Σε µια εποχή που οι εργάτες γης αποτελούν το µεγάλο ζητούµενο για τις περισσότερες αγροτικές µονάδες στη χώρα, το ανελαστικό πλαίσιο που επιχειρούν να επιβάλουν οι αρµόδιες αρχές δυσκολεύει ακόµα περισσότερο τα πράγµατα, ενώ την ίδια στιγµή επιβαρύνει τα κόστη παραγωγής και σε αρκετές περιπτώσεις θέτει σε κίνδυνο και τη βιωσιµότητα των εκµεταλλεύσεων.
Το θέµα αφορά τον τρόπο µε τον οποίο επιβάλλεται από το υπουργείο Εργασίας – Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τον ΕΦΚΑ, η εξαίρεση µιας σειράς κλάδων από τη δυνατότητα έκδοσης εργοσήµου ΟΓΑ για εποχική απασχόληση εργατών στις αντίστοιχες περιπτώσεις εκµεταλλεύσεων.
Πιο συγκεκριµένα, βάσει της σχετικής εγκυκλίου (2023) η εξαίρεση αφορά, σ’ αυτή τη φάση τουλάχιστον, απασχολούµενους σε επιχειρήσεις φυτικής ή ζωικής παραγωγής όπως φυτώρια, ανθοκοµικές εκµεταλλεύσεις, πτηνοτροφεία, βουστάσια, χοιροτροφεία, εκτροφεία γουνοφόρων ζώων, ποιµνιοστάσια αιγοπροβάτων ενσταυλισµένοι ή ηµιευνσταβλισµένου τύπου, υδατοκαλλιέργειες, ιχθυοκαλλιέργειες, κ.α. παρεµφερείς εκµεταλλεύσεις, ανεξαρτήτως νοµικής µορφής, καθώς και απασχολούµενους σε αγροτικούς συνεταιρισµούς οποιασδήποτε νοµικής µορφής.
∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι το θέµα είναι πολύ σοβαρό για να επιβάλλεται µε εγκυκλίους και χωρίς προηγούµενη δηµόσια διαβούλευση και πέραν των εισπρακτικών του επιδιώξεων, επί της ουσίας επιφέρει µεγάλες ανατροπές στη δοµή και δραστηριότητα των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, σε µια ιδιαιτέρως κρίσιµη περίοδο, µε απανωτά χτυπήµατα λόγω των καιρικών φαινοµένων (Θεσσαλία) και ενώ πολλά από τα θέµατα της ΚΑΠ και των χρηµατοδοτικών εργαλείων των αγροτών δεν έχουν ξεκαθαρίσει.
Η οριζόντια εφαρµογή της παραπάνω οδηγίας, σε ένα τόσο ευρύ φάσµα εκµεταλλεύσεων, µεγαλώνει τη ζήτηση για εργατικά χέρια σε µια εποχή που αυτά δεν υπάρχουν. Παράλληλα καθιστά απαγορευτικά τα εργατικά κόστη, µε ό,τι αυτό σηµαίνει για τη βιωσιµότητα των µονάδων. Με άλλα λόγια, κάποιες αγροτικές µονάδες θα απασχολούν προσωπικό ακόµα και σε περιόδους που δεν το χρειάζονται, ενώ κάποιες άλλες θα αδυνατούν να καλύψουν την παραγωγική τους δραστηριότητα, βάσει των εποχικών τους αναγκών σε εργατικό δυναµικό.
Οι ιθύνοντες οφείλουν να αντιληφθούν ότι η αγροτική παραγωγή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, ότι οι αγροτικές µονάδες δεν είναι δηµόσιες υπηρεσίες και ότι αυτού του είδους θεσµοθετήµατα επιταχύνουν τη βίαιη έξοδο των αγροτών από το επάγγελµα και οδηγούν το πέρασµα της αγροτικής δραστηριότητας σε οικονοµικές οντότητες, αδιάφορες για την κοινωνική συνοχή και τους όρους ζωής στην ύπαιθρο
