Απόψεις

Η επίκληση της κλιµατικής κρίσης έχει γίνει «καραµέλα» στα χείλη των ιθυνόντων, ωστόσο λίγοι είναι αυτοί που αντιλαµβάνονται πραγµατικά τη δύσκολη θέση στην οποία θα βρεθεί η παγκόσµια κοινότητα, αν έστω και τα µισά από αυτά που υποστηρίζουν οι επιστήµονες και οι εµπειρογνώµονες γίνουν πραγµατικότητα.

Η αγροτική παραγωγή και ευρύτερα ο κλάδος της αγροδιατροφής, συνιστούν βασικό πυλώνα βιώσιµης ανάπτυξης της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής οικονοµίας.

Φέτος, εγώ ανέλαβα το βραστό και ο Γιαννακάκης το κούρεµα!

Ο συν-blogger David Henderson ανέφερε σε ανάρτησή του τη δηµοσίευση ενός ενδιαφέροντος βιβλίου που επιµελήθηκε ο Ryan Bourne, µε τίτλο «Ο πόλεµος των τιµών».

Οι δυσκολίες που αντιµετωπίζει σήµερα η ελληνική γεωργία είναι δοµικές και για την αντιµετώπισή τους δεν αρκούν ούτε οι κατευθυντήριες γραµµές σε συνδυασµό φυσικά µε τα χρήµατα της ΚΑΠ, ούτε οι αποσπασµατικές παρεµβάσεις ή και χρηµατοδοτήσεις (π.χ. αποζηµιώσεις) που προκρίνονται σε εθνικό επίπεδο.

Θα σας χρειαστούµε για τις φωτιές που µας άναψε ο Χαρουτουνιάν!

Κάποιες δεκαετίες νεοφιλελεύθερων οικονοµικών µεταρρυθµίσεων επέφεραν τη µεγαλύτερη, µε διαφορά, παγκόσµια µείωση της φτώχειας που επιτεύχθηκε ποτέ. Αλλά η επιτυχία φέρνει την τεµπελιά και πολλές χώρες άρχισαν να θεωρούν τα επιτεύγµατά τους δεδοµένα

Σχεδόν ένα χρόνο µετά την ανάληψη της ηγεσίας στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δεν τεκµηριώνεται «ελαφρυντικό άγνοιας» για κανένα από τα µέλη της ηγετικής οµάδας. Η ΚΑΠ βαδίζει στο δεύτερο χρόνο εφαρµογής, ενώ ο πρώτος κύκλος πληρωµών κοινοτικών ενισχύσεων έκλεισε µε αναρίθµητα ως γνωστόν προβλήµατα.

Ως ένα ζήτηµα γεωστρατηγικής και κυρίαρχης σηµασίας ώστε να υπηρετήσει η ΕΕ το στόχο να αποκτήσει αυτάρκεια σε κρίσιµους πόρους όπως είναι οι πρώτες ύλες για τη θρέψη των καλλιεργειών, χαρακτηρίζει την «Πράσινη Συµφωνία» ο καθηγητής Εδαφολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήµιο Αθηνών, ∆ιονύσιος Γασπαράτος.

Η θητεία Χαρουτουνιάν είχε ολοκληρωθεί προ καιρού, τώρα απλά, το ξέρει και ο ίδιος!

Σε αυτούς τους καιρούς πολλαπλών κρίσεων, προσπαθούµε να βρούµε το βηµατισµό µας κοιτάζοντας το παρελθόν.

Σε λίγες µέρες γίνονται ευρωεκλογές. Οι πολίτες καλούνται να ψηφίσουν τους εκπροσώπους της χώρας για το Ευρωκοινοβούλιο.

Ο Άρειος Πάγος με την 1000/2023 απόφασή του, δέχθηκε ότι το νομικό πρόσωπο του αγροτικού συνεταιρισμού ευθύνεται για τις πράξεις ή τις παραλείψεις των οργάνων που το αντιπροσωπεύουν και εν προκειμένω του Διοικητικού Συμβουλίου (κατα κανόνα) με την προϋπόθεση ότι η πράξη ή η παράλειψη έγινε αφενός κατά την εκτέλεση των καθηκόντων που τους είχαν ανατεθεί και αφετέρου η πράξη ή η παράλειψη, δημιουργεί υποχρέωση αποζημίωσης.

Όλοι δικαιούνται κάτι από το καζάνι των eco-schemes!

Οι δεξιές δυνάµεις πρόκειται να σηµειώσουν σηµαντικά κέρδη στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό θα γείρει προς τα ∆εξιά το Κοινοβούλιο σε πολλά θέµατα και θα µπορούσε να δώσει δυναµική σε αυτά τα κόµµατα σε εθνικό επίπεδο.

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να θέσει υπό την άµεση επιτήρησή της τον ελληνικό Οργανισµό Πληρωµών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισµού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ) δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Αντίθετα, θα µπορούσε να πει κανείς ότι έρχεται µε πολύ µεγάλη καθυστέρηση και αντίστοιχο κόστος για τους πραγµατικούς δικαιούχους των κοινοτικών ενισχύσεων, δηλαδή για τους αγρότες.

Με καινούργιο καφενείο, τύφλα να ‘χει το υπουργείο.

Η Ελλάδα σέρνεται. Το καταλαβαίνουµε όλοι, ας λένε ότι θέλουν τα παπαγαλάκια του συστήµατος. Η Πολιτική Ελίτ έχει εξασφαλίσει πολλούς περισσότερους, από όσο χρειάζεται, θώκους, πολυθρόνες και καρέκλες για τον εαυτό της (Κυβέρνηση, Βουλή, ∆ΕΚΟ, κλπ). Με τη συρρίκνωση της Ανεξάρτητης Αρχής Ανταγωνισµού και των αναποτελεσµατικών ελεγκτικών Υπηρεσιών έχει αφήσει ανενόχλητη την Οικονοµική Ελίτ να σχηµατίζει καρτέλ και να κάνει ότι γουστάρει για πάρτη της.