Προς το παρόν, τουλάχιστον, φαίνεται να διαψεύδονται οι Κασσάνδρες που πίστευαν ότι η δραστική αύξηση των τιμών παραγωγού, ειδικά στο πρόβειο γάλα, θα οδηγούσε σε μεγάλα αδιάθετα αποθέματα τυριών και στη χρεοκοπία ενός μεγάλου αριθμού μεταποιητικών μονάδων, δηλαδή τυροκομείων.
Φαίνεται πως ο καταναλωτής δείχνει διάθεση να πληρώσει το κάτι παραπάνω για τη γνήσια Φέτα και το αυθεντικό τυρί, αρκεί να υπάρχει η βεβαιότητα ότι αυτό το οποίο αγοράζει διακρίνεται για την ποιότητα της πρώτης ύλης και την απόλυτη φροντίδα του τυροκόμου να προσφέρει ένα προϊόν με σφραγίδα ταυτότητας.
Με άλλα λόγια, όταν ο καταναλωτής είναι σίγουρος για την πρώτη ύλη με την οποία παρασκευάστηκε το ντόπιο τυρί και αισθάνεται τη γευστική του ανωτερότητα, δύσκολα θα μπει στον πειρασμό να πάει στο επόμενο, φθηνό, εισαγόμενο. Με δεδομένο λοιπόν ότι, η συγκεκριμένη εγχώρια παραγωγή γάλακτος (ειδικά πρόβειου και αίγειου), μπορεί να δώσει πολύ συγκεκριμένες ποσότητες τυριών, οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι αυτά τα τυριά μπορούν να βρουν εύκολα αγορά, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Μ’ αυτή την έννοια, αυτό το οποίο θα πρέπει να διασφαλίσει η Πολιτεία, είναι η συνέπεια λόγων και έργων, δηλαδή η τήρηση των κανόνων γνησιότητας, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι ποσότητες τυριού που θα παρασκευάζονται στην Ελλάδα και θα λέγονται ντόπια τυριά, δεν θα υπερβαίνουν τις αντίστοιχες που μπορεί να εξασφαλίσει η εγχώρια παραγωγή πρώτης ύλης.
Μια τέτοια ισορροπία, θα ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό την ταυτότητα των ελληνικών τυριών, θα ενισχύσει τη ζήτησή τους στην αγορά (εσωτερική και διεθνή), θα βελτιώσει ακόμα περισσότερο την τιμή διάθεσης αυτών των προϊόντων και θα επιτρέψει την επιστροφή υπεραξίας στον παραγωγό, δηλαδή ακόμα καλύτερη τιμή.
Μόνο έτσι μπορεί να στηριχθεί η ανάπτυξη της ελληνικής κτηνοτροφίας, να διευκολυνθούν οι αναγκαίες επενδύσεις των κτηνοτροφικών μονάδων και να αυξηθεί η υψηλής ποιότητας πρώτη ύλη που μπορεί να δώσει ακόμα περισσότερα προϊόντα ταυτότητας και υψηλής προστιθέμενης αξίας. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, τόσο στον τομέα της ενέργειας (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) όσο και στη διαχείριση της παραγωγής στον στάβλο, επιτρέπουν, μια γενναία ανασυγκρότηση της ελληνικής κτηνοτροφίας (ρεπορτάζ σελ. 06-11) αρκεί να απομονωθούν τα φαινόμενα απάτης και οι νοθείες.
