Ο Θανάσης Παπαϊωάννου γεννήθηκε το 1928 µέσα στα αµπέλια, όπου ακόµα και σήµερα η ακουστική και η οπτική µνήµη, ξαναφέρνει το απόµακρο κελάηδηµα του «αµπελουργού», του πολύχρωµου πουλιού, που ενσάρκωνε τον αµπελουργό. Στη µνήµη του πάντα ερχόταν το πάτηµα των σταφυλιών, οι µέλισσες που τριγυρνούν σαν απρόσκλητοι δοκιµαστές και οινολόγοι που µετρούν τα σάκχαρα του µούστου. Η αρωµατική του µνήµη είχε γίνει σύµφυτη µε τα αρώµατα του µούστου που ζυµώνονταν στα µεγάλα τότε βαρέλια. Ο ίδιος µάλιστα αναρωτιόταν κάποτε αν τον βάπτισαν σε κολυµβήθρα ή σε κάποιο βαρέλι.
Μεγάλωσε µέσα στους κινδύνους και τις ανάγκες του πολέµου, της Κατοχής και του εµφυλίου. Ωστόσο, οι ανάγκες αποτέλεσαν το µοχλό της δραστηριοποίησης χάριν της επιβίωσης, η δε συνήθεια αυτής της δυναµικής έδωσε τη θέση της σε µια πορεία δηµιουργικής ευχαρίστησης µέσα στο αµπέλι, µέσα στο οινοποιείο.
Μπήκε το 1947 στην Ανωτάτη Εµπορική και µετά από δύο χρόνια, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, διέκοψε τις σπουδές του. Το 1957 ξεκίνησε µε 17 στρέµµατα αµπέλια από την πατρική περιουσία, µια αποθήκη, δο µεγάλα βαρέλια, ένα πατητήρι και µια τσιπουριά (το τότε πιεστήριο).
Έµεινε να παλέψει και όπως ο ίδιος έλεγε εκ των υστέρων, δεν το µετάνιωσε, αφού το επέλεξε σαν διαβατήριο αυτοπεποίθησης για τη συνέχεια. Το 1973 αγόρασε 82 στρέµµατα και τα φύτευσε µε Αγιωργίτικο και Cabernet Franc. Παράλληλα, προχώρησε σε επέκταση του οινοποιείου σε µηχανήµατα και οινοδεξαµενές χωρητικότητας 1.000 τόνων λόγω συνεργασίας µε την ΓΕΝΚΑ (Κρασιά Cellar). Πέντε χρόνια αργότερα, το 1978 έκανε συνεργασία µε την ΚΑΜΠΑΣ ΑΕ (Εθνική Τράπεζα) για ένα πρόγραµµα εξαγωγής 2.000.000 φιαλών στις ΗΠΑ, ποιοτικού κρασιού VQPRD ΝΕΜΕΑ.
Οι πολιτικές αλλαγές του 1981, σε συνδυασµό µε το ότι ο γιος του Γιώργος τελείωσε τις σπουδές του σε Χηµεία και Οινολογία και άρχισε να δραστηριοποιείται ενεργά στην παραγωγική διαδικασία, αποτέλεσαν την αρχή για την εµφιάλωση κρασιών δικής τους παραγωγής. Ήταν ένας από τους πρώτους «µικρούς παραγωγούς». Η σοδειά του 1981 έδωσε το πρώτο εµφιαλωµένο κρασί µε το όνοµά του, αφού µέχρι τότε βρισκόταν πίσω από µερικά από τα πιο πετυχηµένα ελληνικά κρασιά, όπως το ροζέ Cellar ή κάποιες από τις δηµοφιλείς ετικέτες του Καµπά και του Καλλιγά.
Το 1988 κυκλοφόρησε το κρασί που έµελε να αποτελέσει την αιχµή του δόρατος του παραγωγού: το «Κτήµα Παπαϊωάννου», εσοδείας 1987. Ένα κρασί που ουσιαστικά έκανε γνωστά και δηµοφιλή τα κρασιά της Νεµέας. Ως τότε το Αγιωργίτικο ήταν µια πολύτιµη ποικιλία που συµµετείχε αφανώς σε κάποια κόκκινα κρασιά.
Βιογραφικό
Ο Θανάσης Παπαϊωάννου γεννήθηκε το 1928, µέσα στα αµπέλια. Το 1947 εισήχθη στην Ανωτάτη Εµπορική, αλλά το 1949 αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του. Το 1951-1953 έκανε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και το 1957 ξεκινάει ως αµπελουργός µε 17 στρέµµατα αµπέλια. Το 1973 αγοράζει 82 στρέµµατα, τα οποία φύτευσε µε Αγιωργίτικο και Cabernet Franc, ενώ προχωρά στην επέκταση του οινοποιείου. Το 1978-1979 κλείνει συνεργασία µε την ΚΑΜΠΑΣ ΑΕ για εξαγωγή 2 εκατ. φιαλών στις ΗΠΑ, το οποίο σταµατά δύο χρόνια µετά, αλλά ο ίδιος συνεχίζει µε επενδύσεις. Το 1982 τελειώνει τις σπουδές του ο γιος του Γιώργος σε Χηµεία και Οινολογία, και αρχίζει να δραστηριοποιείται στην οικογενειακή εκµετάλλευση.
