Ανά αγροτικό προϊόν, η μηδική είναι κείνη που παρουσιάζει τις μεγαλύτερες διακυμάνσεις ανάλογα τις ποιότητες και τα χέρια που έχουν αποθηκευτεί. Ενδεικτικά, πλέον οι τιμές στα Κεντρικά της χώρας και την Βοιωτία παίζουν για τα ποιοτικά τριφύλλια από 30 έως 35 λεπτά το κιλό. Ανά περιοχή και ιδίως προς τα Βόρεια της χώρας, έχουν ακουστεί αγορές από κτηνοτρόφους ακόμη και κάτω από το όριο των 30 λεπτών. Να σημειωθεί πως λίγο πριν την έναρξη της εποχής σταβλισμού, οι περισσότεροι ζωοτροφάδες τιμολογούσαν από 35 λεπτά μέχρι και 40 λεπτά. Πλέον η «παλιά» βάση, έγινε το νέο ταβάνι στα τελειώματα Γενάρη. Όσον αφορά το ενσίρωμα, στη Κωπαϊδα η μηδική παίζει γύρω στα 12 λεπτά το κιλό, πάντα για τις μεγάλες μπάλες.
Στο καλαμπόκι τώρα, οι μεταβολές είναι πιο ήπιες. Οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι προμηθεύονται σακιασμένο σπυρί, το οποίο φαίνεται πως τιμολογείται πανελλαδικά σε στενό εύρος από 27 έως 28 λεπτά το κιλό, όταν πριν περίπου ένα μήνα συνήθως το έβρισκε κάποιος από 29 λεπτά και πάνω. Όποιος αγοράζει χύμα, βρίσκει σπυρί γύρω στα 23 με 24 λεπτά το κιλό, από 24 με 25 λεπτά πριν την δύση του 2024. Το ενσίρωμα καλαμποκιού παίζει μισό με ένα λεπτό πάνω από αυτό της μηδικής, στα 12,5 με 13 λεπτά το κιλό για τις μεγάλες μπάλες.
Χωρίς ρευστό οι αιγοπροβατοτρόφοι
Αντίστοιχα και στη σόγια ανακαλύπτει κανείς καθοδικές προσαρμογές. Πλέον, η τιμολόγηση έχει υποχωρήσει κοντά στα 55 λεπτά το κιλό, χάνοντας 5 λεπτά μέσα σε 45 μέρες. Βέβαια, ακόμη και σε αυτές τις τιμές ζημιές δεν γράφουν τα καταστήματα, αν αναλογιστεί κανείς πως το έσοδο παραγωγού στην σόγια έπαιξε κάτω από 40 λεπτά το κιλό. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τα τριφύλλια και τα καλαμπόκια. Τα μεν τριφύλλια αγοράστηκαν από τους εμπόρους με μέσο όρο στα 6-7 φύλλα τα 26-27 λεπτά το κιλό, ενώ τα περισσότερα καλαμπόκια στα κεντρικά δόθηκαν από 21 έως 23 λεπτά και σε βορειότερες ζώνες, όπως οι Σέρρες, από 19 έως 21 λεπτά το κιλό. «Αθροιστικά λοιπόν, ναι μεν η ζήτηση έχει πέσει, καθοδικές αναπροσαρμογές στις τιμές χονδρικές έχουν γίνει, όμως δεν έχουμε πέσει έξω ως μαγαζιά. Ωστόσο έχει γίνει σαφές πως οι αιγοπροβατοτρόφοι δεν έχουν τη ρευστότητα που είχαν άλλες χρονιές. Αν δεν ήταν ήπιος ο χειμώνας, πολλοί θα είχαν πρόβλημα να συντηρήσουν το κοπάδι τους», εξηγεί άνθρωπος με καλή γνώση της αγοράς στην Agrenda.
Σημαντικό πρόβλημα όμως εντοπίζεται σε ζώνες της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, όπου πλέον η πλειονότητα των κοπαδιών έχει υγειονομικά θανατωθεί, με αποτέλεσμα μικρές επιχειρήσεις εμπορίας να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τόσο για τις αδιάθετες ποσότητες ζωοτροφών, όσο και για τις όποιες μελλοντικές δυνατότητες δραστηριοποίησης σε περιοχές που η πλειονότητα των επαγγελματιών δεν θα έχει ανασυστήσει το ζωικό της κεφάλαιο.
Κρατά τα 20 λεπτά το αµερικανικό σπυρί
Οι βραχυχρόνιες καλές επιδόσεις σε ένα εµπόρευµα θα δικαιολογούσαν ένα κύµα πώλησης, αν δεν υπήρχαν τα επενδυτικά ταµεία (κοινώς funds) που ξεψαχνίζουν την αγορά αναζητώντας ευκαιρίες. Εδώ και τρεις βδοµάδες κυριαρχεί η άποψη σε επενδυτικούς κύκλους των ΗΠΑ πως το άγχος της παγκόσµιας υπερπροσφοράς εδώ και 4-5 µήνες, έριξε τις τιµές σε επίπεδα που δεν δικαιολογούνται από τα θεµελιώδη. Με ώθηση λοιπόν από µερικές χιλιάδες φρέσκες θέσεις long, τα συµβόλαια Μαΐου στο Σικάγο παίζουν κοντά στα 5,1 µπούσελ ανά δολάριο, ή αλλιώς στα 200,5 ευρώ ο τόνος, δηµιουργώντας προσδοκίες για κάτι καλύτερο στη συνέχεια. Στην ευρωπαϊκή γειτονιά, µετά από µερικές εβδοµάδες ανοδικών προσαρµογών, το εµπορικό κέντρο της Μπολόνια άφησε ανέγγιχτη την τιµή αποθήκης στα 239 ευρώ ο τόνος. Στην µεγαλοπαραγωγό Γαλλία, οι δείκτες βρίσκονται στα επίπεδα του Οκτωβρίου, κοντά στα 220 µε 225 ευρώ ο τόνος, όµως ιστορικά υπάρχει η τάση το καλαµπόκι να τσιµπάει µετά τα µέσα Φεβρουαρίου και ορίζοντα το καλοκαίρι. Την άποψη αυτή ενστερνίζεται και η δυναµική µειοψηφία ελλήνων αγροτών που φυλάσσουν το φετινό σπυρί σε αποθήκες, αναµένοντας καλύτερες τιµές µετά το Πάσχα.
