Πεδίο επικερδών διαπραγματεύσεων ανοίγει ξανά σε σκληρό και καλαμπόκι όσο οι πόλεις κλειδώνονται

Αυτή τη φορά όμως στην εξίσωση των αγορών έρχονται να προστεθούν πέρα από τις μαζικές αγορές των κρατών για τη δημιουργία αποθέματος, και οι συνθήκες ξηρασίας σε βασικά κέντρα της Λατινικής Αμερικής, αλλά και η αναπτυξιακή τροχιά της κινεζικής οικονομίας που τώρα θέλει να ενισχύσει την χοιροτροφία της.

Τα τελευταία 24ωρα η σόγια βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο της τετραετίας, άνω των 11 σεντς το μπούσελ, όσο καλαμπόκι και σιτάρι καταγράφουν άνοδο τιμών όσο ενισχύεται η ζήτηση από τις μεγάλες αγορές της Βόρειας Αφρικής. Αυτόν τον πληθωριστικό πανικό των αγορών αποτυπώνουν σε άρθρο τους οι Financial Times, που εκτιμούν ότι τα θεμελιώδη αυτήν την στιγμή στην αγορά επιτρέπουν ακόμη υψηλότερες τιμές σε αυτήν την κατηγορία αγροτικών προϊόντων.

Ο προβληματισμός όμως έγκειται στο γεγονός ότι από την άνοιξη και το καλοκαίρι, διάφορα κερδοσκοπικά funds, επικουρούμενα από το φθηνό χρήμα που θεσμοθέτησαν μια σειρά κυβερνήσεων ως μέτρο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης της πανδημίας, στράφηκαν στα χρηματιστήρια αγροτικών εμπορευμάτων, με μακροπρόθεσμες τοποθετήσεις που πόνταραν στην άνοδο των τιμών. Όπως και έγινε. Ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει πότε αυτές οι ομάδες επενδυτών θα αποφασίσουν να ρευστοποιήσουν τα κέρδη τους, διαμορφώνοντας κλίμα πίεσης στις τιμές.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η αγορά στο βαμβάκι, έχοντας πέσει την άνοιξη στο εύρος των 50 σεντς η λίμπρα, μόλις τα περιοριστικά μέτρα άρχισαν να γίνονται πιο ευέλικτα, προσέλκυσε τέτοια κεφάλαια που επέτρεψαν σε διάστημα μερικών μηνών την άνοδο της τιμής στα 72 σεντς. Μάλιστα, ακόμα και σήμερα οι τοποθετήσεις των funds είναι τέτοιες που παρά το γεγονός ότι τα θεμελιώδη στο βαμβάκι διαταράσσονται σε πλαίσιο αρνητικό για τις τιμές, η διόρθωση της αγοράς ήταν μικρή, επιτρέποντας ένα παράθυρο για φιξαρίσματα σε τιμές πέριξ των 70 σεντς.

Στο κλίμα αυτό της αγοράς που υπαγορεύει η συνθήκη της πανδημίας, έρχονται ακόμα δυο βασικοί παράγοντες να προστεθούν που δεν υπήρχαν την άνοιξη. Ο ένας είναι το φαινόμενο Λα Νίνια, το αντίθετο του Ελ Νίνιο, το οποίο συνεπάγεται συνθήκες ξηρασίας στην Λατινική Αμερική, με σαφώς αρνητική επίδραση στις καλλιέργειες σόγιας, καλαμποκιού και βάμβακος. Ειδικά η παραγωγή της Βραζιλίας που είδε τα μερίδιά της να ανεβαίνουν στις αγορές της Ασίας την τελευταία διετία εξαιτίας των εμπορικών πολέμων του νυν προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ, πλήττεται αισθητά.

Ο άλλος παράγοντας είναι η Κίνα, η οποία ως γνωστόν βρήκε τρόπο ώστε να επανεκκινήσει σύντομα την οικονομία της και πλέον αγοράζει μεγάλες ποσότητες βαμβακιού και σόγιας από τις ΗΠΑ, καθώς και άλλων αγροτικών πρώτων υλών από τις διεθνείς αγορές. Σημειώνεται ότι η χώρα, εκτός από την διπλωματική της υποχρέωση να αυξήσει τις αγορές αγροτικών προϊόντων από τις ΗΠΑ, βρίσκεται σε μια διαδικασία αναδιάρθρωσης της χοιροτροφίας της, αφού τα προηγούμενα χρόνια το κοπάδι χοίρων της χώρας αποδεκατίστηκε εξαιτίας της Αφρικανικής Πανώλης.

Αυτή η ισχυρή ζήτηση «υποδηλώνει ότι ορισμένες χώρες ανησυχούν για τον πληθωρισμό των τροφίμων», δήλωσε στους Financial Times ο Andrew Rawlings, αναλυτής της Rabobank. Ο πληθωρισμός «αυξάνεται σε ορισμένα μέρη», πρόσθεσε.

Το ράλι στα αμερικανικά σιτηρά και τους ελαιούχους σπόρους αυξάνει τις παγκόσμιες τιμές υψηλότερα, με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών να σημειώνει ότι ο δείκτης τιμών των τροφίμων τον Οκτώβριο αυξήθηκε κατά 6% από έτος σε έτος, στο υψηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο.

Η άνοδος των τιμών του σιταριού, του καλαμποκιού, του κριθαριού και του σόργου οδήγησε σε αύξηση 17% στον υπο-δείκτη δημητριακών, περισσότερο από την αντιστάθμιση της πτώσης των τιμών του ρυζιού, οι οποίες βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα επτά μηνών καθώς οι κύριες συγκομιδές στις βασικές χώρες παραγωγής σε εξέλιξη. Αν και οι συνολικές προβλέψεις παραγωγής σιτηρών για το 2020 δείχνουν επίπεδα ρεκόρ, οι πρόσφατες υποβαθμίσεις τροφοδοτούν ανησυχίες για τον πληθωρισμό τροφίμων.