Περίπου µια δεκαετία από την εκδήλωση αυτής της κρίσης κι ενώ η Ελλάδα δείχνει να ανακάµπτει, οι αναφορές όσον αφορά την ανάγκη αναθεώρησης του µοντέλου ανάπτυξης δείχνουν να αραιώνουν και η σηµασία συµβολής του αγροδιατροφικού τοµέα σ’ αυτή την υπόθεση αρχίζει να αποσιωπάται.
Αυτό που κυρίως ευαγγελίζονται οι σηµερινοί κυβερνώντες, περιγράφει µια διάθεση ανάληψης πρωτοβουλιών για «τεχνικές» κυρίως βελτιώσεις, όπως εκσυγχρονισµός της δηµόσιας διοίκησης, απλοποίηση των διαδικασιών έγκρισης επενδύσεων, περιορισµός των φορολογικών βαρών, ειδικά των επιχειρήσεων, οι οποίες εκτιµάται ότι θα απελευθερώσουν την αναπτυξιακή διαδικασία.
Την ίδια στιγµή, βλέπουµε, τόσο την κυβέρνηση, όσο και τους διαµορφωτές του οικονοµικού κλίµατος, να επιστρέφουν σε αναπτυξιακές λογικές πανοµοιότυπες αυτών που καλλιεργήθηκαν πριν από την κρίση, µεταθέτοντας επί της ουσίας τις αναζητήσεις για την αναµόρφωση του αναπτυξιακού µοντέλου στο απώτερο µέλλον.
Κάπως έτσι, ο τοµέας της αγροδιατροφής δείχνει να χάνει την προτεραιότητά του στη χάραξη της νέας οικονοµικής πολιτικής, οι συντελεστές του αγροτικού χώρου αντιµετωπίζονται ξανά µε την περιφρόνηση που είχαν γνωρίσει στα χρόνια της οικονοµικής ευµάρειας, η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής µε το τουριστικό προϊόν και τον πολιτισµό της υπαίθρου µοιάζει και πάλι µε «ψιλά γράµµατα».
∆εν είναι δουλειά της Agrenda να προσδιορίσει τις προτεραιότητες στο νέο µείγµα οικονοµικής πολιτικής που επιχειρεί να ξεδιπλώσει η κυβέρνηση, ούτε µπορεί µια εφηµερίδα να υπαγορεύσει στο τραπεζικό σύστηµα πού θα κατευθύνουν τα χρηµατοδοτικά τους προγράµµατα και την πιστωτική τους πολιτική. Σε κάθε περίπτωση, η ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος, όπως και η τόνωση της οικοδοµικής δραστηριότητας, έχουν τη δική τους αξία και σηµασία. Αυτό το οποίο η Agrenda οφείλει να υπενθυµίσει είναι οι επισηµάνσεις όλων των αναλυτών στα χρόνια της κρίσης ότι οι ιθύνοντες οφείλουν να πάρουν τα πράγµατα από την αρχή. Ο πρωτογενής τοµέας, είναι από τη φύση του στην αρχή.
*Εκδότης-Διευθυντής εφημερίδα Agrenda
