Σύµφωνα µε πληροφορίες του El από κορυφαίους παίκτες της εγχώριας αγοράς, αλλά και απλούς ελαιοπαραγωγούς, η τάση αυτή παρατηρείται τόσο στη Στερεά Ελλάδα και πιο συγκεκριµένα σε νοµούς, όπως η Φθιώτιδα και η Αιτωλοακαρνανία, αλλά και στην καθαρά ελαιοπαραγωγική περιοχή της Πελοποννήσου και σε νοµούς όπως η Λακωνία και η Μεσσηνία
Οι παραγωγοί µάλιστα, µιας και πρόκειται για συγγενικές καλλιέργειες, δεν ξεχώνουν τις Κορωνέικες, αλλά απλά τις µπολιάζουν, για να αποφύγουν µεγάλες επιβαρύνσεις, ενώ ακόµη περισσότεροι µε χέρσα χωράφια ψηφίζουν ανεπιφύλακτα τελευταία Καλαµών, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα, µε δυσκολία να βρίσκει κανείς δενδρύλλια στην αγορά.
Όπως εξηγεί στο El βαθύς γνώστης της κατάστασης που περιοχής Λακωνίας, ο οποίος µάλιστα διαθέτει ελαιουργείο, «το ενδιαφέρον είναι πολύ µεγάλο και οφείλεται κυρίως στην επέκταση του µεριδίου που επιτυγχάνει διαρκώς η βρώσιµη ελιά και δη η Καλαµών σε αγορές του εξωτερικού, όπως οι Ηνωµένες Πολιτείες, η Γερµανία, το Βέλγιο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες»
Είναι ενδεικτικό πως µέσα σε 25 χρόνια και πιο συγκεκριµένα από το 1990 ως το 2015, παρατηρείται αύξηση της κατανάλωσης βρώσιµης ελιάς κατά 2,5 φορές, καθώς τότε καταναλώνονταν µόλις 1 εκατ. τόνοι παγκοσµίως, ενώ σήµερα πάνω από 2,6 εκατ., µε τη χώρα µας να αυξάνει τις εξαγωγές στο ίδιο χρονικό διάστηµα από 65.000 σε 150.000 τόνους
∆ιαφορά τιµήςΚατ’ άλλους, η συγκεκριµένη στροφή εκ µέρους των παραγωγών «δικαιολογείται» -κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα αν συνοµιλήσει κανείς µαζί τους-και από το γεγονός ότι επιθυµούν να αποφύγουν τις σοβαρές τα τελευταία χρόνια διακυµάνσεις της τιµής του έξτρα παρθένου ελαιολάδου που µπορεί φέτος να πιάνει τιµή άνω των 3 ευρώ, αλλά στο πρόσφατο παρελθόν έπεσε ακόµη και κάτω από τα 2 ευρώ το κιλό, ενώ την ίδια ώρα η Καλαµών (στο βασικό µέγεθος) πιάνει πάντα τιµές άνω του 1 ευρώ.
Στο καλάθι µε τα προϊόντα ανάπτυξης οι βρώσιµεςΣτα προϊόντα υψηλής ανάπτυξης κατατάσσει τις βρώσιµες ελιές, µαζί µε τα γαλακτοκοµικά, το µέλι, το λευκό κρασί, φρούτα, λαχανικά κ.λπ. η Εθνική Τράπεζα, µε σχετική της µελέτη, εν αντιθέσει µε το ελαιόλαδο, που συµπεριελήφθη στην κατηγορία προϊόντων που «χάνουν» εξαγωγικό έδαφος
«Τα προϊόντα αυτά, µεταξύ των οποίων και οι βρώσιµες ελιές φαίνεται να έχουν επιτύχει την ανάπτυξή τους σε δύο τύπους στρατηγικής», επισηµαίνεται στη µελέτη, καθώς κατάφεραν αφενός µεν, να αξιοποιήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, αφετέρου δε να δηµιουργήσουν µεγάλη ευαισθησία των καταναλωτών στις διεθνείς αγορές.
Κείμενο από το περιοδικό EL μηνός Φεβρουαρίου 2016
Οι παραγωγοί µάλιστα, µιας και πρόκειται για συγγενικές καλλιέργειες, δεν ξεχώνουν τις Κορωνέικες, αλλά απλά τις µπολιάζουν, για να αποφύγουν µεγάλες επιβαρύνσεις, ενώ ακόµη περισσότεροι µε χέρσα χωράφια ψηφίζουν ανεπιφύλακτα τελευταία Καλαµών, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα, µε δυσκολία να βρίσκει κανείς δενδρύλλια στην αγορά.
Όπως εξηγεί στο El βαθύς γνώστης της κατάστασης που περιοχής Λακωνίας, ο οποίος µάλιστα διαθέτει ελαιουργείο, «το ενδιαφέρον είναι πολύ µεγάλο και οφείλεται κυρίως στην επέκταση του µεριδίου που επιτυγχάνει διαρκώς η βρώσιµη ελιά και δη η Καλαµών σε αγορές του εξωτερικού, όπως οι Ηνωµένες Πολιτείες, η Γερµανία, το Βέλγιο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες»
Είναι ενδεικτικό πως µέσα σε 25 χρόνια και πιο συγκεκριµένα από το 1990 ως το 2015, παρατηρείται αύξηση της κατανάλωσης βρώσιµης ελιάς κατά 2,5 φορές, καθώς τότε καταναλώνονταν µόλις 1 εκατ. τόνοι παγκοσµίως, ενώ σήµερα πάνω από 2,6 εκατ., µε τη χώρα µας να αυξάνει τις εξαγωγές στο ίδιο χρονικό διάστηµα από 65.000 σε 150.000 τόνους
∆ιαφορά τιµήςΚατ’ άλλους, η συγκεκριµένη στροφή εκ µέρους των παραγωγών «δικαιολογείται» -κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα αν συνοµιλήσει κανείς µαζί τους-και από το γεγονός ότι επιθυµούν να αποφύγουν τις σοβαρές τα τελευταία χρόνια διακυµάνσεις της τιµής του έξτρα παρθένου ελαιολάδου που µπορεί φέτος να πιάνει τιµή άνω των 3 ευρώ, αλλά στο πρόσφατο παρελθόν έπεσε ακόµη και κάτω από τα 2 ευρώ το κιλό, ενώ την ίδια ώρα η Καλαµών (στο βασικό µέγεθος) πιάνει πάντα τιµές άνω του 1 ευρώ.
Στο καλάθι µε τα προϊόντα ανάπτυξης οι βρώσιµεςΣτα προϊόντα υψηλής ανάπτυξης κατατάσσει τις βρώσιµες ελιές, µαζί µε τα γαλακτοκοµικά, το µέλι, το λευκό κρασί, φρούτα, λαχανικά κ.λπ. η Εθνική Τράπεζα, µε σχετική της µελέτη, εν αντιθέσει µε το ελαιόλαδο, που συµπεριελήφθη στην κατηγορία προϊόντων που «χάνουν» εξαγωγικό έδαφος
«Τα προϊόντα αυτά, µεταξύ των οποίων και οι βρώσιµες ελιές φαίνεται να έχουν επιτύχει την ανάπτυξή τους σε δύο τύπους στρατηγικής», επισηµαίνεται στη µελέτη, καθώς κατάφεραν αφενός µεν, να αξιοποιήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, αφετέρου δε να δηµιουργήσουν µεγάλη ευαισθησία των καταναλωτών στις διεθνείς αγορές.
Κείμενο από το περιοδικό EL μηνός Φεβρουαρίου 2016
