Τον τελευταίο καιρό, όµως, φαίνεται να έχουν γίνει σουρωτήρι. Η τελευταία ενηµέρωση θέλει τους υπαλλήλους των διαχειριστικών αρχών να έχουν εξασφαλίσει ένα επίδοµα της τάξεως του 15% επί των πάγιων αµοιβών του, επειδή λέει, έχουν συµβάλει στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων στα αντίστοιχα προγράµµατα που αυτοί διαχειρίζονται.
Οι πληροφορίες, µάλιστα, κάνουν λόγο για διελκυστίνδα µεταξύ των υπαλλήλων που υπηρετούν στα διάφορα κλιµάκια των διαχειριστικών αρχών, γιατί, όπως οι ίδιοι καταγγέλουν, κάποιοι εξ αυτών έµειναν έξω από τη µοιρασιά.
Σχεδόν σαρανταπέντε χρόνια µετά την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ελλάδα, αντί να αξιολογείται η αποδοτικότητα των προγραµµάτων και να υπάρχει µέριµνα για τη βελτίωσή τους, χρόνο µε το χρόνο, συνεχίζονται να θεσπίζονται bonuς για την παντί τρόπω απορροφητικότητα των πόρων.
Aυτό το bonus µάλιστα, δεν προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισµό, µιας και πρόκειται για δηµόσιους υπαλλήλους, αλλά µεταφέρεται στη λεγόµενη «τεχνική βοήθεια» που ως όρος έχει προβλεφθεί -βάσει των κοινοτικών κανόνων- για την προβολή και προώθηση των αντίστοιχων προγραµµάτων, επιβαρύνοντας επί της ουσίας την ποιότητα ενηµέρωσης των εν δυνάµει δικαιούχων ή ακόµα και το ύψος των κονδυλίων που απευθύνονται στους ίδιους τους αγρότες.
Κι όλα αυτά, την ώρα που τα κοινοτικά χρήµατα για την ενίσχυση των αγροτών µειώνονται δραστικά, η δοµή της νέας ΚΑΠ µεταφέρει πόρους από την πρωτογενή παραγωγή σε παράπλευρες δράσεις και η ένταση των καιρικών φαινοµένων, υποχρεώνει τους ιθύνοντες σε αναδιανοµή πόρων, προκειµένου να αποζηµιωθούν οι πληγέντες από τις µεγάλες καταστροφές που έγιναν, ειδικά τον περασµένο Σεπτέµβριο στη Θεσσαλία.
Μέσα σ’ αυτό το κλίµα «φθοράς» των κοινοτικών ενισχύσεων (συχνά εκ των έσω), ανακατανοµής των πόρων και καθυστέρησης των πληρωµών, οι αγρότες είναι υποχρεωµένοι να προγραµµατίσουν για την επόµενη χρονιά. Κι ας µην ξέρουν, λόγω της νέας ΚΑΠ, ούτε τι δήλωσαν.
