Η αλήθεια είναι ότι λέξεις όπως βιωσιµότητα, κλιµατική αλλαγή και τα συµπαροµαρτούντα που ακούγονται επί παντός επιστητού για όλα τα δεινά και µη στον πρωτογενή τοµέα, κούρασαν. Μέχρι και οι µπλοκατζήδες που προετοιµάζονται για το νέο έτος, λένε φτάνει πια µε την καραµέλα της κλιµατικής αλλαγής, δείχνοντας προς τις ανεπάρκειες σε έργα και υποδοµές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Όπως και να ‘χει, ο αγροτικός τοµέας έρχεται αντιµέτωπος µε καταστάσεις πρωτόγνωρες που απαιτούν ευελιξία, σχέδιο και αποµάκρυνση από µικροκοµµατικές αγκυλώσεις. Κάτι, βέβαια, που µέχρι τώρα δείχνει να είναι σε έλλειψη από το πολιτικό προσωπικό.
- «Είναι η πρώτη φορά που επιχειρούµε έναν στρατηγικό σχεδιασµό για τη διαχείριση του αρδευτικού νερού.
- Είναι η πρώτη φορά που γίνονται έργα όχι ασύνδετα µεταξύ τους, αλλά µε τρόπο και µε λογική που θα µπορούν σε ένα πολύ µεγάλο βάθος χρόνου, να διασφαλίσουν την επάρκεια αρδευτικού νερού.
- Άλλωστε, µόνο από το πρόγραµµα «Υ∆ΩΡ 2.0» αντλούνται αδιανόητα υψηλοί οικονοµικοί πόροι από το Ταµείο Ανάκαµψης κυρίως, ώστε να γίνουν αρδευτικά έργα, τα οποία δεν είχαν γίνει ποτέ στο παρελθόν». Είπε ο υπουργός της πλατείας από το βήµα της Βουλής κατά την ψήφιση του προϋπολογισµού, αρκεί όµως, να µην αποδειχθούν τρύπα στο νερό.
