Με δικαίωμα... ξανά 10 ευρώ η ψίχα αμυγδάλου, ακριβές οι εισαγωγές

Με δικαίωμα ξανά 10 ευρώ η ψίχα αμυγδάλου, κόβει τεξανό το ακριβό δολάριο

Ακόµη δεν έχουν σηµειωθεί πράξεις για προϊόν φετινής σοδειάς, ωστόσο,  µε δεδοµένο ότι οι εισαγωγές από Καλιφόρνια φθάνουν ακριβές και... άνοστες, φέτος, βιοµηχανία (γάλακτος και αµυγδάλου), εµπόριο και δίκτυα λιανικής, υποχρεώνονται να καλύψουν τις ανάγκες τους µε ντόπιο προϊόν, πληρώνοντας βέβαια ανάλογα.

Όπως εξηγεί στην Agrenda o Γιώργος Νούλας, παραγωγός από τη περιοχή Συκουρίου της Λάρισας, οι παραγωγοί αξιώνουν φέτος µία τιµή για το άσπαστο αµύγδαλο από 3,5 - 4 ευρώ και πάνω. «Όταν κάθε χρόνο µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουµε ζηµιές, περιµένουµε µία καλή χρονιά όπως η φετινή για να βγάλουµε το φίδι από την τρύπα», σηµειώνει ο έµπειρος παραγωγός.  Όσον αφορά την ψίχα, έχοντας κατά νου πως η Φυρανιά είναι περίπου 35% ψίχα και η Τέξας 40-45%, η τιµή της πρέπει να διαµορφωθεί στα 7,5 µε 8 ευρώ για την Τέξας (που προορίζεται για τη ζαχαροπλαστική) και τουλάχιστον στα 10 µε 10,5 ευρώ το κιλό για τη Φυρανιά (για ευρεία κατανάλωση).

«Το θέµα είναι να πουλάµε τη σοδειά, όχι να µας την παίρνουν» σηµειώνει εµφατικά ο Γιώργος Νούλας, συµπληρώνοντας πως οι παραγωγοί πρέπει να επιδείξουν υποµονή στα παζάρια των εµπόρων καθώς όλες οι συνθήκες ευνοούν τους παραγωγούς. Ο συνδυασµός υψηλής παραγωγής, απωλειών σε χώρες µεγάλους παραγωγούς (Ισπανία, ΗΠΑ) και το ακριβό δολάριο που καθιστά τις εισαγωγές ασύµφορες, βελτιώνει την διαπραγµατευτική θέση των παραγωγών, καθώς η χώρα είναι ελλειµµατική σε προϊόν. Με βάση τα έως τώρα δεδοµένα, εκτιµάται πως είναι εφικτή η κάλυψη της ζήτησης από τη βιοµηχανία µε την εγχώρια παραγωγή.

Χαµηλότερες των αρχικών εκτιµήσεων οι ζηµιές

Μετά από µία διετία γεµάτη φυσικές καταστροφές σε ευαίσθητα στάδια ανάπτυξης, όπου σε κάποιες παραγωγικές ζώνες µόνο µία στις δέκα αµυγδαλιές έδωσε καρπό, φέτος η κατάσταση δείχνει να οµαλοποιείται µε µερικές µόνο ζηµιές σε πρώιµες ποικιλίες εξαιτίας του όψιµου παγετού αρχές Μαρτίου. Πάντως, διάσπαρτες απώλειες καταγράφηκαν και µέσα στο καλοκαίρι εξαιτίας τοπικών όµβρων και ολιγόλεπτων χαλαζοπτώσεων µε τις σηµαντικότερες ζηµιές να καταγράφονται στο νοµό Σερρών.

Ας σηµειωθεί πως παρά τις αρχικές εκτιµήσεις για ολικές ζηµιές σε αµυγδαλιές εξαιτίας του όψιµου παγετού στο θεσσαλικό κάµπο, πολλοί παραγωγοί προχώρησαν σε αναίρεση των δηλώσεων ζηµιάς καθώς οι απώλειες αποδείχθηκαν τελικά πολύ µικρότερες.

Στον αντίποδα, ο καιρός δεν χαρίστηκε στους Ισπανούς παραγωγούς, µε την παραγωγή αµυγδάλου να αναµένεται µειωµένη 30% (στους 62.000 τόνους έναντι 87.000 την εµπορική περίοδο 2021/22) εξαιτίας των παγετών που έπληξαν κυρίως τις βόρειες περιοχές της Ισπανίας αλλά και στην έντονη ξηρασία. Σηµειώνεται, πως και η Καλιφόρνια θα έχει φέτος µικρότερη παραγωγή 11% σε σχέση µε το 2021, σύµφωνα µε τα στοιχεία του USDA. Ορισµένοι Αµερικανοί καλλιεργητές επλήγησαν από τους ανοιξιάτικους παγετούς, ενώ βρέθηκαν αντιµέτωποι και µε την ιστορική ξηρασία Απριλίου-Μαΐου. Το USDA υπογραµµίζει επίσης τη σηµασία των προβληµάτων που ανακύπτουν λόγω των επιπτώσεων της πληθωριστικής κρίσης στις αλυσίδες διανοµής, κάτι που καθιστά τις εξαγωγές λιγότερο ανταγωνιστικές στη διεθνή αγορά.

Ηλεκτρονικό ισοζύγιο στο πρότυπο της δήλωσης σιτηρών, ζητούν οι παραγωγοί

Για την ανάγκη να περιοριστούν τα φαινόµενα µιµιτισµού στο ελληνικό αµύγδαλο συζητούν εκτενώς οι παραγωγοί, όπως µεταφέρει στην Agrenda ο Γιώργος Κουκότσικας, παραγωγός από τη Μαγνησία. Άλλωστε είναι νωπές οι µνήµες από το 2021, όταν τα αµύγδαλα από το Αφγανιστάν αποκτούσαν ελληνική υπηκοότητα διαµέσω υπόγειων καναλιών.

Οι ελληνοποιήσεις αποτελούν οξύ πρόβληµα, διότι τα παραστατικά καταδεικνύουν παραγωγή πολλαπλάσια αυτής που δικαιολογεί η καλλιέργεια. Αποτέλεσµα είναι η τιµή παραγωγού να µένει χαµηλή και το πρόβληµα να γιγαντώνεται όσο πιο υψηλή είναι η εγχώρια παραγωγή. Ειδικά σε χρονιές µε ικανοποιητικές αποδόσεις όπως η φετινή, η ανάγκη επίλυσης του χρόνιου αυτού προβλήµατος µοιάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. Μία λύση στα πρότυπα των σιτηρών, µε υποχρεωτική ηλεκτρονική δήλωση των ποσοτήτων εισαγωγής και εξαγωγής αµυγδάλου, ώστε να υπάρχουν τα διαθέσιµα στοιχεία προσφοράς και ζήτησης µε βάση τα οποία διαµορφώνεται η τιµή παραγωγού, θα ήταν µία καλή αρχή.