Ποιο είναι το πρόβληµα του Τραµπ; Αν οι εµπορικοί εταίροι των ΗΠΑ αποδεχθούν τις απαιτήσεις του Αµερικανού προέδρου κι αυτό τους επιβραβεύσει αποσύροντας τους δασµούς, µεγάλο µέρος των εσόδων που προσδοκά ο Τραµπ για τα οµοσπονδιακά ταµεία θα εξανεµιστεί. Το ερώτηµα είναι τι θέλει: τα έσοδα από τους δασµούς ή τις «νίκες» στην παγκόσµια πολιτική σκηνή;
Ο Τραµπ επέβαλε δασµούς 25% στα περισσότερα αγαθά που εισάγονται από το Μεξικό και τον Καναδά και πρόσθετους δασµούς 10% στην Κίνα. Μαζί, πωλούν σχεδόν τα µισά από τα αγαθά που εισάγουν οι ΗΠΑ.[…]. Το Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής εκτιµά ότι οι νέοι δασµοί θα αποφέρουν έσοδα περίπου 1,1 τρισ. δολαρίων κατά την επόµενη δεκαετία. Οι εκτιµήσεις αυτές δεν περιλαµβάνουν τον αντίκτυπο των ανταποδοτικών δασµών και άλλων αντίποινων από Καναδά, Μεξικό και Κίνα. Εάν οι δασµοί του Τραµπ διαρκούσαν για µια δεκαετία, αν και εξαιρετικά απίθανο, τα έσοδα από τους δασµούς που θα επιβάλλονταν και στις τρεις χώρες θα κάλυπταν περίπου το 25% του κόστους από την παράταση των επιµέρους διατάξεων του νόµου περί φορολογικών περικοπών και απασχόλησης του 2017 που λήγουν στο τέλος του 2025. Ο Τραµπ θα χρειαζόταν περίπου άλλα 7 τρισ. δολάρια για να καλύψει το υπόλοιπο ποσό, καθώς και τις φορολογικές περικοπές που πρότεινε κατά την προεκλογική του εκστρατεία.
[…]Η ατζέντα του Τραµπ όσον αφορά τους δασµούς εµπεριέχει αντιφάσεις. Μεταξύ αυτών: ∆εν µπορεί να κρατήσει την προεκλογική του δέσµευση για µείωση του πληθωρισµού, αν αυξηθούν οι τιµές στα εισαγόµενα προϊόντα. Ο Τραµπ επιµένει ότι οι δασµοί πληρώνονται από τις χώρες που εξάγουν στις ΗΠΑ και δεν µετακυλούν στους καταναλωτές. Αυτό δεν ισχύει, αλλά αν ίσχυε και οι τιµές των εισαγόµενων προϊόντων δεν αυξάνονταν, τότε οι Αµερικανοί δεν θα είχαν κίνητρο να αγοράζουν αµερικανικά προϊόντα. […] Ο Τραµπ έχει στήσει µια παγίδα για τον εαυτό του. Μπορεί να χρησιµοποιήσει τους δασµούς για να αυξήσει τα οµοσπονδιακά έσοδα ή ως µοχλό πίεσης προς τις ξένες κυβερνήσεις για να συµµορφωθούν µε την ατζέντα του. Και τα δύο µαζί δεν γίνονται.
Του ανώτερoυ συνεργάτη στο Urban Institute και αρθρογράφου στο Forbes.com, Howard Gleckman
