Με τις τιμές σε άνοδο χάνονται από τα ράφια τα ντόπια αγροτικά προϊόντα

Όσο ανεβαίνουν οι τιμές τόσο χάνονται τα εγχωρίως παραγόμενα  αγροτικά προϊόντα από ράφια σε super market

Αρκεί μια ματιά στις προθήκες μαναβικής των αλυσίδων λιανικής, για να γίνει αντιληπτή η πίεση που υφίσταται αυτό τον καιρό η αγροτική παραγωγή της χώρας μας και το παιχνίδι που ξετυλίγεται από τις μεγάλες χονδρεμπορικές επιχειρήσεις σε αγαστή πάντα συνεργασία με τα super market, σε βάρος των ντόπιων παραγωγών.

Σε επιτόπιο ρεπορτάζ του Agronews σε δύο μεγάλα καταστήματα ισάριθμων αλυσίδων λιανικής έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προϊόντων που έχουν θέση στα ράφια αυτών των αλυσίδων είναι τα εισαγόμενα. Κι αυτό, είτε πρόκειται για ντομάτες που αυτό τον καιρό έχουν την τιμητική τους στην χωριάτικη σαλάτα ή Greek Salad όπως την αποκαλούν οι τουρίστες, είτε πρόκειται για τα λεμόνια που επίσης αυτή την εποχή γίνονται ανάρπαστα σε μανάβικα και εστιατόρια.

Για τη μεγάλη ντομάτα, η επίσκεψη σε συγκεκριμένο κατάστημα μεγάλης αλυσίδας έδειξε 3 στα 4. Υπήρχε δηλαδή διαθέσιμη σε 4 εκδοχές, εκ των οποίων μόνο μία ήταν ελληνική. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχαν ντομάτες Πολωνίας, Ολλανδίας και Βελγίου και μόνο ένα σταντ με ντομάτες Μεσσηνίας.

Για τα λεμόνια, τόσο στο συγκεκριμένο κατάστημα, όσο και σε κατάστημα άλλης αλυσίδας υπήρχε μία και μόνο επιλογή. Λεμόνια Αργεντινής. Και στις δύο περιπτώσεις η ποιότητα των λεμονιών ήταν πολύ κάτω του μετρίου, με ελάχιστη περιεκτικότητα σε χυμό.

Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό διευρύνεται συνεχώς η γκάμα των εξωτικών φρούτων που γεμίζουν τις προθήκες των super market, ενώ την ίδια στιγμή, όλο και λιγοστεύουν ή παρουσιάζονται σε πολύ κακή ποιότητα τα παραδοσιακά ελληνικά φρούτα του καλοκαιριού, με αδιανόητες μάλιστα συσχετίσεις στα θέματα της τιμής. Το Agronews δεσμεύεται να εντείνει αυτό το ρεπορτάζ και να επανέλθει με αναλυτικά στοιχεία, ποικιλίας και προέλευσης προϊόντων και αντίστοιχων τιμών διάθεσης στο ράφι. 

Η επέλαση των εισαγόμενων αγροτικών προϊόντων στην εγχώρια αγορά, ειδικά αυτό τον καιρό και όσο βρίσκεται σε άνοδο το τουριστικό κύμα, είτε προέρχονται από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε από τρίτες χώρες, ενθαρρύνεται, όπως όλα δείχνουν από το κύμα ανατιμήσεων που παρατηρείται διεθνώς και το οποίο επαναφέρει στην κατανάλωση ζωηρά το θέμα του κόστους. Την ίδια στιγμή, οι κινήσεις των δικτύων διανομής διευκολύνονται από την ελλειμματική παραγωγή που καταγράφεται φέτος στη χώρα μας, αφενός λόγω του παγετού και των ακραίων καιρικών συνθηκών και αφετέρου της απογοήτευσης που εισπράττουν όλο και πιο συχνά οι Έλληνες παραγωγοί στις περιόδους που οι αποδόσεις κινούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Με απλά λόγια, όταν η εγχώρια παραγωγή κινείται σε καλά επίπεδα, οι τιμές εύκολα παίρνουν την κατιούσα, ενώ, όταν η εγχώρια παραγωγή είναι ελλειμματική, τότε η αγορά κατακλύζεται με μεγαλύτερη ακόμα ευκολία από εισαγόμενα προϊόντα.

Στα παιχνίδια που παίζει αυτό τον καιρό το διεθνές εμπόριο και τα αντίστοιχα δίκτυα διανομής στην Ελλάδα θα πρέπει να αναφερθούν αθρόες εισαγωγές ευρωπαϊκής ντομάτας και πατάτας μέσω Αλβανίας (επιστροφές ΦΠΑ) ή αντίστοιχα προϊόντων Τρίτων Χωρών που στο μεταξύ έχουν πάρει σημαία ευρωπαϊκών χωρών.

Η εικόνα στην εσωτερική αγορά αυτό τον καιρό που σημειωτέον ενθαρρύνεται από την αυξημένη παρουσία των τουριστών, δείχνει να χάνεται άλλη μια φορά το πλεονέκτημα που έδιναν στην τοπική παραγωγή οι καταναλωτικές αναζητήσεις τον καιρό της πανδημίας και των αυστηρών lock down. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως οι δυνάμεις του γρήγορου κέρδους είναι πολύ πιο ισχυρές από τους «ισχυρισμούς υγείας» που υπαγορεύουν τα σύγχρονα διατροφικά πρότυπα.

Αυτό το οποίο όμως θα πρέπει να ανησυχεί τους ιθύνοντες και την κοινωνία, είναι το νέο ισχυρό χτύπημα που δέχεται η εγχώρια παραγωγή και το οποίο οδηγεί σε περεταίρω υποχώρηση της αγροτικής δραστηριότητας με ότι αυτό σημαίνει, για την παραγωγική και γαστρονομική κουλτούρα της χώρας αλλά και για το εμπορικό της ισοζύγιο. Οι υπαρξιακές αγωνίες των πολιτικά κρατούντων και η εφήμερη λογική με την οποία λαμβάνονται οι μεγάλες αποφάσεις για τα θέματα παραγωγής και γενικότερα για το παραγωγικό μοντέλο που θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα, οδηγούν σε λάθη επί λαθών τα οποία απογοητεύουν τους νέους αγρότες και οδηγούν σε συρρίκνωση των πλουτοπαραγωγικών πηγών που διαθέτει η χώρα.