Στην αναρχία που υπάρχει, λόγω ανυπαρξίας κεντρικής κατεύθυνσης και πολιτικών ανάπτυξης της αγροτικής δραστηριότητας, προστίθενται χρόνο µε το χρόνο τα προβλήµατα της κλιµατικής κρίσης µε τις γνωστές επιπτώσεις στη Θεσσαλία και σε πολλές άλλες περιοχές, οι επιβαρύνσεις στα κόστη της ενέργειας, εισροών και εξοπλισµού, η ένταση του ανταγωνισµού µε πολλές χώρες που παράγουν οµοειδή προϊόντα, οι δυσκολίες ενσωµάτωσης της ψηφιακής τεχνολογίας, η βίαιη συγκέντρωση της γης και της αγροτικής δραστηριότητας σε όλο και λιγότερες εκµεταλλεύσεις.
Κι όλα αυτά, την ώρα που έχει χαθεί η συνοχή στις τάξεις των αγροτών, ο ατοµικισµός και η απουσία εµπιστοσύνης στους συνεταιρισµούς υπονοµεύουν τις συνεργασίες, η συµβολαιακή γεωργία σε πολλές περιπτώσεις δείχνει να έχει κακοφορµίσει, η πίεση που υφίστανται ακόµα και οι µεταποιητικές επιχειρήσεις από τις µεγάλες αλυσίδες λιανικής (super market) είναι τεράστια, ο έλεγχος στη λειτουργία της αγοράς είναι υποτυπώδης, οι αγρότες είναι ευάλωτοι από πολλές πλευρές.
Μέσα σ’ αυτό το κλίµα και ενώ οι περισσότερες αγροτικές επιχειρήσεις, χρόνο µε το χρόνο σωρεύουν χρέη, µε τον φετινό χειµώνα να είναι ενδεικτικός των ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων προς πολλές κατευθύνσεις, οι γνωστοί «στρατηλάτες του κάµπου», συνεπικουρούµενοι τελευταία και από κάποιες «βραχνές φωνές» αγνώστου προελεύσεως, επιδίδονται ξανά στο γνωστό… άθληµα των µπλόκων. Με την ίδια πάνω - κάτω τακτική και µε το ίδιο πάνω – κάτω διεκδικητικό πλαίσιο.
Βεβαίως, αυτό που το 1994 ήταν ένα είδος… αγροτικής επανάστασης πριν από 30 χρόνια, σήµερα µοιάζει µε ξεχασµένο θέατρο σκιών, ξεκοµµένο από την πραγµατικότητα.
Κι από την άλλη πλευρά, µια κυβέρνηση, φορτωµένη µε ενοχές για την ανυπαρξία στρατηγικής στο αγροτικό ζήτηµα της χώρας, δέσµια του πελατειακού συστήµατος το οποίο τυφλά υπηρετεί, άγεται και φέρεται κάθε τόσο από τοπικούς παραγοντίσκους και άβουλους βουλευτές της επαρχίας, οι οποίοι σέρνονται πίσω από τα γεγονότα, αγωνιώντας µόνο για το προσωπικό τους πολιτικό µέλλον.
∆εν υπάρχει καµιά απολύτως περίπτωση, τα προβλήµατα των αγροτών και το τεράστιο αγροτικό ζήτηµα µε το οποίο βρίσκεται πλέον αντιµέτωπη η χώρα, να βρουν λύση µέσα από την επικείµενη «σκιαµαχία» της κυβέρνησης µε τα µπλόκα ή των µπλόκων µε την κυβέρνηση. Τριάντα φορές, στο ίδιο έργο θεατές, είναι πολλές για να γίνει πιστευτή η επιχειρηµατολογία που αναπτύσσουν αυτές τις µέρες στα χωριά οι καθοδηγητές των µπλόκων. Όπως θα ήταν εξίσου αφελές να περιµένει κανείς ουσιαστική συζήτηση για την επόµενη µέρα της ελληνικής γεωργίας από τη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, µε αφορµή την ερώτηση Ανδρουλάκη στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Προηγείται το κυνήγι µαγισσώνΟλόκληρο το ρεπορτάζ στην Agrenda που κυκλοφορεί
