Στο άνοιγμα της ημερίδας με θέμα «Θρέψη Φυτών: Αυξάνοντας την αξία της γεωργικής παραγωγής και του τροφίμου», ο Νίκος Κουτσούγερας, μίλησε για μία διοργάνωση που έχει γίνει πλέον θεσμός, λέγοντας πως ένας εκ των στόχων είναι η ανάδειξη του καθοριστικού ρόλου της λίπανσης στη βιομηχανία τροφίμων.
Τις εργασίες της ημερίδας που συντόνιζαν ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Ελευθεροχωρινός Ηλίας και ο Γιάννης Πανάγος, διευθυντής της Agrenda, η οποία ήταν και χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης, άνοιξε με την εισήγησή του ο Δρ. Μυλωνάς Ιωάννης, δόκιμος ερευνητής στη Γενετική Βελτίωση Σιτηρών στον ΕΛΓΟ Δήμητρα.
Ο Δρ. Μυλωνάς αναφέρθηκε στη σημασία της ορθολογικής λίπανσης στα χειμερινά σιτηρά, λέγοντας πως στην απόδοση, κατά 70% μετράει το βελτιωμένο περιβάλλον που προσφέρει ο καλλιεργητές, όπου σημαντικότερος παράγοντας είναι η θρέψη. Ο ίδιος παρατηρεί ότι μετά από πολλά χρόνια έχουν αρχίσει στην Ελλάδα οι ελλείψεις καλίου σε αρκετούς αγρούς, κάτι που σημαίνει ότι σιγά-σιγά πρέπει να προστεθεί στη βασική λίπανση. Παράλληλα, τόνισε ότι θα πρέπει από εδώ και πέρα η έρευνα να ασχοληθεί με το να κάνει τις ποικιλίες πιο πρώιμες ή πιο ανθεκτικές στη ζέστη, καθώς μετά τις 15 Απριλίου παρατηρούνται πολύ υψηλές θερμοκρασίες που ζημιώνουν την παραγωγή.
Όσον αφορά τη σημασία της λίπανσης στην ποσότητα, έδωσε ένα παράδειγμα από το σκληρό σιτάρι, όπου είπε πως μία μονάδα αζώτου θα δώσει 25-35 κιλά σπόρου, ενώ η πρωτεΐνη είναι άμεση συνδεδεμένη από την αζωτούχο λίπανση. «Με 20 μονάδες αζώτου η ποσότητα έφτασε τα 800 κιλά το στρέμμα στα γόνιμα χωράφια της Ελλάδος», υποστήριξε παράλληλα.
Ως προς το ερώτημα γιατί να λιπαίνουμε παρέθεσε πρώτον το νόμο της αντικατάστασης, δηλαδή όσα θρεπτικά από το χωράφι απομακρύνθηκαν, θα πρέπει με κάποια λίπανση να επιστραφούν. Δεύτερον, το νόμο του ελαχίστου, που αναφέρει πως η απόδοση θα εξαρτηθεί από το στοιχείο που βρίσκεται σε έλλειψη. Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης για το πρόγραμμα λίπανσης τα χαρακτηριστικά εδάφους (όπως το PH), γονιμότητα, οι προηγούμενες ενέργειες που έκανε ο παραγωγός, η ποικιλία και η εδαφική υγρασία.
Παράλληλα, ο Δρ. Μυλωνάς, είπε πως ένα εργαλείου που θα βοηθούσε στη σωστή θρέψη είναι και η γεωργία ακριβείας, με την τεχνολογία που μελετά την παραλλακτικότητα του εδάφους, και τα συστήματα στο τρακτέρ που ρυθμίζουν τον λιπασματοδιανομέα (VRT). Τέλος, ο Δρ. Μυλωνάς, είπε πως μέγιστης σημασίας είναι η εκπαίδευση των παραγωγών ώστε να μην μπερδεύουν τις ελλείψεις σε λίπανση με ασθένειες. « Στο 95% των περιπτώσεων, όταν δείχναμε ελλείψεις όλοι νόμιζαν πως υπήρχε ασθένεια», είπε συγκεκριμένα.
Διαβάστε επίσης: Ειδικά χρηματοδοτικά προϊόντα για ενέργεια και ψηφιακή γεωργία
Ο Κώστας Θεοχαρίδης, γεωπόνος και διευθυντής Αγορών Πρώτων Υλών της Barilla Hellas AE, είπε στην εισήγησή του πως πρέπει να λέει η βιομηχανία στον παραγωγό τι ακριβώς θέλει από πλευράς ποιότητας. «Τα ζυμαρικά είναι βαριά βιομηχανία με απλή συνταγή. Σιμιγδάλι με νερό. Πρέπει να βρεις στην πρώτη ύλη αυτό που χρειάζεται ως ποιοτικό χαρακτηριστικό», τόνισε συγκεκριμένα, συμπληρώνοντας τη σημασία της επιφανειακής λίπανσης με άζωτο η οποία πρέπει να γίνεται σε σωστούς χρόνους και ποσότητες.
Από την πλευρά του, ο Δρ. Κωτούλας Βασίλης, προϊστάμενος Συμβολαιακής Γεωργίας της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, είπε ότι στο κριθάρι βυνοποίησης, η ρύθμιση των πρωτεϊνών είναι κρίσιμης σημασίας και παράλληλα, συμφώνησε με τον Δρ. Μυλωνά σχετικά με την έλλειψη Καλίου: «Από τα περίπου 60δείγματα σε όλη τα ην Ελλάδα, περίπου το 1/3 δείχνει έλλειψη Καλίου», ανέφερε χαρακτηριστικά, θέτοντας το ζήτημα της μονοκαλλιέργειας που έχει οδηγήσει σε αυτές τις ελλείψεις. «Τα τελευταία 8-9 χρόνια και από πειράματα, όπου έχουν υιοθετηθεί καλές πρακτικές, από το 2013-2019 έχουν αυξηθεί οι αποδόσεις του κριθαριού 20-25 κιλά κατ’ έτους, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Σε βάθος πενταετίας τα 300 κιλά το στρέμμα τα φέραμε ως βάση τα 400 κιλά», πρόσθεσε.
Κατά την παρέμβασή του ο υπεύθυνος Γεωπόνος της ΒΙΟΡΑΛ ΑΕ, Τούσιας Βασίλης, υποστήριξε ότι οι αγρότες της μεγάλης καλλιέργειας όπως το βαμβάκι, σιγά-σιγά εξαφανίζονται και πάνε όλοι στα δημητριακά. «Στο βαμβάκι δεν μπορείς να κάνεις ποσότητα ή ποιότητα χωρίς λίπασμα», είπε, τονίζοντας τη σημασία που έχει η λίπανση στο μήκος ίνας και τα micronair. «Ακούμε ότι φέτος το βαμβάκι ήταν ελαφρύ», υποστήριξε τέλος.
Στο δεύτερο πάνελ, τους συμμετέχοντες απασχόλησε η λίπανση στις δενδρώδεις καλλιέργειες, όπου ο αναπληρωτής καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστήμιου Αθηνών στο Εργαστήριο Δενδροκομίας , Ρούσσος Πέτρος, υποστήριξε πως αυξάνεται πλέον το ενδιαφέρον για ορισμένα ιχνοστοιχεία όπως είναι το μολυβδαίνιο και το κοβάλτιο ενώ αναδύεται ο ρόλος του νικελίου όπως και το θείο. Πολύ σημαντικά εργαλεία για να βγει ένα σωστό πρόγραμμα λίπανσης όπως είπε, είναι η ανάλυση εδάφους, όπου στα καρποφόρα μπορεί να γίνεται ακόμα και κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά και η φυλλοδιαγνωστική. «Μία λανθασμένη δειγματοληψία, σημαίνει τσάμπα λεφτά», είπε ο κ. Ρούσσος, θέτοντας επίσης τα πειράματα λίπανσης όπου απαιτούνται 3-4 χρόνια για σαφή αποτελέσματα, κρίσιμης σημασίας εργαλείο για την επιτυχία στις δενδροκαλλιέργειες.
«Το ύψος της παραγωγής που περιμένουμε θα μας καθορίσει και το λίπασμα που θα ρίξουμε», συμβούλευσε ο κ. Ρούσσος, δίνοντας τις βασικές κατευθύνσεις για τη λίπανση σε διάφορα είδη δενδροκαλλιεργειών. Επιπλέον, σημείωσε και τον ιδιαίτερο κίνδυνο της υπολίπανσης στις δενδροκαλλιέργειες: «Όταν δεις τροφοπενία σιδήρου, έχεις χάσει ήδη το 30% της παραγωγής», είπε συγκεκριμένα, τονίζοντας και τη σημασία της μετασυλλεκτικής λίπανσης, ώστε να έχει ο παραγωγός έτοιμο το φυτό για την επόμενη άνοιξη.
Παράλληλα, συνέστησε την προσοχή σε όσους παραγωγούς χρησιμοποιούν βιοδιεγέρτες, καθώς η αυξημένη καρπόδεση, απαιτεί και αύξηση στα θρεπτικά στοιχεία, και, αναφέρθηκε και στη λανθασμένη πρακτική οι παραγωγοί να εφησυχάζουν όταν δουν επάρκεια στη φυλλοδιαγνωστική: «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ρίχνω εκ νέου λίπασμα. Αυτό σημαίνει ξαναρίξε αυτά που έριξες», τόνισε συγκεκριμένα.
Καλούμενος να σχολιάσει τις εξελίξεις στη λίπανση των δενδροκαλλιεργειών, ο διευθυντής της ΔΑΟΚ Τριφυλίας, Αντώνης Παρασκευόπουλος, είπε πως είναι γενικά πολύ δύσκολο να διαγνώσει κάποιος τα προβλήματα θρέψης, θέτοντας ως μεγάλο ζητούμενο την λιπαντική αγωγή. «Την τελευταία χρονιά έχει μειωθεί η κατανάλωση λιπάσματος κατά 65 χιλιάδες τόνους. Από τα 145 εκατομμύρια δέντρα, τα 100 είναι στη Νότια Ελλάδα, αν μία λίπανση συντήρησης στην ελιά απαιτεί 2 κιλά το δέντρο, θα θέλαμε 200.000 τόνους μόνο στην ελιά», είπε συγκεκριμένα. Πολλοί παραγωγοί όταν οι τιμές είναι χαμηλές μειώνουν το λίπασμα, γιατί είναι η πρώτη εργασία που καλούνται να κάνουν είπε παράλληλα. Επιπλέον, ο κ. Παρασκευόπουλος αναφέρθηκε και στους ισχυρισμούς υγείας που καλείται να εδραιώσει το ελαιόλαδο, αναδεικνύοντας τη σημασία που παίζει εδώ το Κάλιο και ο Φώσφορος. « Πόσοι από εμάς τους γεωπόνους είμαστε σε θέση να ερμηνεύσουμε μία εδαφολογική ανάλυση για να δώσουμε ένα σωστό πρόγραμμα λίπανσης;» αναρωτήθηκε. Τέλος, είπε πως οι βιομηχανίες θα πρέπει να καθορίσουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα πανεπιστήμια να κάνουν έρευνα και να εξετάσουν τα δεδομένα, να τα δώσουν στους γεωπόνους έξω (ΔΑΟΚ κλπ) και αυτοί να τα μεταφέρουν στους παραγωγούς. «Δεν είναι δυνατόν η βιομηχανία, οι εταιρείες παραγωγής λιπασμάτων και τα ινστιτούτα να λειτουργούν αποσπασματικά», σημείωσε.
Ο γενικός διευθυντής της Novagreen ΑΕ, Μοναστηρίδης Δημήτρης, είπε πως όταν μιλάμε για θρέψη στη δενδροκομία δεν θα πρέπει να μιλάμε μόνο για τη φετινή χρονιά, καθώς η λίπανση καθορίζει και τα επόμενα έτη. «Ο παραγωγός λόγω των οικονομικών προβλημάτων κόβει τη θρέψη. Οπότε μετά η κακή παραγωγή, φέρνει χαμηλές τιμές, οι χαμηλές τιμές χαμηλό εισόδημα, και το χαμηλό εισόδημα κακή λίπανση. Και ξανά από την αρχή», σημείωσε, περιγράφοντας τον φαύλο αυτό κύκλο.
Παράλληλα, από τους συνέδρους τονίστηκε ότι όταν τα δέντρα πάρουν την κατηφόρα λόγω μη ορθολογικής λίπανσης, για να επανέλθουν η προσπάθεια είναι επίπονη.
Σημειώνεται τέλος, ότι την ημερίδα χαιρέτησε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Γεώργιος Στρατάκος.
