Ειδικά η σηµερινή κυβέρνηση έχει µια τάση να ανοίγει ζητήµατα, ακόµα και εκεί που θα µπορούσε να το αποφύγει.
Τις τελευταίες µέρες άνοιξε π.χ. το θέµα µε το νέο χάρτη για τις µειονεκτικές περιοχές. Πρόκειται για τις γεωγραφικές ζώνες, στις οποίες οι συντελεστές της αγροτικής παραγωγής (γεωργοί και κτηνοτρόφοι) δύνανται να τεκµηριώσουν δικαίωµα για εξισωτικές αποζηµιώσεις. Είναι σαν να άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Ανεξαρτήτως της εξέλιξης που θα υπάρξει, µέσα από την τρέχουσα δηµόσια διαβούλευση, πολύ δύσκολα η τελική διαµόρφωση του χάρτη, όποια κι αν είναι αυτή, θα ικανοποιήσει τη µεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, η οποία έδειξε να δυσαρεστείται από την πρόσφατη οριοθέτηση.
Το ίδιο και µε τα Σχέδια Βελτίωσης. Μετά από έξι συνολικά παρατάσεις, η αρµόδια διαχειριστική αρχή «κατάφερε» να παραλάβει περί τους 16.000 επενδυτικούς φακέλους, ενώ γνωρίζει ότι οι δυνατότητες να ικανοποιήσει τους υποψήφιους αγρότες-επενδυτές περιορίζονται στο 1/3 των αιτήσεων. Έτσι, ακόµα κι αν οι αρµόδιοι φέρουν εις πέρας αυτή τη δύσκολη αξιολόγηση των φακέλων, ακόµα δυσκολότερα θα µπορέσουν να διαµορφώσουν τα απαραίτητα χρηµατοδοτικά εργαλεία, τα οποία θα οδηγήσουν αυτά τα Σχέδια σε αίσιο τέλος.
Agrenda
