Ωστόσο, είναι επίσης δεδοµένο ότι ο τοµέας βιώνει σηµαντικές προκλήσεις. Η έλλειψη εκπαίδευσης και ο αργός εκσυγχρονισµός των γεωργικών πρακτικών, η κατακερµατισµένη γη και η χαµηλή χρήση τεχνολογίας και καινοτοµίας δυσχεραίνουν την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού αγροτικού κλάδου.
Επιπλέον, η κλιµατική κρίση, µε συχνότερες ξηρασίες και πληµµύρες, επιβαρύνει τις ήδη ευάλωτες αγροτικές περιοχές. Την ίδια στιγµή, οι διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις καθιστούν αβέβαιο το επιχειρηµατικό περιβάλλον που δυσχεραίνει τον µακροπρόθεσµο σχεδιασµό.
Παρά τις παραπάνω δυσκολίες, ο πρωτογενής τοµέας έχει τη µοναδική δυνατότητα να λειτουργήσει ως καταλύτης για βιώσιµη περιφερειακή ανάπτυξη και για την συνολική ενίσχυση της οικονοµίας της χώρας. Αυτό τεκµηριώνεται από το γεγονός ότι έχει αναδειχθεί µια παγκόσµια καταναλωτική τάση για βιώσιµα, φιλικά προς το περιβάλλον ποιοτικά προϊόντα αλλά και για προϊόντα µε ιδιαίτερο χαρακτήρα και ταυτότητα.
∆ηµιουργούνται έτσι οι ευκαιρίες για την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών αγροτικών προϊόντων σε διεθνές επίπεδο µέσω της προώθησης τοπικών και παραδοσιακών προϊόντων µε γεωγραφική ένδειξη, την ανάδειξη προϊόντων µε ισχυρισµούς υγείας και την ενίσχυση της αξίας του brand «προϊόν από την Ελλάδα».
Επιπλέον, χρειάζονται άµεσες και συντονισµένες πρωτοβουλίες και ενέργειες για στροφή προς τη βιολογική και αναγεννητική γεωργία, την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων και την ενίσχυση της τοπικής παραγωγής.
Σηµαντικό ρόλο παίζει επίσης η συστηµατική, σύγχρονη και διαφανής υποστήριξη των νέων αγροτών, καθώς µπορούν να φέρουν νέες ιδέες και καινοτόµες πρακτικές. Τα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράµµατα αγροτικής ανάπτυξης, πρέπει να εξελιχθούν σε ουσιαστικά επενδυτικά εργαλεία που στοχεύουν στην αναζωογόνηση της ελληνικής περιφέρειας, τη βιωσιµότητα του κλάδου και τη δηµιουργία µιας επιχειρηµατικής κουλτούρας.
Υπάρχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις ώστε ο πρωτογενής τοµέας στην Ελλάδα να αποτελέσει το θεµέλιο και εντέλει να µετατραπεί σε πυλώνα για µια βιώσιµη περιφερειακή ανάπτυξη, εφόσον υπάρξουν επενδύσεις σε καινοτοµία, εκπαίδευση και ορθολογική χρήση των πόρων. Με κατάλληλες πολιτικές και στήριξη, αξιοποίηση των ευκαιριών για µετασχηµατισµό και προσαρµογή, αποφασιστικότητα και ευρηµατικότητα, µπορεί να εξασφαλιστεί η βιωσιµότητα, η ανθεκτικότητα και η ευηµερία των αγροτικών κοινοτήτων και η µακροπρόθεσµη ανάπτυξή τους.
*Entrepreneurship Development Director
