Επιχειρηµατική Συνεργασία: ∆εν στηρίζεται στην φιλία
Η συνεργασία δεν έχει φίλους. Έχει µόνο ένα δίδυµο αδελφάκι, τον ανταγωνισµό, µε τον οποίον πάνε πάντα µαζί. Συνεργασία και ανταγωνισµός είναι αλληλένδετες έννοιες, συνθήκες και καταστάσεις.
Μια µατιά στα «εσωτερικά» των επαγγελµατικών οµάδων ποδοσφαίρου, που είναι και αυτές µια µορφή επιχειρηµατικής συνεργασίας, δείχνει ξεκάθαρα την συνεχή αλληλεπίδραση συνεργασίας και ανταγωνισµού.
Οι παίχτες κάθε οµάδας:
Συνεργάζονται µεταξύ τους για να κερδίσουν την αντίπαλη οµάδα.
Ανταγωνίζονται µεταξύ τους για το ποιος θα πετύχει τα περισσότερα γκολ.
Οι οµάδες:
Συνεργάζονται µεταξύ τους για να δηµιουργήσουν το πρωτάθληµα.
Ανταγωνίζονται µεταξύ τους για το ποια θα κερδίσει το πρωτάθληµα.
Και ας µεταφέρουµε τα παραπάνω σε ένα αγροτικό συνεργατικό σχήµα ανεξαρτήτως νοµικής µορφής (Α.Σ., Α.Ε., Ι.Κ.Ε).
Τα µέλη του συνεργατικού σχήµατος:
Συνεργάζονται µεταξύ τους για να πετύχουν καλύτερες τιµές, να αποκτήσουν αδιαίρετες υποδοµές, να εξασφαλίσουν καλύτερες και περισσότερες ενισχύσεις και αποζηµιώσεις.
Ανταγωνίζονται µεταξύ τους για να πετύχουν, το κάθε µέλος ατοµικά και έναντι των άλλων, µεγαλύτερη παραγωγή, καλύτερη ποιότητα, µείωση του κόστους, καινοτοµία.
Τα συνεργατικά σχήµατα:
Συνεργάζονται µεταξύ τους για να επιτύχουν πολιτικά οφέλη, µείωση κόστους µεταφορικών, µείωση κόστους εισροών, κ.λπ.
Ανταγωνίζονται µεταξύ τους για το ποιο θα κερδίσει µεγαλύτερο µερίδιο αγοράς.
Το πρώτο λοιπόν δεδοµένο είναι ότι η συνεργασία για να είναι βιώσιµη, αναπτυξιακή, καινοτόµος και δηµιουργική, πρέπει, νοµοτελειακά, να στηρίζεται στην αρµονική συνύπαρξη συνεργασίας & ανταγωνισµού. Για το σκοπό αυτό πρέπει, όπως θα ρυθµιστούν οι κανόνες τις συνεργασίας, να έχουν προβλεφθεί και να έχουν ρυθµιστεί από το ιδρυτικό στάδιο και οι κανόνες του εσωτερικού ανταγωνισµού.
Η επιχειρηµατική συνεργασία λοιπόν δεν στηρίζεται στην φιλία αλλά στους κανόνες που πρέπει να ρυθµίζουν και να δηµιουργούν µια αρµονική σχέση συνεργασίας και εσωτερικού ανταγωνισµού. Αν µια συνεργασία στηριχθεί στην φιλία χωρίς κανόνες εσωτερικού ανταγωνισµού, θα καταστραφεί. Και η συνεργασία και η φιλία. Αν, αντίθετα, µια συνεργασία προβλέψει και ρυθµίσει µε κανόνες τον εσωτερικό ανταγωνισµό, αφενός θα είναι επιτυχής και αφετέρου, ακόµη και αν δεν υπάρχει φιλία ανάµεσα στα µέλη, είναι πολύ πιθανόν να δηµιουργηθεί.
Επιχειρηµατική Συνεργασία ίσον Ατοµικό Όφελος
Κανένας δεν µπαίνει -χωρίς καταναγκασµό- σε µια συνεργασία αν αυτά που θα εισφέρει, είναι περισσότερα από αυτά που θα κερδίσει. Κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο στο ένστικτο της επιβίωσης των οργανισµών. Για να υπάρξει ελεύθερη συνεργασία πρέπει τα συνεργαζόµενα µέρη να κερδίσουν ατοµικά περισσότερα από ότι αν ενεργούσαν ξεχωριστά. Τόσο το «κόστος» όσο και το «όφελος» της συνεργασίας πρέπει να είναι σαφή, µετρήσιµα και γνωστά στα µέλη από το ιδρυτικό στάδιο.
Επιχειρηµατική Συνεργασία:
Τα συστατικά
το βασικό συστατικό κάθε συνεργασίας είναι η εµπιστοσύνη και έχουµε 2 ειδών:
Τη διαπροσωπική εµπιστοσύνη που αναπτύσσεται µεταξύ φίλων και συγγενών και στηρίζεται στα συναισθήµατα και
Την εµπιστοσύνη των οργανισµών η οποία απαιτεί 7 συστατικά:
- Ηγεσία.
- Συµβόλαια (καταστατικό, σαφές επιχειρηµατικό σχέδιο).
- Εγγυήσεις.
- ∆ικαστήρια (εσωτερικούς και εξωτερικούς θεσµούς που θα εγγυώνται ότι θα τηρηθούν τα συµβόλαια).
- Φήµη (εσωτερική και εξωτερική).
- Επικοινωνία.
- Εκπαίδευση.
Τα 5 πρώτα συστατικά (Ηγεσία, Συµβόλαια, Εγγυήσεις, ∆ικαστήρια και Φήµη) είναι αυτά που δηµιουργούν την εµπισοσύνη των οργανισµών και όχι τα συναισθήµατα.
Όµως, το πλέον σηµαντικό είναι το 7ο συστατικό, η εκπαίδευση. Η επιχειρηµατική συνεργασία δεν προκύπτει αυτόµατα -όπως η διαπροσωπική- είναι προϊόν µάθησης. Η επιχειρηµατική συνεργασία διδάσκεται.
Επιχειρηµατική Συνεργασία: Η συνταγή
- Προβλήµατα στην περιοχή που δεν λύνονται ατοµικά.
- Μετρήσιµο ατοµικό όφελος των µελών από την συµµετοχή στο σχήµα.
- Ηγέτης .
- Οµάδα πρωτοβουλίας.
- Αναλυτική και εκτενής προ-ιδρυτική διαβούλευση.
- Καταστατικό και εσωτερικός κανονισµός που προβλέπουν και προάγουν τόσο την συνεργασία αλλά και τον εσωτερικό ανταγωνισµό και 5ετές αναλυτικό στρατηγικό σχέδιο που δείχνει µε σαφή και µετρήσιµο τρόπο την σχέση κόστους/οφέλους κάθε µέλους.
- Εκπαίδευση από το προ-ιδρυτικό στάδιο και διαρκώς.
- Σύγχρονη οργάνωση.