Με 12 νέους τύπους τρακτέρ θα εµπλουτίσει εντός του 2024 την, ήδη, πλούσια γκάµα µηχανηµάτων που προσφέρει στην ελληνική αγορά η «Π. Κατσαρός ΑΕΒΤΕ».
Οι νέες προσθήκες αποτελούν «προϊόν» της συνεργασίας των «Antonio Carraro» και «Carraro Agritalia» και τα δύο πρώτα µοντέλα της σειράς, ένα δενδροκοµικό και ένα αµπελουργικό, θα κάνουν «ντεµπούτο» στη φετινή 30η Agrotica. Ιδρυτής της εταιρείας ο Παναγιώτης Κατσαρός που κρατάει σταθερά το «τιµόνι» 50 χρόνια.
Τα 45 εξ αυτών µάλιστα ως επίσηµος αντιπρόσωπος της «Antonio Carraro» στην Ελλάδα σε µια κοµβική συνεργασία µε κύριο γνώρισµα την εµπιστοσύνη.
Συµπληρώνεται φέτος µισός αιώνας από τη στιγµή της ίδρυσης της εταιρείας σας στο µακρινό 1974. Πώς ξεκίνησε αυτό το «ταξίδι»; Τι ήταν εκείνο που σας έσπρωξε να προχωρήσετε σε αυτή την απόφαση;
Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης από γονείς Μικρασιάτες πρόσφυγες. Ο πατέρας µας ήταν κτηνοτρόφος, όταν ήµουν 10 ετών, όµως, δυστυχώς, τον χάσαµε. Λίγα χρόνια µετά, καθώς δεν µπορούσαµε να συνεχίσουµε την κτηνοτροφική του εκµετάλλευση, αναγκαστήκαµε να φύγουµε από την Κρήτη για να αναζητήσουµε µια καλύτερη τύχη.
Ποιος ήταν ο επόµενος προορισµός σας και πόσων ετών ήσασταν;
Είχαµε, µε τα αδέλφια µου, έναν θείο στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος µας στάθηκε πάρα πολύ. Όταν φτάσαµε ήµουν 16 ετών. Πήγα στο νυχτερινό Λύκειο και όσο σπούδαζα την ηµέρα έκανα δουλειές του ποδαριού για να έχω ένα χαρτζιλίκι. Όταν ολοκλήρωσα τη στρατιωτική θητεία µου, το 1968 η ανεργία ήταν στα ύψη στην Ελλάδα και το να βρεις δουλειά ήταν δύσκολο, πόσω µάλλον αν ήσουν άπειρος.
Εξ ου και το µεγάλο κύµα µετανάστευσης που υπήρχε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα…
Ναι, ναι. Ήµουν όµως τυχερός και κατάφερα να προσληφθώ σε µια επιχείρηση που πουλούσε χωµατουργικά µηχανήµατα. Στην αρχή, λόγω απειρίας, µε έβαλαν στην αποθήκη ανταλλακτικών. Όµως έµαθα πάρα πολύ γρήγορα το αντικείµενο και ο ιδιοκτήτης µε προώθησε στο τµήµα Πωλήσεων. Εκεί κατάλαβα πως το ταλέντο µου ήταν να ασχοληθώ µε το εµπόριο. Παρέµεινα για τέσσερα χρόνια σε αυτή τη δουλειά και στη συνέχεια πήγα σε µια επιχείρηση µε γεωργικά µηχανήµατα και έµεινα για δύο χρόνια. Το όνειρό µου, όµως, ήταν να δηµιουργήσω κάτι δικό µου.
Από µικρή ηλικία δηλαδή υπήρχε το επιχειρείν στο µυαλό σας;
Το θέµα ήταν µε τι λεφτά; ∆εν υπήρχαν χρήµατα, καθώς ήµουν µόλις 28 ετών. Παρότι είχα µια πολύ καλή δουλειά, µε υψηλό µισθό και bonus και έκανα και καλή ζωή, καθώς ήµουν ελεύθερος, αποφάσισα όλα αυτά να τα θυσιάσω. Πούλησα το αυτοκίνητο που είχα, ένα Skoda, και µε τις 100.000 δραχµές που εξασφάλισα ξεκίνησα την επιχείρηση.
Είχατε κατασταλάξει ότι το µέλλον σας είναι η επιχειρηµατικότητα στον αγροτικό τοµέα;
Στην αρχή, για να είµαι ειλικρινής, υπήρξε ένας προβληµατισµός σχετικά µε το τι θα έπρεπε να ασχοληθώ. Τα ανταλλακτικά των χωµατουργικών, τα οποία τα γνώριζα πάρα πολύ καλά, χρειάζονταν µεγαλύτερο κεφάλαιο διότι ήταν πιο ακριβά. Οπότε, οδηγήθηκα στα φθηνότερα ανταλλακτικά των γεωργικών µηχανηµάτων και προοδευτικά πήγα και σε ορισµένα µικρότερα µηχανήµατα, όπως µονοαξονικούς ελκυστήρες και σκαπτικά, µέχρι που το 1979 ξεκινήσαµε τη συνεργασία µε τον Antonio Carraro.
Πώς επήλθε αυτό το επιχειρηµατικό «πάντρεµα»;
Σε µια έκθεση στη Βερόνα συναντήθηκα µε τον διευθυντή της Antonio Carraro και του ζήτησα να αντιπροσωπεύσω τα τρακτέρ τους στην ελληνική αγορά, διότι δεν είχαν τοπικό συνεργάτη. Το πρώτο ερώτηµά του ήταν πόσα τρακτέρ θέλω και όταν του είπα τρία, µου ζήτησε να πληρώσω ένα ποσό για να κλείσει η συµφωνία. Μόνο που εγώ δεν είχα τα χρήµατα, οπότε του ανέφερα ότι αν θέλουν να κάνουµε µια καλή συνεργασία, να µου στείλουν τα τρία πρώτα τρακτέρ, µε την υπόσχεση ότι µόλις τα πουλήσω, θα λάβουν αµέσως τα χρήµατά τους.
Κρίνοντας από την εξέλιξη, µάλλον τους πείσατε;
Με εµπιστεύτηκε ο διευθυντής του Antonio Carraro. Ανέλαβε το ρίσκο και µου έστειλε τρία τρακτέρ, χωρίς να πάρει χρήµατα, έχοντας, βέβαια, την γκρίνια της τότε διοίκησης της ιταλικής κατασκευάστριας εταιρείας. Τους είπε πως εγγυάται για εµένα, ότι κατάλαβε πως είµαι φερέγγυος και πως θα διαπιστώσουν και εκείνοι πως στο µέλλον θα αποδειχθώ ένας πολύ καλός πελάτης. Έτσι ξεκινήσαµε τη συνεργασία και σιγά – σιγά, χρόνο µε το χρόνο η δουλειά ανέβαινε.
Κοιτάζοντας προς τα πίσω, θα λέγατε πως η συνάντηση εκείνη στην έκθεση στη Βερόνα ήταν η πιο κοµβική για την µετέπειτα πορεία σας;
Ήταν καθοριστική, διότι όσο ανέβαινε η Antonio Carraro -δεδοµένου ότι κι εκείνη το 1979 ήταν πάνω στην ανάπτυξή της- ανεβάζαµε και εµείς τις πωλήσεις µας στην Ελλάδα. Σταδιακά αναπτύξαµε µια φιλική σχέση, σε επίπεδο οικογενειών, µε τον ίδιο τον Antonio Carraro, µε θεµέλιο την εµπιστοσύνη και τη δουλειά που τους έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. ∆ιότι όταν ανέλαβα την «Antonio Carraro» ήταν άγνωστη στην Ελλάδα. Μεσουρανούσαν άλλες εταιρείες στα µικρά συµπαγή τρακτέρ, οι οποίες έµειναν πίσω και εγώ προχώρησα. Έτσι δοµήσαµε µια άριστη σχέση. Για να καταλάβετε, δεν µου ζητούν ακόµη και σε µεγάλες παραγγελίες, των 30-40 τρακτέρ, ούτε προκαταβολές, ούτε εγγυητικές επιστολές, ούτε κάτι άλλο.
Τι θυµάστε από εκείνα τα πρώτα χρόνια της συνεργασίας; ∆ώστε µας κάποιες λεπτοµέρειες;
Για να φτάσουµε να βάλουµε τα Antonio Carraro στην αγορά, περάσαµε από τα σαράντα κύµατα. Όταν το έβλεπαν οι υποψήφιοι πελάτες, µου έλεγαν περιπαικτικά, επειδή το έβλεπαν µικρό σε µέγεθος, να το πάρω για το γιο µου; Με το πέρασµα των ετών, όµως, κατανόησαν τη δύναµη αυτού του µηχανήµατος. Ιδίως όσοι έχουν δυναµικές καλλιέργειες όπως τα δένδρα και τα αµπέλια, έχουν καταλάβει ότι στο κτήµα τους πρέπει να έχουν τρακτέρ Antonio Carraro.
Τι θα λέγατε ότι διαφοροποιεί το σήµα, τη µάρκα τη δική σας, από τον ανταγωνισµό και πώς απαντάτε στην πρόκληση του after sale service, µε δεδοµένο ότι είναι µια απαίτηση της αγοράς που δεν χωρά εκπτώσεις;
Προχωρήσαµε όλα αυτά τα χρόνια µε την Antonio Carraro, έχοντας ως αρχή να είµαστε πάντα κοντά στον πελάτη. Έχουµε ένα οργανωµένο δίκτυο από εξουσιοδοτηµένα συνεργεία και τους εξυπηρετούµε σε όλες τις περιοχές της χώρας όπου πουλάµε τρακτέρ. Μεγάλο µας ατού είναι ότι είµαστε πάρα πολύ οργανωµένοι στα ανταλλακτικά. Αν γίνει η παραγγελία µέχρι τις 12 το µεσηµέρι, την επόµενη ηµέρα την ίδια ώρα θα είναι το ανταλλακτικό εδώ ή µπορεί να πάει κατευθείαν στην Κρήτη ή στην Πελοπόννησο κι έτσι κερδίζουµε χρόνο. Θα έλεγα πως η ταχεία εξυπηρέτηση και η προσωπική µου σχέση µε τους πελάτες, µας έχει φέρει εδώ που είµαστε σήµερα.
Τους γνωρίζετε όλους τους πελάτες σας µε το όνοµά τους;
Όλους τους ξέρω και µε σχεδόν όλους έχω πιει και ένα τσίπουρο ή έναν καφέ. Και πιστεύω -χωρίς να θέλω να ακουστεί ως µεγαλοστοµία- ότι η συντριπτική πλειονότητα των πελατών µου είναι ευχαριστηµένοι. Αφού µε παίρνουν στο κινητό ακόµη και για υποθέσεις όπως ένα γραµµάτιο που λήγει, για να µου πουν ότι δεν θα µπορέσουν να πληρώσουν εκείνη τη µέρα, ενώ γνωρίζουν πως είναι θέµα του λογιστηρίου. Η απάντησή τους είναι, «όχι, εγώ εσένα γνωρίζω. Εσύ θα µου λύσεις το πρόβληµα».
Η παρουσία της εταιρείας είναι πιο πυκνή και καλύτερα οργανωµένη σε σηµεία της επικράτειας που έχουµε ανεπτυγµένη τη δενδροκοµία, την αµπελοκαλλιέργεια και τα θερµοκήπια. Θα λέγατε πως η πορεία σας είναι συνυφασµένη µε αυτές τις καλλιέργειες;
Σαφώς, διότι τα τρακτέρ µας απευθύνονται σε αγρότες µε δυναµικές καλλιέργειες και σε περιοχές µε δύσβατα µέρη όπως είναι η Κρήτη και η Πελοπόννησος, καθώς το µηχάνηµά µας έχει το τεράστιο πλεονέκτηµα να έχει µεγάλη ευστάθεια σε επικλινή εδάφη.
Άρα, λοιπόν, όπου πάνε καλά οι δυναµικές καλλιέργειες, ανοίγονται προοπτικές και για εσάς…
Πριν από 15-20 χρόνια δεν µπορούσα να φανταστώ ότι θα πουλήσω τρακτέρ στην Ξάνθη. Τώρα πουλάω. Γιατί; ∆ιότι οι παραγωγοί στην Ξάνθη επεκτάθηκαν και στην καλλιέργεια της ακτινιδιάς. Η Καβάλα αντίστοιχα, που είχε µακρόχρονη παρουσία στην αµπελοκαλλιέργεια, έχει πλέον µπει δυναµικά και στην καλλιέργεια της ελιάς και κάνουµε κι εκεί πολύ καλή δουλειά. Το ίδιο και στη Θεσσαλία η οποία βάζει συνεχώς δένδρα ή αµπέλια κι οι αγρότες εκεί πάνε σε µικρότερα τρακτέρ, εξειδικευµένα, όπως τα δικά µας.
Μιας και αναφερθήκατε στα τρακτέρ σας. ∆ώστε µας ένα στοιχείο που να σας εντυπωσιάζει στα νέα µοντέλα και κάνει τη διαφορά;
Έχουµε µια σειρά τρακτέρ, τα οποία ονοµάζουµε διπλής κατεύθυνσης. Τι σηµαίνει αυτό; Ότι σε δευτερόλεπτα περιστρέφεις το κάθισµα και το τιµόνι και το τρακτέρ µπορεί να κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση µε τις ίδιες ταχύτητες.
Αυτό που εξυπηρετεί;
Σήµερα οι αγρότες έχουν την ανάγκη για παράδειγµα, να τοποθετήσουν ένα ανυψωτικό µηχάνηµα, ώστε να µεταφέρουν τα προϊόντα τους µέσα στο κτήµα ή να τα φορτώσουν στο φορτηγό που είναι έξω. Βάζεις ένα εξάρτηµα που λειτουργεί όπως το παραδοσιακό κλαρκ, το κουµπώνεις στα υδραυλικά και το τρακτέρ µετατρέπεται σε ανυψωτικό. Αντίστοιχα, µπορείς να βάλεις τον καταστροφέα και να κινηθείς µε το τρακτέρ να περνά σε καθαρό έδαφος, αποφεύγοντας ζηµίες στο ψυγείο ή στους ιµάντες του µηχανήµατος, όπως συµβαίνει όταν έχεις τον καταστροφέα πίσω και το τρακτέρ αναγκαστικά πατά τα κλαδιά πριν τα θρυµµατίσει. Τα τελευταία χρόνια το εργοστάσιο έχει φτιάξει µια νέα σειρά τρακτέρ µε υδροστατικό αυτόµατο σασµάν. Αυτό σηµαίνει ευκολότερο χειρισµό και ότι µπορεί να δεχθεί και περισσότερα παρελκόµενα, όσον αφορά στην αµπελοκαλλιέργεια. Είναι δύο πολυεργαλεία, που πρέπει να έχει ο αγρότης ειδικά τώρα που τα εργατικά χέρια είναι δυσεύρετα.
Η ψηφιακή διάσταση της τεχνολογίας, τι ρόλο παίζει και πού βλέπετε να πηγαίνουν τα πράγµατα;
Σίγουρα το εργοστάσιο ακολουθεί την τεχνολογία και τις τάσεις της εποχής και πιστεύω ότι τα επόµενα χρόνια -και το εργοστάσιο το πιστεύει- ότι τουλάχιστον στα δενδροκοµικά και στα αµπελουργικά τρακτέρ, όπως είναι τα Antonio Carraro, θα πάµε στα αυτόµατα µε το υδροστατικό σασµάν. Ήδη στη Γαλλία, µια χώρα µε πολλά αµπέλια, τα περισσότερα τρακτέρ που πουλιούνται είναι µε αυτόµατο σασµάν και σε αυτήν τη λογική έχει µπει και η Ιταλία. Πιστεύω ότι η τάση αυτή θα έρθει και στην Ελλάδα.
Το θεσµικό πλαίσιο για τα µηχανήµατα όπως είναι σήµερα στην Ελλάδα, είναι κάτι που υποβοηθά την ανάπτυξη των πωλήσεων και µε τα Σχέδια Βελτίωσης τι γίνεται;
Εκεί υπάρχει ένα αλαλούµ. Αυτά για τα οποία πήραµε σήµερα τις εγκρίσεις, ευτυχώς εγκρίθηκαν πολύ γρήγορα. Τα προηγούµενα όµως καθυστέρησαν πάρα πολύ. Μαζεύτηκαν 15.000 φάκελοι, µετά από παρατάσεις και τελικά εγκρίθηκαν περίπου το 60%. Η συγκέντρωση φακέλων και αιτήσεων, δηµιουργεί µια χρονοβόρα διαδικασία µέχρι να δώσουν τις εγκρίσεις.
Τι νοµίζετε πως θα έπρεπε να αλλάξει;
Εµείς ως ΣΕΑΜ είχαµε προτείνει να είναι κυλιόµενα αυτά τα Σχέδια Βελτίωσης. Έχουµε πει στο υπουργείο πολλές φορές να µην περιµένουν να µαζέψουν 15-20.000 αιτήσεις και µετά να αρχίζουν τις αξιολογήσεις, αλλά να είναι κυλιόµενες, για να µπορεί ο καθένας να καταθέτει τον φάκελο του όποτε έχει τις ανάγκες του.
Άρα λοιπόν η επόµενη προκήρυξη θα πρέπει να κινείται έτσι;
Αυτό θα είναι πιο υγιές και για τη λειτουργία της αγοράς. Το είχαµε πει και στην κυβέρνηση Τσίπρα, το είπαµε και στον Μητσοτάκη, αλλά δεν έχει γίνει τίποτε. Το επιχείρηµά τους είναι ότι θα έχουµε προβλήµατα από την Ε.Ε. κλπ.
Τα προγράµµατα από µόνα τους φτάνουν για να κινούν την αγορά;
Εµείς είχαµε προτείνει στην κυβέρνηση και ένα σχέδιο απόσυρσης. Σήµερα ο στόλος των τρακτέρ είναι πολύ γηρασµένος. Υπάρχουν τρακτέρ 50 και 60 ετών, που δεν προσφέρουν ασφάλεια στο χειριστή, είναι ακριβά στη συντήρησή τους, καίνε πολύ περισσότερο καύσιµο γιατί είναι παλαιάς τεχνολογίας και είναι και ρυπογόνα. Είχαµε προτείνει να δοθεί ένα bonus στον αγρότη για να µπορέσει να αντικαταστήσει αυτό τον πεπαλαιωµένο µηχανολογικό εξοπλισµό. Από την κυβέρνηση είπαν θα το δούνε, αλλά τελικά δεν έκαναν τίποτε.
Τα χρηµατοδοτικά εργαλεία των τραπεζών, στα οποία αναφερθήκατε πριν λίγο, µπορούν να τονώσουν την αγορά;
Βγαίνουν κάποια προγράµµατα για αγορές µηχανηµάτων, αλλά ακόµη οι Έλληνες αγρότες έχουν ένα φόβο προς τις τράπεζες. Έρχονται να πάρουν ένα τρακτέρ και δεν έχουν τα χρήµατα. Τους λέµε να πάρουν δάνειο κι η απάντησή τους είναι όχι καλύτερα να µας χρηµατοδοτήσεις εσύ. Γιατί αισθάνονται πως αν το χρηµατοδοτήσει η εταιρεία, αν βρεθεί σε µια δύσκολη στιγµή, θα µπορέσουν να βρουν λύση, ενώ η τράπεζα είναι πιο απρόσωπη. Βέβαια τα τελευταία χρόνια δεν έχουµε πολλά κρούσµατα αγροτών που να µην πληρώνουν. Καθυστερήσεις υπάρχουν, αλλά αυτό µπορεί να συµβεί στον καθένα. Το να µην πάρουµε όµως τα χρήµατα είναι πλέον λίγες οι περιπτώσεις. Αν προσέξεις πού δίνεις το τρακτέρ και µε τι όρους το δίνεις, όχι πάρ’ το και φύγε, να πάρεις την κατάλληλη προκαταβολή, το ρίσκο µετριάζεται, γίνεται µικρότερο.
Γενικά πώς βλέπετε την πορεία της αγοράς των τρακτέρ στην Ελλάδα;
∆εν µπορούµε να πάµε σε µεγάλους αριθµούς, κακά τα ψέµατα. Πέρυσι πουλήσαµε 1.670 τρακτέρ. Το 2022 ήταν 1.500 και το 2020 και το 2021 ήταν από περίπου 3.000 τρακτέρ. Εγώ πιστεύω ότι τα επόµενα χρόνια, ακόµη και µε τη βοήθεια των Σχεδίων Βελτίωσης, δεν θα µπορέσουµε να τα πιάσουµε αυτά τα µεγέθη.
Πώς βλέπετε τη δοµή των αγροτικών εκµεταλλεύσεων στην Ελλάδα τα επόµενα χρόνια;
Νοµίζω ότι θα πάµε σε µεγαλύτερα σχήµατα και πρέπει να πάµε προς αυτή την κατεύθυνση, διότι έτσι θα µειωθεί το κόστος παραγωγής. Ένας αγρότης σήµερα όταν καλλιεργεί, ξέρω εγώ, 30 στρέµµατα αµπέλι, δεν µπορεί να ζήσει. Και ήδη και η Ευρωπαϊκή Ένωση το σχέδιό της είναι να πάµε σε µεγάλους αγρότες. Επίσης, πρέπει οι αγρότες να καταλάβουν ότι θα πρέπει να ασχοληθούν µε καλλιέργειες δυναµικές. Και βεβαίως να επικεντρώσουν στην ποιότητα για να είµαστε ανταγωνιστικοί στις ξένες αγορές. Έτσι η γεωργία µας θα έχει µέλλον.
Τι δυσκολεύει περισσότερο στη δουλειά σας; Η κάλυψη αναγκών µε κατάλληλο προσωπικό είναι ένα πρόβληµα;
Το προσωπικό είναι ένα θέµα. Σήµερα δεν µπορείς να βρεις εύκολα ούτε τεχνίτες, ούτε και πωλητές. ∆εν υπάρχουν σήµερα οι άνθρωποι που θα βγουν το βράδυ στο καφενείο να κεράσουν έναν καφέ ή ένα τσίπουρο µε τον αγρότη, να αποκτήσουν προσωπική επαφή. Υπάρχει έλλειψη και εκτιµώ ότι όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση θα είναι όλο και χειρότερη. Και επίσης αυτό που είπα πριν. Ότι οι αγρότες ενώ είναι επαγγελµατίες δεν πάνε να δανειοδοτηθούν από τις τράπεζες. Αν το έκαναν αυτό και πουλούσαµε εµείς µηχανήµατα τοις µετρητοίς, αντί να τους χρηµατοδοτούµε, θα κάναµε και καλύτερες τιµές.
Ως προς την ανάπτυξη της επιχείρησης. Υπάρχουν τυχόν πλάνα για νέες επενδύσεις ή συζητήσεις για να διευρύνετε την γκάµα των µηχανηµάτων σας;
Η Antonio Carraro έκανε µια συµφωνία συνεργασίας µε την Carraro Agritalia, η οποία κατασκευάζει τρακτέρ για µεγάλους κατασκευαστές. Στο πλαίσιο αυτής της συµφωνίας, λοιπόν, τα Carraro Agritalia, εφεξής θα κυκλοφορούν ως Antonio Carraro. Με αυτό τον τρόπο, συνεπώς, εµπλουτίζουµε και εµείς την γκάµα µας, µε 10-12 νέους τύπους τρακτέρ και ευελπιστούµε ότι οι πωλήσεις µας θα ανέβουν. Πρόκειται για πιο ογκώδη, µεγάλα και πιο βαριά τρακτέρ, τα οποία κάνουν πιο δύσκολες εργασίες και µπορείς να τα χρησιµοποιήσεις και σε άλλες καλλιέργειες.
Πότε θα είναι διαθέσιµα στην ελληνική αγορά τα συγκεκριµένα τρακτέρ;
Τα πρώτα δύο µοντέλα θα εµφανιστούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην Agrotica και µετά σταδιακά θα έρχονται και υπόλοιπα.
Από ιπποδυνάµεις ποιο φάσµα θα καλύπτουν;
Είναι τρεις κατηγορίες. Ξεκινούν από 75 ίππους, πάµε στους 90 και τα µεγαλύτερα είναι στους 100 ίππους. Αλλά διαφοροποιούνται και αυτά. Υπάρχει το δενδροκοµικό, το στενό δενδροκοµικό, το φαρδύ δενδροκοµικό, που µπορεί να το δουλέψει κανείς και σε εξωχώραφα και το στενό και φαρδύ αµπελουργικό.
Στην Agrotica ποια θα δύο µοντέλα θα δούµε;
Ένα δενδροκοµικό και ένα αµπελουργικό. Θα είναι µε την επωνυµία Antonio Carraro, αλλά το design τους είναι της Carraro Agritalia, διότι δεν µπορούµε να το αλλάξουµε τώρα. Στην πορεία ο Antonio Carraro θα δώσει ένα δικό του design και µπορεί να κάνει και κάποιες µετατροπές ή τροποποιήσεις. Θα δούµε.
Περιµένουµε κάποιο άλλο νέο από την Π. Κατσαρός ΑΕΒΤΕ;
Στα γεωργικά µηχανήµατα δεν ετοιµάζουµε κάτι. Έχουµε κάνει όµως ένα πρώτο βήµα για να επενδύσουµε στον τουρισµό. ∆ιαθέτουµε ένα οικόπεδο στην Άθυτο Χαλκιδικής και θέλουµε να το αξιοποιήσουµε. Θα κατασκευάσουµε διαµερίσµατα των 65 ή 85 τ.µ., που θα ενοικιάζονται µέσα από πλατφόρµες. Βρισκόµαστε στα σχέδια. Στόχος είναι να χτίσουµε 10 τέτοια διαµερίσµατα. Είναι µια επένδυση γύρω στα 1,5 εκατ. ευρώ. Θα γίνουµε και ξενοδόχοι (γέλιο). Η επέκταση αυτή βέβαια να πούµε πως γίνεται και µε τη βοήθεια των παιδιών µου.
Μέχρι σήµερα πώς θα κρίνατε την επιχειρηµατική σας πορεία και ποια είναι τα όνειρά σας για την επόµενη ηµέρα;
Θα έλεγα πως είναι µια ικανοποιητική πορεία. Βέβαια δεν δηµιούργησα µια πολύ µεγάλη εταιρεία. Αυτό είναι αληθές. Είναι µια µικρή εταιρεία, η οποία όµως είναι νοικοκυρεµένη, µε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις, δεν χρωστά τίποτε, έχει ένα πολύ καλό όνοµα στην αγορά µε τους πελάτες της και µια πολύ µεγάλη εµπιστοσύνη στους προµηθευτές. Τώρα αν τα παιδιά µου θελήσουν να τη µεγαλώσουν κι άλλο, υπάρχει ένα έδαφος έτοιµο να το πράξουν. Εγώ άλλο τίποτε για να κάνω στην ηλικία που είµαι, διότι είµαι πλέον 77 ετών. Και αυτό που κάνουµε να µπλέξουµε µε τον τουρισµό, είναι λίγο υπερβολή αλλά είπαν τα παιδιά θα το παρακολουθήσουν εκείνοι.
Την επιχείρηση σήµερα έχουν αρχίσει να την «τρέχουν» τα παιδιά σας;
Καταρχήν εγώ είµαι µάχιµος ακόµη. Είµαι κάθε ηµέρα εδώ. Βέβαια η κόρη µου η µία η Ειρήνη ασχολείται µε τα λογιστικά – οικονοµικά και η Κική µε το εµπορικό τµήµα. Είναι γεγονός ότι ενώ τα µηχανήµατα κήπου είναι µια πολύ εύκολη δουλειά, το τρακτέρ είναι πολύ δύσκολη, διότι σήµερα σε ένα µεγάλο ποσοστό πωλήσεων πρέπει να κάνεις ανταλλαγές µεταχειρισµένων. Εκεί θέλει µια εµπειρία γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος στη µεταπώληση να χάσεις χρήµατα.
Αυτό χτίζεται µε τα χρόνια...
Εγώ µε τόσα χρόνια εµπειρία και πάλι µπορεί να κάνω λάθος. Να πάρω ένα τρακτέρ και να µην το αξιολογήσω σωστά και να το πουλήσουµε και να χάσουµε χρήµατα. Αυτό το κοµµάτι είναι πολύ δύσκολο. Ευελπιστώ ότι η κόρη µου σιγά – σιγά θα αποκτήσει αυτή την κριτική µατιά και θα τα καταφέρει.
Σας ευχαριστώ πολύ κ. Κατσαρέ για τη συνοµιλία µας
Κι εγώ να ευχαριστήσω την Agrenda και προσωπικά τον Γιάννη Πανάγο για την ευκαιρία που µου δίδεται. Παρακολουθώ για χρόνια τα έντυπά σας και τα βρίσκω πολύ επίκαιρα. Αφουγκράζονται τα προβλήµατα του αγροτικού κόσµου και των εταιρειών οι οποίες δραστηριοποιούνται στο χώρο, τροφοδοτώντας τους παραγωγούς µε προϊόντα µε µηχανήµατα κι εξοπλισµό και προσπαθείτε να οδηγήσετε σε λύσεις µέσω των εντύπων, καταθέτοντας προτάσεις και πιέζοντας τις υπηρεσίες, τα υπουργεία και τις κυβερνήσεις.
«Agrotica, ένα µεγάλο γεγονός για τον αγροτικό τοµέα»
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Παναγιώτης Κατσαρός: «Αυτή η Agrotica πιστεύω ότι θα πάει πάρα πολύ καλά, διότι έχουµε τις εγκρίσεις των Σχεδίων Βελτίωσης. Άρα θα έρθει αγρότης στο περίπτερο και θα µιλήσει συγκεκριµένα. Πριν δύο χρόνια, τον Οκτώβριο, είχαµε µεν επισκεψιµότητα αλλά ερχόταν ο πελάτης, ρωτούσε για να µάθει και περίµενε το πότε θα κάνει Σχέδιο Βελτίωσης και να δει αν θα εγκριθεί. Οπότε δεν αποφάσιζε να αγοράσει. Τώρα όµως θα έρθει συγκεκριµένα και θα ψωνίσει. Αν δεν το κάνει την ηµέρα της έκθεσης, θα έρθει λίγες ηµέρες µετά να ψωνίσει. Για εµένα είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για τον κλάδο µας. Σε κάνει πιο γνωστό, έρχεσαι σε επαφή και µε πελάτες στους οποίους ήδη έχεις πουλήσει µηχανήµατα κι αυτοί οι πελάτες θα σε διαφηµίσουν, θα πουν δυο καλές κουβέντες στον επόµενο πελάτη. Πιστεύω θα πάνε όλα καλά».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙ∆ΗΣ