ΣΤΗ ΖΗΤΗΣΗ του ελληνικού ελαιολάδου από τους Γερµανούς συνέβαλε τόσο ο τουρισµός, µε τους 2 εκατ. Γερµανούς τουρίστες όσο και η κρίση, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα. Αυτό επεσήµανε ο πρόεδρος του ΣΕΒΙΤΕΛ Γρηγόρης Αντωνιάδης σε εσπερίδα του Συνδέσµου στις 27 Μαΐου στην ΑΘήνα. Άλλες αγορές κατάλληλες για εξαγωγές ελαιολάδου είναι αυτές των χωρών «BRIC» οι οποίες θεωρείται ότι βρίσκονται σε ένα παρόµοιο στάδιο πρόσφατα προηγµένης οικονοµικής ανάπτυξης.
ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ των Η.Π.Α., της Ιαπωνίας, της Ολλανδίας, της Πολωνίας και της Αφρικής ενδείκνυνται, επίσης, για τις εξαγωγές ελαιολάδου, κατά τον αντιπρόεδρο του Ελληνοκινεζικού Επιµελητηρίου Αθανάσιο Φροντιστή. Όσον αφορά τις ΗΠΑ, σύµφωνα µε έρευνα που διεξήχθη το διάστηµα 2004-2013 περίπου 3 εκατ. άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν για το ελαιόλαδο, τόνισε στην εκδήλωση ο ειδικός σύµβουλος ∆ιεθνούς Εµπορίου από το Ελληνοαµερικανικό Εµπορικό Επιµελητήριο ∆ηµήτρης Καραβασίλης.
ΜΟΝΟ η Ιταλία καλύπτει πάνω από το 50% των εισαγωγών ελαιολάδου στις ΗΠΑ, ενώ η Ελλάδα έρχεται τέταρτη µετά και από την Ισπανία και την Τυνησία, µε ποσοστό από 1 έως 5% ανάλογα µε τη χρονιά. Επίσης, στη συγκεκριµένη αγορά το ελληνικό ελαιόλαδο είναι το πιο ακριβό (4,091 ευρώ έναντι 3,725 ευρώ που κοστίζει το ιταλικό, 3,071 ευρώ το ισπανικό και 2,812 ευρώ αυτό της Τυνησίας). Για τη διείσδυση στην αµερικανική αγορά χρειάζεται στοχευµένο µάρκετινγκ και διαφοροποίηση του προϊόντος, καθώς οι Αµερικανοί ελκύονται από την εντυπωσιακή συσκευασία.
Η ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ, δεν πρέπει να έχει µεγάλο κόστος, σύµφωνα µε τον κ. Καραβασίλη, ενώ πρέπει να αποφευχθούν οι κινήσεις βραχυπρόθεσµου κέρδους και η τυχαία επιλογή εισαγωγών, διανοµέων και αντιπροσώπων. Συγγενής αγορά µε αυτή των ΗΠΑ είναι του Καναδά, που αποτελεί την τέταρτη µεγαλύτερη αγορά εξαγωγών του ελληνικού ελαιολάδου, µε συνολική ποσότητα στους 23-25.000 τόνους. Το 70% της αγοράς διαθέτει η Ιταλία, καθώς κάνει συνεχείς και µεγάλες καµπάνιες και αξιοποιεί την εθνική της κουζίνα. Από την άλλη, η Ελλάδα κατέχει το 10% της αγοράς ελαιολάδου του Καναδά
«ΠΡΕΠΕΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ να προβάλλουµε το ελαιόλαδο µέσω της ελληνικής κουζίνας, αξιοποιώντας το γεγονός ότι στις διεθνείς κατατάξεις βρίσκεται στις 5 καλύτερες του κόσµου», υπογράµµισε ο πρόεδρος του Ελληνοκαναδικού Επιµελητηρίου Κωνσταντίνος Κατσιγιάννης. Στην αγορά του Καναδά δεν υπάρχουν δασµολογικά εµπόδια για το ελαιόλαδο, όπως για άλλα φυτικά έλαια. Από την άλλη, οι συσκευασίες πρέπει να είναι δίγλωσσες (γαλλικά και αγγλικά).
Ο ΚΑΝΑΔΑΣ είναι µία αγορά απαιτητική τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα. Γι’ αυτό θα πρέπει ο εισαγωγέας να είναι συνεπής διαχρονικά και στις 2 παραµέτρους. Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί ότι εκτός από το ιταλικό ελαιόλαδο, µεγάλος ανταγωνιστής του ελληνικού προϊόντος είναι το κραµβέλαιο, καθώς ο Καναδάς αποτελεί τη µεγαλύτερη σε παραγωγή χώρα στον κόσµο για την ελαιοκράµβη. Μ. ΚΡΟΚΟΥ
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΟΡΕ
Περιθώριο ανάπτυξης και στις χώρες BRICΘετικά βήµατα έχουν γίνει όσον αφορά τις εξαγωγές ελαιολάδου την τελευταία δεκαετία, όπως αναδείχτηκε κατά την εσπερίδα «το ελληνικό ελαιόλαδο στις µεγάλες αγορές». Ενδεικτικό είναι ότι «εξάγονται 25.000 από τους 30.000-35.000 τόνους τυποποιηµένου προϊόντος», όπως επεσήµανε ο πρόεδρος του ΣΕΒΙΤΕΛ Γρηγόρης Αντωνιάδης.
Συγκεκριµένα, οι χώρες BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) εµφανίζουν µεγάλους ρυθµούς αύξησης των εισαγωγών ελαιολάδου. Σύµφωνα µε τη συντονίστρια της Επιτροπής Εξαγωγών στο Ελληνορωσικό Επιµελητήριο Τζ. Σκοτίδη, οι ελληνικές εξαγωγές ελαιολάδου στη Ρωσία το ‘12 - ‘13 αυξήθηκαν 33,54%. «Αν και οι Ρώσοι προτιµούν το ηλιέλαιο, η κατανάλωση του ελαιολάδου αυξάνεται και όποιος δοκιµάζει δεν ξαναγυρνάει», είπε χαρακτηριστικά. Βέβαια, το ιταλικό ελαιόλαδο προτιµάται λόγω της συσκευασίας. «Η κατάλληλη συσκευασία για τη ρωσική αγορά είναι η γυάλινη των 500 ml και των 250 ml (όσον αφορά την περιφέρεια). «Θα µπορούσαµε να προσεγγίσουµε και την ορθόδοξη εκκλησία ώστε να αναλάβει πρωτοβουλίες για την προώθηση του ελαιολάδου, ενώ η προσπάθεια πρέπει να µην είναι κατακερµατισµένη», συµπλήρωσε η κ. Σκοτίδη
Στην Κίνα το ελληνικό ελαιόλαδο εξάγεται µε 42 διαφορετικά brands, σύµφωνα µε τον αντιπρόεδρο του Ελληνοκινεζικού Επιµελητηρίου Αθ. Φροντιστή. Ο ενδιαφερόµενος εξαγωγέας στην Κίνα πρέπει να έχει µεγάλη παραγωγή, πιστοποιηµένο προϊόν και γνώσεις για τη νοοτροπία των Κινέζων, όπως, για παράδειγµα, ότι πρέπει να δίνει την επαγγελµατική του κάρτα µε τα δυο του χέρια.
ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ των Η.Π.Α., της Ιαπωνίας, της Ολλανδίας, της Πολωνίας και της Αφρικής ενδείκνυνται, επίσης, για τις εξαγωγές ελαιολάδου, κατά τον αντιπρόεδρο του Ελληνοκινεζικού Επιµελητηρίου Αθανάσιο Φροντιστή. Όσον αφορά τις ΗΠΑ, σύµφωνα µε έρευνα που διεξήχθη το διάστηµα 2004-2013 περίπου 3 εκατ. άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν για το ελαιόλαδο, τόνισε στην εκδήλωση ο ειδικός σύµβουλος ∆ιεθνούς Εµπορίου από το Ελληνοαµερικανικό Εµπορικό Επιµελητήριο ∆ηµήτρης Καραβασίλης.
ΜΟΝΟ η Ιταλία καλύπτει πάνω από το 50% των εισαγωγών ελαιολάδου στις ΗΠΑ, ενώ η Ελλάδα έρχεται τέταρτη µετά και από την Ισπανία και την Τυνησία, µε ποσοστό από 1 έως 5% ανάλογα µε τη χρονιά. Επίσης, στη συγκεκριµένη αγορά το ελληνικό ελαιόλαδο είναι το πιο ακριβό (4,091 ευρώ έναντι 3,725 ευρώ που κοστίζει το ιταλικό, 3,071 ευρώ το ισπανικό και 2,812 ευρώ αυτό της Τυνησίας). Για τη διείσδυση στην αµερικανική αγορά χρειάζεται στοχευµένο µάρκετινγκ και διαφοροποίηση του προϊόντος, καθώς οι Αµερικανοί ελκύονται από την εντυπωσιακή συσκευασία.
Η ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ, δεν πρέπει να έχει µεγάλο κόστος, σύµφωνα µε τον κ. Καραβασίλη, ενώ πρέπει να αποφευχθούν οι κινήσεις βραχυπρόθεσµου κέρδους και η τυχαία επιλογή εισαγωγών, διανοµέων και αντιπροσώπων. Συγγενής αγορά µε αυτή των ΗΠΑ είναι του Καναδά, που αποτελεί την τέταρτη µεγαλύτερη αγορά εξαγωγών του ελληνικού ελαιολάδου, µε συνολική ποσότητα στους 23-25.000 τόνους. Το 70% της αγοράς διαθέτει η Ιταλία, καθώς κάνει συνεχείς και µεγάλες καµπάνιες και αξιοποιεί την εθνική της κουζίνα. Από την άλλη, η Ελλάδα κατέχει το 10% της αγοράς ελαιολάδου του Καναδά
«ΠΡΕΠΕΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ να προβάλλουµε το ελαιόλαδο µέσω της ελληνικής κουζίνας, αξιοποιώντας το γεγονός ότι στις διεθνείς κατατάξεις βρίσκεται στις 5 καλύτερες του κόσµου», υπογράµµισε ο πρόεδρος του Ελληνοκαναδικού Επιµελητηρίου Κωνσταντίνος Κατσιγιάννης. Στην αγορά του Καναδά δεν υπάρχουν δασµολογικά εµπόδια για το ελαιόλαδο, όπως για άλλα φυτικά έλαια. Από την άλλη, οι συσκευασίες πρέπει να είναι δίγλωσσες (γαλλικά και αγγλικά).
Ο ΚΑΝΑΔΑΣ είναι µία αγορά απαιτητική τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα. Γι’ αυτό θα πρέπει ο εισαγωγέας να είναι συνεπής διαχρονικά και στις 2 παραµέτρους. Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί ότι εκτός από το ιταλικό ελαιόλαδο, µεγάλος ανταγωνιστής του ελληνικού προϊόντος είναι το κραµβέλαιο, καθώς ο Καναδάς αποτελεί τη µεγαλύτερη σε παραγωγή χώρα στον κόσµο για την ελαιοκράµβη. Μ. ΚΡΟΚΟΥ
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΟΡΕ
Περιθώριο ανάπτυξης και στις χώρες BRICΘετικά βήµατα έχουν γίνει όσον αφορά τις εξαγωγές ελαιολάδου την τελευταία δεκαετία, όπως αναδείχτηκε κατά την εσπερίδα «το ελληνικό ελαιόλαδο στις µεγάλες αγορές». Ενδεικτικό είναι ότι «εξάγονται 25.000 από τους 30.000-35.000 τόνους τυποποιηµένου προϊόντος», όπως επεσήµανε ο πρόεδρος του ΣΕΒΙΤΕΛ Γρηγόρης Αντωνιάδης.
Συγκεκριµένα, οι χώρες BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) εµφανίζουν µεγάλους ρυθµούς αύξησης των εισαγωγών ελαιολάδου. Σύµφωνα µε τη συντονίστρια της Επιτροπής Εξαγωγών στο Ελληνορωσικό Επιµελητήριο Τζ. Σκοτίδη, οι ελληνικές εξαγωγές ελαιολάδου στη Ρωσία το ‘12 - ‘13 αυξήθηκαν 33,54%. «Αν και οι Ρώσοι προτιµούν το ηλιέλαιο, η κατανάλωση του ελαιολάδου αυξάνεται και όποιος δοκιµάζει δεν ξαναγυρνάει», είπε χαρακτηριστικά. Βέβαια, το ιταλικό ελαιόλαδο προτιµάται λόγω της συσκευασίας. «Η κατάλληλη συσκευασία για τη ρωσική αγορά είναι η γυάλινη των 500 ml και των 250 ml (όσον αφορά την περιφέρεια). «Θα µπορούσαµε να προσεγγίσουµε και την ορθόδοξη εκκλησία ώστε να αναλάβει πρωτοβουλίες για την προώθηση του ελαιολάδου, ενώ η προσπάθεια πρέπει να µην είναι κατακερµατισµένη», συµπλήρωσε η κ. Σκοτίδη
Στην Κίνα το ελληνικό ελαιόλαδο εξάγεται µε 42 διαφορετικά brands, σύµφωνα µε τον αντιπρόεδρο του Ελληνοκινεζικού Επιµελητηρίου Αθ. Φροντιστή. Ο ενδιαφερόµενος εξαγωγέας στην Κίνα πρέπει να έχει µεγάλη παραγωγή, πιστοποιηµένο προϊόν και γνώσεις για τη νοοτροπία των Κινέζων, όπως, για παράδειγµα, ότι πρέπει να δίνει την επαγγελµατική του κάρτα µε τα δυο του χέρια.