Η πρακτική ατιµωρησίας ενθαρρύνει τους εν δυνάµει επιτιθέµενους. Μόνο και µόνο τους τελευταίους µήνες, ξέσπασε αιµατηρός εµφύλιος στο Σουδάν, το Αζερµπαϊτζάν κατέλαβε το Ναγκόρνο-Καραµπάχ, που κατοικείται από Αρµένιους, η σερβική πολιτοφυλακή προσπάθησε να αποσταθεροποιήσει το βόρειο Κόσοβο, τα στρατιωτικά πραξικοπήµατα πολλαπλασιάστηκαν στην Αφρική, µε τη ζώνη του Σαχέλ να στρέφεται όλο και περισσότερο στην αναρχία, και οι επιθέσεις της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας µαίνονται. Το πιο πρόσφατο ξέσπασµα βίας, η τροµοκρατική επίθεση της Χαµάς στο νότιο Ισραήλ, µε τα επακόλουθα ισραηλινά αντίποινα στη Λωρίδα της Γάζας, θα µπορούσε ακόµα να κλιµακωθεί προκαλώντας µια γενικευµένη σύρραξη στη Μέση Ανατολή. Μέχρι πρόσφατα, ο 21ος αιώνας αναγνωριζόταν ως µια από τις πιο ειρηνικές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας. Γιατί βλέπουµε τώρα ένα τέτοιο κρεσέντο βίας; Τι πήγε λάθος;
Ένας από τους πιο σηµαντικούς παράγοντες, που οδηγούν στην αποδυνάµωση της ασφάλειας είναι η ενίσχυση των γεωπολιτικών διεκδικήσεων ανά τον κόσµο. Η ελπίδα για µια παγκόσµια τάξη, που θα βασίζεται στη δηµοκρατία και στο κράτος δικαίου, που ήταν ακόµη ζωντανή στις αρχές του αιώνα, έχει πλέον συρρικνωθεί. Την ίδια στιγµή, τα «αντίδοτα» στη χρήση βίας, που ανέπτυξε η διεθνής κοινότητα τις τελευταίες δεκαετίες, εξελίχθηκαν λιγότερο αποτελεσµατικά. Καθώς η κυριαρχία της Ευρώπης και των ΗΠΑ φθίνει σταδιακά, η τεράστια δυσαρέσκεια στον Παγκόσµιο Νότο απέναντι στους πρότερους ηγεµόνες ήρθε στο προσκήνιο. Η άρνηση των αναπτυσσόµενων χωρών να ενωθούν µε τη ∆ύση στην επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία αποτυπώνει ακριβώς αυτό. […].
Το να αποδειχθεί ότι η χρήση βίας δεν αποδίδει είναι µακράν ο καλύτερος τρόπος για να µειωθεί ο κίνδυνος νέας βίας. ∆εν υπάρχει, εποµένως, τίποτα πιο επείγον από το να αποτραπεί η εξάπλωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή και να ενισχυθεί η υποστήριξη προς την Ουκρανία. Οι κυβερνήσεις πρέπει, επίσης, να επαναπροσδιορίσουν τη δέσµευσή τους στα διεθνή µέσα διαχείρισης κρίσεων και να τα βελτιώσουν, ώστε να µπορούν να απαντούν καλύτερα σε µελλοντικές κρίσεις. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν έχει δίκιο: «Βρισκόµαστε σε ένα σηµείο καµπής στην ιστορία»…
