της Άλισον Σράγκερ*
Μετά από πάνω από 20 χρόνια χαµηλού, σταθερού πληθωρισµού, επανέρχεται -σε ποσοστό άνω του 9%- και µπορεί να µην επιστρέψει ποτέ στα προ-πανδηµικά επίπεδα. Τώρα πρέπει να διαχειριστούµε και έναν νέο κίνδυνο για τη ζωή µας, το θηρίο το οποίο νοµίζαµε ότι είχαµε εξηµερώσει. Ο πληθωρισµός στο µέλλον δεν θα είναι µόνο υψηλότερος, αλλά και λιγότερο σταθερός.
Η ιστορία µάς παρέχει ένα µακρύ ιστορικό λανθασµένων βηµάτων στη νοµισµατική πολιτική. Οι κεντρικές τράπεζες προκαλούν περισσότερο πληθωρισµό τυπώνοντας πάρα πολλά χρήµατα ή µειώνοντας υπερβολικά τα επιτόκια τη λάθος στιγµή. Ο υψηλός και απρόβλεπτος πληθωρισµός ήταν χαρακτηριστικό της οικονοµίας µετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Αν απλώς επιλέγαµε έναν στόχο, ας πούµε ένα ποσοστό πληθωρισµού 2%, αυτό θα γινόταν µια αυτοεκπληρούµενη προφητεία. Οι άνθρωποι θα µπορούσαν να βασιστούν στη διατήρηση αυτού του επιπέδου πληθωρισµού, επειδή η Federal Reserve θα µπορούσε να το επιτύχει και οι µισθοί και οι τιµές θα αυξάνονταν αναλόγως. […].
Εν µέσω εκτίναξης του διεθνούς εµπορίου και της παγκοσµιοποίησης, ειδικά µε πολλά αγαθά να προέρχονται από χώρες µε φθηνό εργατικό δυναµικό, η παγκόσµια οικονοµία παρουσίαζε µια υπερβολική αφθονία. Η πρόοδος της τεχνολογίας έκανε αυτά τα πράγµατα - και τις υπηρεσίες - ακόµη φθηνότερα. Οι κεντρικοί τραπεζίτες, ωστόσο, ήταν αρκετά καλοί στη διαχείριση µιας οικονοµίας η οποία βασιζόταν στη ζήτηση κι έτσι ο πληθωρισµός παρέµενε χαµηλός και σταθερός. Λόγω Covid-19 ο κόσµος «έκλεισε» µέσω των lockdown και υπήρχε λιγότερο εµπόριο. Η προσφορά συρρικνώθηκε εξαιρετικά για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες.
Ακόµη κι αν ο πόλεµος τελειώσει και η οικονοµία της Κίνας επανέλθει πλήρως, οι περιορισµοί στην προσφορά µπορεί να παραµείνουν. Εν µέσω λιγότερης παγκοσµιοποίησης, γήρανσης του πληθυσµού και στόχων για µια πιο πράσινη οικονοµία, µπορεί να καταλήξουµε σε µια αλυσίδα εφοδιασµού η οποία αναπτύσσεται µε πιο αργούς ρυθµούς. Αυτό σηµαίνει λιγότερο αποτελεσµατική νοµισµατική πολιτική στο µέλλον.[…]. Πρέπει να µάθουµε να ζούµε µε περισσότερη αβεβαιότητα και να αφήσουµε την παρηγορητική ψευδαίσθηση ότι οι τεχνοκράτες µπορούν να διαχειριστούν αυτή τη µεγάλη πηγή κινδύνου για τη ζωή µας…
*Οικονομολόγου, αρθρογράφου Bloomberg
