Όταν έρχεται η επιτήρηση

Έχει χαθεί πραγµατικά πολύτιµος χρόνος, αλλά και πολύ χρήµα σε ερασιτεχνισµούς γύρω από έναν κρίσιµο οργανισµό που έχει επιφορτιστεί εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, µε την ευθύνη της ακριβοδίκαιης διαχείρισης και κατανοµής των κοινοτικών ενισχύσεων. Χρηµάτων, τα οποία έχουν µοναδικό στόχο την ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας, τη βελτίωση της θέσης των αγροτών και την καλυτέρευση των συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο.

Όµως στην Ελλάδα, χρόνο µε το χρόνο, αυτή η στόχευση χάνεται. Οι διαρροές πόρων προς άλλες κατευθύνσεις είναι πολλές και η διαχείριση αυτών των χρηµάτων αποδεικνύεται κάκιστη. Στην τελευταία φάση των πληρωµών είδαµε καθαρά κάτι παραπάνω από το 20% των ενισχύσεων για τα οικοσχήµατα (425 εκατ. ευρώ) να µοιράζεται µε µεγάλη ευκολία σε διαµεσολαβητές (ΚΥ∆) και φορείς πιστοποίησης. Όµως είναι και άλλα πολλά. 

Η απόφαση των ευρωπαϊκών αρχών να θέσουν τον ελληνικό Οργανισµό Πληρωµών, υπό επιτήρηση για διάστηµα 12 µηνών, δείχνει πολύ καθαρά ότι το κακό µε τις πληρωµές έχει παραγίνει και τα κοινοτικά κονδύλια για την ενίσχυση των αγροτών µπαίνουν σε πραγµατικό κίνδυνο. Οι «ποντικοί» πολλαπλασιάζονται.

Όσοι γνωρίζουν τη λειτουργία των ευρωπαϊκών οργάνων ξέρουν καλά ότι τέτοιου είδους αποφάσεις δεν λαµβάνονται κάθε µέρα. Αντίθετα, είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις που οι Βρυξέλλες αναλαµβάνουν ευθύνη επιτήρησης οργανισµών αυτής της µορφής. Γιατί, απαξιώνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις και η πιστοποίηση καταλληλότητας, την οποία οι ίδιες οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν παράσχει.

Σύµφωνα µε την επιστολή της DG AGRI προς τον ΟΠΕΚΕΠΕ, το τελευταίο διάστηµα, ένα ή περισσότερα από τα κριτήρια διαπίστευσης που έχουν οριστεί δεν τηρούνται πλέον ή είναι τόσο σοβαρά ανεπαρκή. Εποµένως, είναι πιθανό να επηρεάσουν την ικανότητα του Οργανισµού να ανταποκριθεί µε επάρκεια στα καθήκοντά του.