Με αυτά τα δεδομένα, όσοι παραγωγοί διατηρούν ακόμα στις αποθήκες τους σκληρό σιτάρι από τον αλωνισμό του 2023, τηρούν στάση αναμονής, προσδοκώντας βελτιωμένες προσφορές από τους εγχώριους μύλους αλλά και το εμπόριο, μιας και όπως φαίνεται, η κατανάλωση απορρόφησε τις τουρκικές εξαγωγές, ενώ δυσκολεύει λόγω μεταφορικών η παρουσία του Καναδά στις αγορές της Μεσογείου.
Μπορεί η λίστα της Φότζια να μην καταγράφει αλλαγές για την τρέχουσα εβδομάδα, ωστόσο φαίνεται πως τα δεδομένα της αγοράς θα μπορούσαν το πολύ προσεχές διάστημα να επιτρέψουν νέες ανοδικές προσαρμογές. Τα περιθώρια ανόδου ωστόσο, δεν φαίνεται να είναι ικανά για μια ανακατάληψη των επιπέδων του καλοκαιριού, πριν δηλαδή την εμφάνιση της Τουρκίας στις διεθνείς αγορές, ωστόσο δεν αποκλείεται μια προσέγγιση των επιπέδων των 35 λεπτών, για όσο τουλάχιστον παραμένουν τα εμπόδια στις εμπορικές ροές λόγω Ερυθράς Θάλασσας, Παναμά και του περάσματος των Great Lakes.
Άλλωστε, οι τελευταίες εκτιμήσεις, θέλουν τα αποθέματα σκληρού σίτου των ΗΠΑ να βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά, κάτι που βέβαια θα μπορούσε να καλύψει εύκολα ο Καναδάς τις προσεχείς εβδομάδες, λόγω εγγύτητας και λόγω της περιορισμένης ζήτησης που γνώρισε η παραγωγή του τους προηγούμενους μήνες από την Ιταλία.
Πάντως, στις ιταλικές αγορές, οι τιμές για τα καναδέζικα σκληρά, έγραψαν κάποια κέρδη, προσεγγίζοντας εκ νέου τα 450 ευρώ ο τόνος στο λιμάνι του Μπάρι.
Οι τελευταίες τιμές, που ανακοινώθηκαν στο εμπορικό κέντρο της Φότζια τοποθετούν την πρώτη ποιοτική κατηγορία σκληρού σίτου με ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% στα 390 με 395 ευρώ ο τόνος, γράφοντας κέρδη 5 ευρώ μέσα σε μια εβδομάδα. Μεγαλύτερη ήταν η άνοδος για τη δεύτερη ποιοτική κατηγορία με ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% και πρωτεΐνη 11%, όπου καταγράφονται κέρδη 10 ευρώ ο τόνος, με την τιμή αποθήκης εμπόρου να βρίσκεται πλέον στα 380 με 385 ευρώ ο τόνος.
