Η «κατάπαυση των δασµολογικών πυρών», για 90 ηµέρες που αποφάσισε ο Αµερικανός πρόεδρος εν µία νυκτί σε χώρες και στην ΕΕ, που δεν προέβησαν σε αντίποινα, πλην της Κίνας στην οποία τους εκτόξευσε στο 125%, δείχνει τη ρευστότητα που επικρατεί.
Σε ό,τι αφορά στα καθ’ ηµάς, η επί…θύραις επιβολή δασµών θα µπορούσε να πει κανείς πως θα χτυπήσει, αν δεν αποσοβηθεί ο κίνδυνος µέσω της διπλωµατικής οδού, την καρδιά της εγχώριας αγροτικής οικονοµίας. Καθώς, αν δεν αποδώσουν τάχιστα, στο διάστηµα της τρίµηνης ανακωχής οι διαπραγµατεύσεις ΗΠΑ µε ΕΕ, µπορεί να ορθωθούν σοβαρά εµπόδια στα λεγόµενα εθνικά µας προϊόντα.
Ξεφυλλίστε σε υψηλή ανάλυση την εβδομαδιαία Agrenda
Ελιές, ελαιόλαδο, φέτα, κοµπόστες, ακτινίδια και κρασί σε µια τέτοια περίπτωση θα κληθούν να υπερβούν το ανάχωµα των δασµών που θα υψωθεί στην αµερικανική αγορά και θα αναστατώσει το σύνολο των αγορών σε διεθνή κλίµακα. Γιατί, δεν είναι µόνο το γεγονός ότι η Αµερική βάζει αυξηµένους δασµούς.
Τί θα γίνει µε όλα εκείνα τα ανταγωνιστικά προς τα δικά µας αγροτικά προϊόντα άλλων χωρών που θα βρουν «τείχος» στην αγορά των ΗΠΑ; ∆εν θα στραφούν σε αγορές που µέχρι τώρα η Ελλάδα είχε τον πρώτο λόγο; Ακόµα και η εγχώρια αγορά θα κληθεί να αντιµετωπίσει περαιτέρω έντονο ανταγωνισµό.
Προς το παρόν οι ιθύνοντες µένουν µε την εντύπωση ότι θα βρούµε, ως χώρα, τρόπο να αποφύγουµε το βάρος των δασµών κυρίως µέσα από µια διαπραγµάτευση για εξαιρέσεις σε ορισµένα προϊόντα, όπως πχ η φέτα, λόγω και της µοναδικότητάς της. Εξάλλου, θετικά σχολίασε ο πρόεδρος Τραµπ, τις προτάσεις του Έλληνα πρωθυπουργού για «συµφωνία win-win ΗΠΑ και ΕΕ». «Ναι, µια συµφωνία µπορεί να γίνει µε τον καθένα από αυτούς. Θα γίνουν δίκαιες συµφωνίες µε όλους» είπε χαρακτηριστικά ο Αµερικανός πρόεδρος.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα, είτε συντεταγµένα µε την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε κατά µόνας εκεί όπου αυτό επιβάλλεται εκ των πραγµάτων, καλείται να βρει το δικό της βηµατισµό σε αυτή την υπόθεση.
Η «άσκηση δασµοί», εκτός από πρόβληµα είναι και µια ευκαιρία. Να ξαναγραφτεί ο χάρτης της αγροτικής παραγωγής και κυρίως να γίνει πιο συστηµατική η διαχείριση των αγροτικών προϊόντων. Η Ελλάδα δέχεται κάθε χρόνο 30 εκατοµµύρια τουρίστες και οφείλει να τους µάθει να γεύονται τα ντόπια προϊόντα και την ελληνική κουζίνα.
Αν κάθε τουρίστας που επισκέπτεται την Ελλάδα γεύονταν µια φιάλη, εµφιαλωµένο ελληνικό κρασί, τότε οι εξαγωγές οίνου, αξίας 25 εκατ. ευρώ, στις ΗΠΑ, θα έµοιαζαν µε σταγόνα στον ωκεανό. Κανείς δεν θα πρέπει να περιφρονεί την πώληση ή εξαγωγή έστω και µιας φιάλης. Το παράδειγµα της Ιταλίας η οποία έχει εξαφανίσει από την εστίαση το χύµα κρασί, θα µπορούσε να είναι η επόµενη άσκηση αναδιοργάνωσης της εν λόγω αγοράς στην Ελλάδα.
