«∆εν υπάρχει ακόµα µεγάλη παραγωγή, γι’ αυτό και οι τιµές παραγωγού είναι γύρω στο 1-1,20 ευρώ το ζευγάρι. Όµως, όπως είναι αναµενόµενο µόλις ζεστάνει ο καιρός και ανέβουν οι διαθέσιµες ποσότητες θα πιεστούν οι τιµές», αναφέρει στην Agrenda ο παραγωγός από τα Ίρια Αργολίδας, Βαγγέλης Λυκουρέντζος
Στο ίδιο µήκος κύµατος και ο παραγωγός, Τάσος Τάµπασης ο οποίος τονίζει: «Αν και καλλιεργώ 18 χρόνια πρώτη φορά είδα να πηγαίνει τόσο πίσω η παραγωγή λόγω του καιρού. Την ίδια περίοδο πέρσι η παραγωγή ήταν στο φουλ. Βέβαια, πέρσι υπήρχε µεγάλη διαθεσιµότητα λόγω του ζεστού και ήπιου χειµώνα µε αποτέλεσµα και οι τιµές να µην ξεπερνούν τα 70-80 λεπτά το ζευγάρι». Όσον αφορά τις εκτάσεις του προϊόντος ο Τ. Ταµπάσης σηµειώνει ότι «ο κάµπος των Ιρίων µε 10.000 στρέµµατα είναι πλέον περισσότερο µοιρασµένος. Παλιά υπήρχαν µόνο αγκινάρες και µαρούλια. Τώρα, χάρη σε εταιρείες που έχουν έρθει και κάνουν συµβόλαια και στα κοπτήρια για τις σαλάτες οι παραγωγοί µειώνουν λίγο την αγκινάρα και βάζουν µπρόκολα, iceberg, λόλες».
Τέλος, σχετικά µε την καταχώριση της ονοµασίας «Αγκινάρα Ιρίων» ως προϊόν Προστατευόµενης Γεωγραφικής Ένδειξης ο Β. Λυκουρέντζος αναφέρει ότι είναι κάτι θετικό αλλά δεν αρκεί. «Πρέπει να γίνουν περισσότερα βήµατα. Να στηριχτεί η τυποποίηση και η µεταποίησή της είτε για κατεψυγµένη είτε για κονσέρβα ώστε να αποκτήσει προστιθέµενη αξία», καταλήγει ο ίδιος.
Στο ίδιο µήκος κύµατος και ο παραγωγός, Τάσος Τάµπασης ο οποίος τονίζει: «Αν και καλλιεργώ 18 χρόνια πρώτη φορά είδα να πηγαίνει τόσο πίσω η παραγωγή λόγω του καιρού. Την ίδια περίοδο πέρσι η παραγωγή ήταν στο φουλ. Βέβαια, πέρσι υπήρχε µεγάλη διαθεσιµότητα λόγω του ζεστού και ήπιου χειµώνα µε αποτέλεσµα και οι τιµές να µην ξεπερνούν τα 70-80 λεπτά το ζευγάρι». Όσον αφορά τις εκτάσεις του προϊόντος ο Τ. Ταµπάσης σηµειώνει ότι «ο κάµπος των Ιρίων µε 10.000 στρέµµατα είναι πλέον περισσότερο µοιρασµένος. Παλιά υπήρχαν µόνο αγκινάρες και µαρούλια. Τώρα, χάρη σε εταιρείες που έχουν έρθει και κάνουν συµβόλαια και στα κοπτήρια για τις σαλάτες οι παραγωγοί µειώνουν λίγο την αγκινάρα και βάζουν µπρόκολα, iceberg, λόλες».
Τέλος, σχετικά µε την καταχώριση της ονοµασίας «Αγκινάρα Ιρίων» ως προϊόν Προστατευόµενης Γεωγραφικής Ένδειξης ο Β. Λυκουρέντζος αναφέρει ότι είναι κάτι θετικό αλλά δεν αρκεί. «Πρέπει να γίνουν περισσότερα βήµατα. Να στηριχτεί η τυποποίηση και η µεταποίησή της είτε για κατεψυγµένη είτε για κονσέρβα ώστε να αποκτήσει προστιθέµενη αξία», καταλήγει ο ίδιος.
