Την πεποίθηση αυτή εξέφρασε ο δρ Αθανάσιος Μολασιώτης από το εργαστήριο ∆ενδροκοµίας της γεωπονικής σχολής του ΑΠΘ, οµιλητής στο διεθνές συνέδριο Ροδάκινου στα πλαίσια της έκθεσης Freskon. Ο καθηγητής επισήµανε ακόµη πως ο καταιγισµός -µε ρυθµό πάνω από 100 κάθε χρόνο- νέων ποικιλιών ροδάκινου που παράγουν οι ερευνητές δεν έχει αποδώσει στην επίλυση της ποιοτικής παραµέτρου, καθώς οδηγεί σε συνθήκες Βαβέλ. «Οι πολλές ποικιλίες από ευχή, έχουν γίνει κατάρα, διότι οδηγεί σε αποτυχηµένες επιλογές καλλιέργειας, µε δυσκολία στην ανάπτυξή τους, ενώ ταυτόχρονα οι συνεχείς αλλαγές δεν βοηθούν και στην προσπάθεια να εδραιωθεί ένα brand name», ανέφερε ο οµιλητής.
Μάλιστα εκτίµησε πως η µεγάλη επανάσταση στο επιτραπέζιο ροδάκινο σε σχέση µε τον παράγοντα ποιότητα δεν θα προέλθει από τις ποικιλίες, αλλά, όπως έγινε και σε άλλα φρούτα, µέσα από τα νάνα υποκείµενα. Έχουν µικρό ριζικό σύστηµα και βγάζουν µικρά σε ύψος δέντρα. Έτσι µπορεί ο αγρότης να αλλάξει το σύστηµα διαχείρισης της καλλιέργειας, αφού θα του επιτρέψει πιο πυκνές φυτεύσεις, και εύκολη µηχανοποίηση. ∆ηλαδή, το αραίωµα και η συγκοµιδή θα γίνονται πιο εύκολα, καθώς δεν θα χρειάζεται ο εργάτης να αναβοκατεβαίνει στην πλατφόρµα. Η ποιότητα επηρεάζεται επίσης γιατί ο καρπός είναι πιο κοντά στον κορµό απ’ ότι σε ένα µεγάλο δέντρο οπότε τρέφεται καλύτερα από το ριζικό σύστηµα.
«Η ποιότητα δεν φτιάχνεται στη συσκευασία αλλά πάνω στο δέντρο»
Ανάλογη άποψη, ως προς τη συµβολή που µπορούν να έχουν τα νάνα υποκείµενα στην ροδακινοκαλλιέργεια για τη βελτίωση της ποιότητας, εξέφρασε κι ο επίκουρος καθηγητής δενδροκοµίας στο πανεπιστήµιο του Κολοράντο των ΗΠΑ, Ιωάννης Μηνάς. Ιδιαίτερο βάρος έδωσε και στο θέµα του χρόνου ωρίµανσης του φρούτου, υπογραµµίζοντας πως «η ποιότητα δεν φτιάχνεται στο κουτί της συντήρησης ή τη συσκευασία πώλησης, αλλά πάνω στο δέντρο» κι έφερε ως παράδειγµα την περίπτωση των ροδάκινων της Καλιφόρνια, τα οποία, κόβονται άγουρα, όπως τα ελληνικά για να µπορούν να ταξιδέψουν σε µακρινές αγορές και έχουν λιγότερο από τη µισή τιµή (σ. σ. στα 0,65 δολάρια το κιλό, µέσο όρο µαζί µε τα συµπύρηνα) σε σχέση µε αυτά του Κολοράντο (στα 2,2 δολάρια το κιλό τιµή παραγωγού) κι άλλων πολιτειών, τα οποία είναι πολύ πιο ποιοτικά, διότι κατευθύνονται στην αγορά των ΗΠΑ.
Για βίαιη διόρθωση της καλλιέργειας επιτραπέζιου ροδάκινου στην Ελλάδα, µε «θύµατα» την µεγάλη πλειονότητα των µεµονωµένων παραγωγών, βλέπει στα αµέσως επόµενα χρόνια από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού Νίκος Κουτλιάµπας, προσθέτοντας, πάντως, ότι ο κλάδος συνολικά έχει µέλλον, αρκεί να επενδύσει στην ποιότητα και σε µεγαλύτερα και πιο οργανωµένα σχήµατα, για να αποκτήσει δύναµη κι υπεραξία το προϊόν.
Το 60% των καλλιεργητών σε 3-4 χρόνια θα έχει φύγει
«Το µεγάλο πρόβληµα στη χώρα µας σε σχέση µε την καλλιέργεια, είναι ότι το 60% των παραγωγών του επιτραπέζιου ροδάκινου διαχειρίζονται κατά µόνας την παραγωγή τους. Για αυτούς δεν πρόκειται να υπάρξει µέλλον. Ελάχιστοι θα καταφέρουν να παραµείνουν στο χώρο, ενώ για την πλειονότητα η τύχη τους είναι ήδη προδιαγεγραµµένη. Στα επόµενα 3-4 χρόνια θα έχουν φύγει από τη καλλιέργεια», τόνισε χαρακτηριστικά.
Για εκείνους που θα παραµείνουν στο χώρο, ο οµιλητής ξεκαθάρισε ότι υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης, υπό τον όρο, πως θα παράγουν ένα ποιοτικό προϊόν. «∆υστυχώς σήµερα το ροδάκινο δεν έχει γεύση και για αυτό βλέπουµε την κατανάλωσή του, διεθνώς, να µειώνεται», ανέφερε και τόνισε ότι «η λύση είναι να κάνουµε ένα εύγεστο προϊόν και να του δώσουµε υπεραξία. Επίσης, να πάµε και σε µεγαλύτερα σχήµατα για οικονοµίες κλίµακας και να αυξήσουµε και τη διαπραγµατευτική µας ισχύ».
Φυτοπροστασία και ξύλινη συσκευασία
Στη συνέχεια, ο εκπρόσωπος της Bayer Hellas, Γιώργος Γαλούσης έκανε εκτενή αναφορά στο φυτοπροστατευτικό βιολογικής καταπολέµησης εχθρών και ασθενειών, Serenade ASO, «που µπορεί να συµβάλλει και στην ποιοτική αναβάθµιση του τελικού προϊόντος», ενώ ο Felipe Garziera, διευθυντής προϊόντων παγκόσµιας αγοράς της SQM, η οποία έχει αποκλειστικό αντιπρόσωπο στην Ελλάδα την Teofert, ανέλυσε τα βήµατα που πρέπει να κάνει κανείς για τη σωστή λίπανση. Ο Κώστας Μπιλιούρης, τέλος, από την οµώνυµη εταιρεία συσκευασίας, µίλησε για τα πλεονεκτήµατα της ξύλινης συσκευασίας.
Άγρια επιθετικότητα της Ισπανίας στις αγορές που εκσυγχρονίζεται
Τον παραγωγικό «χάρτη» του ροδάκινου σε παγκόσµια κλίµακα και πώς τοποθετείται σε αυτόν η ελληνική παραγωγή, περιέγραψε στην οµιλία του ο πρόεδρος της Κοινοπραξίας Συνεταιρισµών - Οµάδων Παραγωγών νοµού Ηµαθίας, Χρήστος Γιαννακάκης, προσδιορίζοντας ως τον πλέον επιθετικό και άγριο ανταγωνιστή για το ελληνικό ροδάκινο, την Ισπανία.
«Μέσα σε περίπου 6 χρόνια αύξησαν την παραγωγή τους κατά 600.000 τόνους, φθάνοντας στους 1,8 εκατ. τόνους και οι όγκοι αυτοί, µετά το εµπάργκο στη Ρωσία, κατευθύνονται κατά κύριο λόγο στις αγορές της Ευρώπης, όπου στοχεύει και το ελληνικό ροδάκινο και αυτό το ζούµε στο πετσί µας. Μόνο που η κατανάλωση στην Ευρώπη, όπως και στον υπόλοιπο κόσµο, βαίνει µειούµενη και από το 2005 έχει συρρικνωθεί κατά 35%-40%. Αυτό όπως είναι φυσικό έχει τον ακτίκτυπό του στην τιµή», είπε. Έθιξε δε, και µια άλλη παράµετρο στην οποία η χώρα µας υστερεί έναντι των Ισπανών, αφού, όπως ανέφερε, οι τελευταίοι έχουν καταφέρει να αρχίζουν τις εξαγωγές των ροδάκινών τους από τις πρώτες εβδοµάδες του Απρίλη και να τελειώνουν στα τέλη Νοεµβρίου, ενώ εµείς στα τέλη Μαΐου µε αρχές Ιουνίου και να ολοκληρώνουµε στα τέλη Σεπτεµβρίου. «Αυτό τους δίνει πλεονέκτηµα στη διαπραγµάτευση µε τις αλυσίδες σούπερ µάρκετ, καθώς τους καλύπτουν για µεγαλύτερο παράθυρο χρόνου, ενώ µε τις συνενώσεις που έχουν κάνει προσφέρουν και πιο πολλούς κωδικούς, σε σχέση µε εµάς», τόνισε ο κ. Γιαννακάκης.
Εκµηχάνιση της καλλιέργειας για µείωση του κόστους
Τις τάσεις πλήρους εκµηχάνισης των δενδρωδών καλλιεργειών, που επικρατούν στην Ισπανία, αλλά και σε άλλες προηγµένες χώρες στον αγροτικό τοµέα, παρουσίασε ο dr Ignasi Iglesias, από την Agromilliora, ο οποίος ανέφερε πως οι παραγωγοί στη χώρα του στρέφονται ολοένα και περισσότερο σε πυκνές και υπέρ-πυκνες φυτεύσεις, οι οποίες είναι κατάλληλες για την εκµηχάνιση της καλλιέργειας, προκειµένου να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να µειώσουν το κόστος παραγωγής και έτσι να αντιµετωπίσουν τη µείωση των τιµών. Το βάρος όπως είπε πέφτει στο σύστηµα Super High Density, µε πολύ ελεγχόµενη κόµη, που δίνει τη δυνατότητα για περισσότερα δέντρα ανά εκτάριο, σε σχήµα φράχτη (από το τρισδιάστο σχήµα του δέντρου πάµε στο διάσδιάστατο, είπε), µε παραγωγή στα τέσσερα χρόνια και πλήρη µηχανοποίηση της καλλιέργειας, που έχει επιτρέψει να µειωθεί το εργασιακό κόστος -που καλύπτει το 50% του συνολικού παραγωγικού κόστους- κατά 10 σεντς ανά κιλό. Στην Ελλάδα, πάντως, όπως τονίστηκε από τους παριστάµενους παραγωγούς, δεν µπορεί να µεταφερθεί το Ισπανικό µοντέλο, καθώς ο µικρός κλήρος δεν το επιτρέπει. Ως εκ τούτου το ελληνικό ροδάκινο πρέπει να στοχεύσει στην ποιότητα.
Καθοριστική η βιολογική καταπολέµηση στην ποιότητα του φρούτου
Τα «φρουτένια τείχη», ως σύστηµα διαµόρφωσης των δέντρων στις φυτείες της ροδακινιάς, παρουσίασε, ως λύση και ο ∆ηµήτρης Βακάµης, από την Agro Q.O.E., σηµειώνοντας, παράλληλα, πως «πρέπει να υπάρξει και 3η πρόσκληση του κοµφούζιου και να στηριχθούν και άλλες δράσεις όπως αυτές που έχουµε ξεκινήσει διάφορες οργανώσεις, απελευθερώνοντας ωφέλιµα έντοµα».
