Ρεκόρ σπορών σίτου και ξηρασία Καναδά - Ιταλίας παγώνουν την αγορά

Ξηρασία σε Καναδά - Ιταλία και ρεκόρ σπορών σκληρού σίτου παγώνουν την αγορά

Ενόψει του ολοένα και πιο διαδεδομένου συναγερμού για την ξηρασία τόσο στη Νότια Ιταλία όσο και στη Βόρεια Αμερική, υπάρχει η ανάκαμψη της παραγωγής που υπολογίζουν οι αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ και του Καναδά. 

Πρόκειται για αντικρουόμενες προβλέψεις, ενώ ταυτόχρονα έρχονται νέα από την Τουρκία για πιθανή αύξηση της παραγωγής σκληρού σίτου, η οποία μέχρι στιγμής ευνοείται από τις βέλτιστες κλιματικές συνθήκες και προορίζεται να εισέλθει στην αγορά λίγο μετά το ελληνικό και ιταλικό σιτάρι και πριν το καναδικό.

Σε αυτό το περιβάλλον, διαθέσεις «ακινητοποίησης» των τιμών αναπτύσσουν οι συντελεστές στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά σκληρού σίτου μετά την ανοδική αναπροσαρμογή που σημείωσαν οι λίστες μεγάλων εμπορικών κέντρων, ιδίως της Ιταλίας το προηγούμενο διάστημα. Πλέον η αγορά καλείται να αποτιμήσει ανησυχίες περί ξηρασίας στον Καναδά, προθέσεις για αυξημένες σπορές τόσο στον Καναδά (+5%) όσο και στις ΗΠΑ (+21%) αλλά και μια μετριοπαθή ανάκαμψη της παραγωγής σε χώρες της Βόρειας Αφρικής. Πέρα όμως από την προσφορά, όλες οι έως τώρα εκτιμήσεις θεωρούν δεδομένη την διατήρηση της ζήτησης στα σημερινά επίπεδα που ακούγεται λογικό, συνεπώς κάποια απρόβλεπτη

Με άλλα λόγια, φαίνεται πως προς το παρόν η αγορά έχει δει τα χαμηλά του εύρους, ισορροπώντας τουλάχιστον για τα ποιοτικά στάρια του 2023 σε επίπεδα κοντά στα 350 ευρώ ο τόνος, αφήνοντας κατ΄επέκταση σοβαρά στηρίγματα για διατήρηση ενός εύρους πάνω από τα 300 ευρώ και για τη νέα σοδειά, με ορίζοντα το φθινόπωρο του 2024, όταν θα υπάρχουν χειροπιαστές αφορμές από την πλευρά του Καναδά.

Πιο απλά, οι περισσότεροι λόγοι πτώσης των τιμών έχουν προς το παρόν αποτιμηθεί.

Μέσα σε αυτό το μείγμα, αποτιμάται φυσικά και η ανανεωμένη εξαγωγική δυναμική της Τουρκίας σε αντιπαράθεση με τον αγροτικό αναβρασμό στα παραγωγικά κέντρα σκληρού σίτου του ιταλικού νότου, που δεν αποκλείεται να επιβραδύνουν προσπάθειες πίεσης των τιμών εν μέσω τουλάχιστον του καλοκαιριού.

Σε αυτό το πνεύμα, η λίστα τιμών της Φότζια, έμεινε αμετάβλητη την προηγούμενη Τετάρτη 10 Απριλίου, με την τιμή για την πρώτη ποιότητα με ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% να παραμένει στα 340-345 ευρώ ο τόνος. Το ίδιο και στη δεύτερη ποιότητα με ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 50% και πρωτεΐνη 11% όπου η τιμή αποθήκης εμπόρου διατηρήθηκε στα 315-320 ευρώ ο τόνος μετά την άνοδο των 10 ευρώ που σημειώθηκε μια εβδομάδα πριν.

Αγορά «καιρού» και προπωλήσεις σε τρέχουσες τιμές

Το μεταίχμιο των καιρικών συνθηκών είναι αυτό που θα καθορίσει λοιπόν και τη δυναμική της νέας χρονιάς, με τη μεταβλητότητα να προμηνύεται έντονη μόνο στην περίπτωση που η ξηρασία σε ΗΠΑ και Καναδά αποδειχθεί πρωτόγνωρη (αδύναμο σενάριο ενίσχυσης τιμών) ή στην περίπτωση που τελικά ο καιρός ευνοήσει μια ιστορικά υψηλή σπορά σκληρού σίτου (πιο πιθανό σενάριο πτώσης τιμών).

Κάπως έτσι, η επιτροπή σιτηρών της επαρχείας Σασκάτσουαν στον Καναδά, παροτρύνει τους παραγωγούς να προπωλήσουν από τώρα μέρος της αναμενόμενης σοδειάς τους, με τις τωρινές τιμές της αγοράς. Για την ακρίβεια, η τιμή παρταγωγού στο Σασκάτσουαν διαμορφώνεται στο 262 ευρώ ο τόνος αυτήν την εβδομάδα, με την επιτροπή σιτηρών της επαρχίας να θεωρεί συμφέρουσα μια τιμολόγηση του 30% της αναμενώμενης σοδειάς σε αυτά τα επίπεδα.