Η δηµιουργία ενός και µοναδικού ταµείου από το οποίο κάθε χώρα – µέλος της Ε.Ε. θα αντλεί το ποσό που της αντιστοιχεί µε βάση τα δεδοµένα της τελευταίας προγραµµατικής περιόδου (δηλαδή ΚΑΠ και ΕΣΠΑ µαζί) αποτελεί µια πολύ κακή εξέλιξη. Σύµφωνα µε τα όσα κυοφορούνται, αυτά τα χρήµατα, κάθε χώρα θα µπορεί να τα διαθέτει κατά το δοκούν ή στην καλύτερη περίπτωση µε βάση τη συνεισφορά κάθε ειδικότερου τοµέα της οικονοµίας στο ΑΕΠ. Αυτό οδηγεί µε µαθηµατική ακρίβεια στον «ενταφιασµό» της ΚΑΠ.
Είναι πλέον σαφές ότι µετά από το «Κουτί της Πανδώρας» που άνοιξε µε τα λεγόµενα de minimis και τη σταδιακή επανεθνικοποίηση της ΚΑΠ, σήµερα, µε βάση τις διαθέσιµες πληροφορίες γύρω από το νέο πολυετές δηµοσιονοµικό πλαίσιο της Ε.Ε., ανοίγει διάπλατα ο δρόµος της αποµάκρυνσης από το κοινό όραµα για την ευρωπαϊκή γεωργία και κτηνοτροφία.
Το κακό είναι ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία που θα µπορούσε να επιχειρηµατολογήσει περί του αντιθέτου. Κι αυτό γιατί η ως τώρα εικόνα της ελληνικής γεωργίας και το έλλειµµα ανταγωνιστικότητας που τη διακρίνει σηµατοδοτούν αποτυχία του ισχύοντος µοντέλου και δεν αφήνουν περιθώρια ισχυρισµών υπέρ της περαιτέρω διατήρησής του.
Από την άλλη, µια σοβαρή περαιτέρω «αφυδάτωση» της ήδη αποδυναµωµένης ΚΑΠ, θα φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τους Έλληνες γεωργούς και την οµαλή εξέλιξη της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα. Ήδη η καλλιεργητική περίοδος που αρχίζει αυτές τις µέρες µε τις εαρινές σπορές, δείχνει… τα δόντια της.
Η συντριπτική πλειοψηφία των καλλιεργητών βρίσκονται µε σηµαντικά υπόλοιπα οφειλών από την προηγούµενη χρονιά. ∆εν είναι σε θέση να διαπραγµατευθούν µε αξιόπιστα τις τιµές αγοράς των βασικών εισροών, δυσκολεύονται να πετύχουν περαιτέρω πίστωση και δεν ελπίζουν σε ουσιαστική βελτίωση των τιµών αγοράς των προϊόντων τους.
Για πόσο χρόνο ακόµη η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα θα κινείται από τη δύναµη αδράνειας που ακολουθούν οι περισσότερες αγροτικές εκµεταλλεύσεις και οι ηλικιωµένοι κατά βάση αρχηγοί τους; Πολιτεία και µεταποιητική βιοµηχανία εκµεταλλεύθηκαν πέραν του δέοντος, µια γενιά αγροτών η οποία ήξερε µόνο αυτή τη δουλειά και δεν είχε ποτέ φανταστεί να κάνει κάτι άλλο. Ωστόσο, κι αυτό ακόµα, έχει ένα τέλος. Η επόµενη µέρα στην εγχώρια αγροτική παραγωγή καθίσταται πλέον γρίφος.
