Στην πρεμιέρα της Champagne Bruno Paillard’s 2008 ‘Assemblage, ο ιδιοκτήτης του οίκου σαμπάνιας και πρόεδρος του Lanson-BCC , Bruno Paillard, δήλωσε ότι η προσφορά της vintage Σαμπάνιας είναι σε αύξηση- και αυτό είναι μια τάση που ευνοεί την εικόνα της περιοχής, καθώς ενθαρρύνει όλο και περισσότερους καταναλωτές να αντιμετωπίσουν την σαμπάνια ως ένα καλό κρασί.
Διευκρίνισε ότι, επί του παρόντος, η vintage Champagne αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 10% των παγκόσμιων πωλήσεων σαμπάνιας, και δήλωσε ότι αυτό «είναι κρίμα, γιατί όταν πάμε σε Vintage είμαστε πιο κοντά στα μεγάλα κρασιά».
Ωστόσο, κοιτάζοντας μπροστά, ο Paillard είπε ότι θα περίμενε κανείς μια αύξηση στην κατηγορία των κρασιών εκλεκτής ποιότητας λόγω της αύξησης της προσφοράς κάτι που θα βοηθούσε και στη μείωση του κόστους της διατήρησης αποθεμάτων: από το νόμο, η vintage σαμπάνια πρέπει να μένει με τις οινολάσπες για τουλάχιστον τρία χρόνια, σε σύγκριση με την κανονική σαμπάνια που πρέπει να μένει 15 μήνες.
«Αφήνοντας κατά μέρος τις αιτίες, μέχρι στιγμής η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι περισσότερο θετική παρά αρνητική για την σαμπάνια, γιατί έτσι μπορούμε να δεχτούμε την ιδέα ότι οι άνθρωποι πρόκειται να παράγουν περισσότερες vintage σαμπάνιες τώρα που υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για την παραγωγή τους», είπε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι χαμηλές τιμές βοήθησαν στο να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να κρατήσουν απόθεμα.
Στη Καμπανία παλαιώνουμε ένα κρασί που έχει μια εξαιρετικά ακριβή πρώτη ύλη. Έχουμε τα πιο ακριβά σταφύλια στον κόσμο, και αν είχαμε και ακριβά σταφύλια και υψηλά επιτόκια, τότε δεν θα μιλούσαμε για ευνοϊκές συνθήκες τώρα».
Στη δεκαετία του '90, για παράδειγμα, τα επιτόκια ήταν πάνω από 10%, αλλά σήμερα, είναι μεταξύ 1 και 2%, όπως κατέγραψε ο Paillard.
Από την άλλη πλευρά, οι τιμές των σταφυλιών έχουν χτυπήσει ένα νέο υψηλό ρεκόρ,αφου κυμαίνονται από € 5,30 σε σχεδόν € 7 ανά κιλό για τσαμπιά από αμπελώνες grand cru, αν και η μέση αύξηση των τιμών από την τελευταία συγκομιδή ήταν ελάχιστη: μεταξύ 0,5-1%, μόνο, πάνω από τον πληθωρισμό, ο οποίος ήταν 0,3% το 2015 στη Γαλλία.
Ο συνδυασμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των χαμηλών επιτόκιων έχουν ενισχύσει τη δημιουργία της vintage σαμπάνιας, η οποία, τόνισε ο Paillard, «είναι ένα καλό πράγμα για τους λάτρεις της σαμπάνιας, επειδή κάνει την εκλεκτή σαμπάνια πιο προσιτή».
Από νομικής άποψης, οι παραγωγοί μπορεί να δηλώσουν μια vintage σαμπάνια κάθε χρόνο, αλλά στην πράξη, έχουν την τάση να απελευθερώνουν μια vintage έκφραση από μια «πιο ώριμη, πιο πλούσια χρονιά».
Η πλειοψηφία των παραγωγών έβγαλε καλές vintage σαμπάνιες το 2000, 2002, 2004, 2005, 2006, 2007 και, μόλις εμφανίστηκαν στην αγορά και αυτές του 2008. Και είναι του 2008 και 2002 αυτές που θεωρούνται ευρέως οι καλύτερες χρονιές της τελευταίας δεκαετίας.
Αντίθετα, κρασιά από το 2009, το 2010 και το 2011 είναι απίθανο να δώσουν τόσα πολλά, λόγω των προκλητικών καιρικών συνθηκών, αν και το 2012 ήταν μια πολύ καλή χρονιά.
Για κάποιους στην περιοχή, οι φτωχότερες κλιματικές συνθήκες την περίοδο 2009-2011 μπορεί να ωφελήσουν την εικόνα του τρύγου σαμπάνιας, καθώς μερικοί πιστεύουν ότι η πρόσφατη πορεία των διαδοχικών τρύγων, έχει ως κίνδυνο τον εκφυλισμό της ιδέας.
Για παράδειγμα, σχολιάζοντας τα τέλη του περασμένου έτους, ο Hadrien Mouflard, διευθύνων σύμβουλος της Αγιάλα είπε: «Θα πρέπει να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα – η Vintage σαμπάνια και τα prestige cuvée, πρέπει να είναι ιδιαίτερα-δεν πρέπει να κυκλοφορούν κάθε χρόνο, γιατί έτσι υποβαθμίζεται η ιδέα». Επιπλέον, πρόβλεψε: «Οι παραγωγοί θα επιστρέψουν σε 3-4 παραγωγές vintage ανά δεκαετία».
ΠΗΓΗ: krasiagr.com
