Κερδισµένα µερίδια στις βασικές για το ελληνικό ακτινίδιο αγορές, αναµονή για µεγαλύτερες παραγγελίες από τις νέες αγορές που ξεκλείδωσαν την προηγούµενη διετία, όπως της Ταϋλάνδης, της Κορέας και της Αργεντινής, προβληµατική παραγωγή στην Ιταλία και µια άδεια αγορά. Τα παραπάνω περιγράφουν το τοπίο στην αγορά ακτινιδίου, καθώς η παραγωγή προχωρά προς την κορύφωση της συγκοµιδής.
Σε µια καλή χρονιά, η φηµισµένη για το ελαιόλαδό της Σητεία της Κρήτης, βγάζει µια λαδιά κοντά στους 13.000 τόνους. Από αυτούς όµως µόλις και µετά βίας οι 1.000 τυποποιούνται καταφέρνοντας να συγκρατήσουν στην τοπική οικονοµία την προστιθέµενη αξία του εκλεκτού προϊόντος που µε επιµέλεια παράγεται στα χωριά της περιοχής. Ο βασικός όγκος της παραγωγής «κρύβεται» σε δεξαµενές της Απουλίας, της Τοσκάνης και της Ούµπρια, βελτιώνοντας τα χαρµάνια του Monini, του De Carlo και άλλων επιφανών Ιταλών τυποποιητών.
Μειωµένη κατά 4% αναµένεται ότι θα είναι η παγκόσµια παραγωγή βάµβακος κατά την επερχόµενη εµπορική περίοδο, µε την ICAC να αναµένει ποσότητα που δεν θα ξεπεράσει τους 25,2 εκατ. τόνους.
