Για παράδειγµα, κανείς δεν αµφιβάλλει ότι οι έντονες βροχοπτώσεις περί τα µέσα Αυγούστου, εκεί όπου εκδηλώθηκαν, άφησαν βαριά τη σφραγίδα τους. Για τα περισσότερα αµπελοτόπια, η επίµονη νεροποντή έλαβε χώρα στην αρχή του περκασµού, µε τα χρονικά περιθώρια για αποτελεσµατικές επεµβάσεις να έχουν στενέψει.
Εκτός από τις βροχές του Αυγούστου και του Σεπτεµβρίου βέβαια (σε κάποιες περιοχές), γενικότερα, οι καιρικές συνθήκες από τον Μάρτιο και µετά δεν θα µπορούσαν να χαρακτηριστούν ιδιαίτερα ευνοϊκές για το αµπέλι και την ποιότητα της παραγωγής του. Αρκετές βροχές τους πρώτους µήνες της άνοιξης δυνάµωσαν πέραν του δέοντος τα φυλλώµατα του αµπελιού, ανέτρεψαν πτυχές από τον σχεδιασµό του κλαδέµατος που είχε προηγηθεί, δηµιούργησαν µεγάλες απαιτήσεις για κορφολόγηµα και ξεφύλλισµα, γενικά, το κάθε φυτό «δούλεψε» περισσότερο για τα φύλλα και λιγότερο για τον καρπό.
Έτσι στον τρύγο, ακόµα και εκεί όπου καταγράφεται πυκνότητα ρόγας και γλυκό – νόστιµο σταφύλι, λείπει η απαιτούµενη οξύτητα. Ειδικά στα βόρεια, οι ζώνες του Ξινόµαυρου π.χ., παρουσιάζουν µεγάλα κενά στην επιδιωκόµενη οξύτητα.
Γενικά ήταν µια χρονιά µε µεγάλες απαιτήσεις στην καλλιεργητική φροντίδα. Αν µάλιστα, σ’ αυτό το περιβάλλον ληφθούν υπόψη, οι µεγάλες οικονοµικές δυσκολίες των καλλιεργητών και τα ιδιαιτέρως αυξηµένα κόστη των απαραίτητων εισροών και ειδικά των προϊόντων θρέψης, γίνεται αντιληπτή η δυσαρµονία που υπήρξε.
Σ’ όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν βέβαια και οι ελλείψεις σε εργατικά χέρια που για πρώτη φορά, µετά από δεκαετίες, έφτασαν σ’ αυτό το επίπεδο. Οι απουσίες έµπειρου προσωπικού είναι κάτι που απασχολεί πλέον το σύνολο των εκµεταλλεύσεων, ανεξαρτήτως µεγέθους και συγκρότησης. Εκεί βέβαια όπου τα πράγµατα έφθασαν σε πραγµατικό αδιέξοδο λόγω έλλειψης εργατών, ήταν στη διάρκεια του τρύγου. Αυτό δυσκόλεψε τον χρονισµό (timing), µε ό,τι αυτό σηµαίνει για τα κρίσιµα στοιχεία ποιότητας της πρώτης ύλης.
Το µόνο βέβαιο είναι ότι φέτος οι οινολόγοι θα έχουν κι αυτοί πολλή δουλειά. Σίγουρα πολλά θα διορθωθούν στην πορεία. Εµείς, αυτό που µπορούµε να πούµε είναι… του χρόνου καλύτερα!
24-09-2022 12:38ΤΣΟΥΠΕΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Ναι συμφωνώ μαζί σας για την φετινή χρόνια. Ήταν πολύ δύσκολη διότι οι καιρικές συνθήκες κυρίως στην κρίσιμη περίοδο στην πορεία ωρίμανσης των οινοσταφυλλων, δεν ήταν ευνοϊκές. Όμως ΟΛΑ τα προβλήματα του κλάδου μας όπου κ εγώ δραστηριοποιούμε πολλά χρόνια τώρα σαν Γεωπονος είναι χρόνια. Οι αιτίες είναι παρά πολλές κ επιτρέψτε μου να τις αναφέρω επιγραμματικά: 1. Η απουσία υπηρεσιακών γεωπόνων στα αμπελοτόπια κ εννοώ; Εννοώ τους παλιούς γεωπόνους των πάλαι ποτέ γεωργικών εφαρμογών των εκάστοτε διευθύνσεων γεωργίας που ήταν πάντα στο πλευρό των αμπελουργών μας κ με την άριστη επιστημονική κατάρτιση τους κατευθύναν στην παραγωγή ποιοτικών σταφυλιών. Η αποδυνάμωση κ η υποστελέχωση όλων των σημερινών ΔΑΟΚ από γεωπόνους τα τελευταία 20 έτη έχει οδηγήσει τους αμπελουργούς στα ιδιωτικά μαγαζιά όπου δυστυχώς, όσο κ καλή δουλειά κ αν κάνουν οι συνάδελφοι, είναι πολύ λίγοι. 2. Η υποστελέχωση των Ινστιτούτων έρευνας για το αμπέλι κ τον οίνο σε όλη τη χώρα από γεωτεχνικούς όλων των ειδικοτήτων. Χωρίς στελέχωση με νέους επιστήμονες οι περίφημες Γεωργικες Προειδοποιήσεις ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ κ αυτές σιγά σιγά τα τελευταία επίσης 20 έτη εγκαταλείπονται στη τύχη τους. 3. Ο κλάδος χρειάζεται επιτέλους νέους αμπελουργούς επαγγελματίες, με συνεχή επιμόρφωση κ ουσιαστικά σεμινάρια διότι τα πάντα αλλάζουν στις τεχνικές καλλιέργειας κ στην φυτοπροστασία λόγω κ τις κλιματικής αλλαγής. 4. Τέλος τα οινοποιεία πρέπει να αποφασίσουν, αν θα είναι δίπλα στον επαγγελματία αμπελουργό ή απέναντι του. Όπου θα συνεργάζονται στενά κ θα του περάσουν το ΟΡΑΜΑ για ένα μεγάλο ελληνικό οίνο ή θα τον εκμεταλλεύονται κ θα τον απογοητεύουν συνέχεια… Αυτές είναι πολύ επιγραμματικά οι κυριότερες αιτίες, κατά την άποψη μου
Απάντηση