Οι εξελίξεις των τελευταίων ηµερών στην αγορά σιτηρών δείχνουν καθαρά ότι στο τέλος µετράει η προσφορά και η ζήτηση. Όταν µάλιστα η ζήτηση δεν υποχωρεί, αντίθετα οι διαθέσιµες ποσότητες λιγοστεύουν, η άνοδος των τιµών είναι φυσικό επόµενο.
Προσπάθησαν δεν λέµε, οι ντόπιοι µικροπαράγοντες του εµπορίου, να δηµιουργήσουν κλίµα αναστάτωσης µεταξύ των παραγωγών, να πιέσουν προς τα χαµηλά τις τιµές των σιτηρών, µέσα στ’ αλώνια, ωστόσο, οι αντικειµενικές συνθήκες της ανοιχτής αγοράς και η ζήτηση διεθνώς φέρνει τα πράγµατα στα ίσα τους.
Η Agrenda έχει αναφερθεί έγκαιρα στο «παράθυρο ευκαιρίας» που δηµιουργείται στην ελληνική αγορά, ειδικά για το σκληρό σιτάρι, µέχρι να φθάσει στη Γηραιά Ήπειρο αλλά και στον υπόλοιπο κόσµο η καναδέζικη παραγωγή. Είναι σαφές ότι η ευρωπαϊκή παραγωγή δεν µοιάζει αρκετή να καλύψει τις αγορές στις οποίες συνήθως απευθύνεται.
Γι’ αυτό ο πρόσφατος διαγωνισµός στη Τυνησία ανέβασε τις προσφορές στα 387 ευρώ ο τόνος, γι’ αυτό και η Φότζια την περασµένη Τετάρτη αναρριχήθηκε στα 385 ευρώ ο τόνος. Ένα 24ωρο µετά την άνοδο του δείκτη της Φότζια στην εγχώρια αγορά το «παζάρι» πήρε άλλη διάσταση. Τα 27 λεπτά που είχε εξασφαλίσει ο Συνεταιρισµός Πλατυκάµπου από γνωστό εµπορικό οίκο µε τον οποίο συνεργάζεται χρόνια, µια µέρα µετά, έγιναν 30 στο χέρι του παραγωγού, µπορεί για την οργάνωση να φθάσει 32.
Λέγαµε όµως για τη δύναµη της αγοράς. Όταν λειτουργεί χωρίς εµπόδια ο νόµος της προσφοράς και της ζήτησης, τα πράγµατα παίρνουν το δρόµο τους.Το ίδιο είναι πολύ πιθανό να ισχύσει το επόµενο διάστηµα και για το πρόβειο γάλα. Εκεί που η γαλακτοβιοµηχανία είχε προετοιµασθεί να «χαµηλώσει» την τιµή, οι αντικειµενικές συνθήκες της προσφοράς και της ζήτησης, δεν αποκλείεται να συντηρήσουν τελικά, τα σηµερινά επίπεδα ισορροπίας.
Το ίδιο µπορεί να ισχύσει τις επόµενες µέρες και για τα βιοµηχανικά ροδάκινα. Η διεθνής ζήτηση για τα προϊόντα κοµπόστας παραµένει ισχυρή και την ίδια στιγµή, τα ροδάκινα στην Ελλάδα είναι λιγότερα. Να πληρωθούν.
