Η απάντηση είναι ναι, αν λάβει κανείς υπόψη το άρθρο του ιστότοπου Independent, που αναλύει το πώς µπορούν να σταθούν επιχειρηµατικά οι µικρές αγελαδοτροφικές εκµεταλλεύσεις (τηρουµένων των αναλογιών κάθε χώρας) µπροστά στην παγκόσµια τάση συγκέντρωσης του κλάδου, που προβλέπουν ότι 14 εκατοµµύρια φάρµες θα χαθούν τα επόµενα χρόνια, λόγω κυρίως απορρόφησής του από µεγαλύτερους παίχτες.
Στην Ελλάδα ωστόσο µε µέσο όρο κεφαλαίου τα 150 ζώα αυτή η τάση συγκέντρωσης στην αγελαδοτροφία όπως αναφέρει στην Agrenda, ο καθηγητής Ζωοτεχνίας Γεώργιος Ζέρβας, ξεκίνησε και έληξε τη δεκαετία του ‘80, όπου για λόγους κόστους και διαφορετικής τιµής γάλακτος σε µεγαλύτερους όγκους παράδοσης, οι µικρές εκµεταλλεύσεις πέρασαν στα χέρια των µεγαλύτερων.
Αναλυτικά στο άρθρο του το Independent αναφέρει:
Η προώθηση των προϊόντων από µικρές κτηνοτροφικές µονάδες σε εξειδικευµένες αγορές, ως premium προϊόντα, αποτελεί, τις περισσότερες φορές, µονόδροµο για τις επιχειρήσεις αυτές, οι οποίες διαφορετικά βρίσκονται σε ένα ασφυκτικό, εξαιτίας των µεγάλων εταιρειών, περιβάλλον, αφού οι τελευταίες, λόγω του χαµηλού κόστους στην παραγωγή, µπορούν όχι µόνο να ανταπεξέλθουν στις χαµηλές τιµές του γάλακτος, αλλά και να τις διατηρήσουν σε τέτοια επίπεδα. Όλα αυτά συµβαίνουν σε µια αγορά η οποία είναι αποκλειστικά εξαρτηµένη από την ζήτηση, αφού δεν επιχειρεί την προσαρµογή της προσφοράς, όταν οι τιµές ακολουθούν καθοδική πορεία.
Εδώ και δεκαετίες στις ΗΠΑ, η ενοποίηση κτηνοτροφικών εκµεταλλεύσεων και των αγελάδων σε αυτές αποτελεί τον κανόνα, ωστόσο πλέον η τάση δηµιουργίας µεγαλύτερων εκµεταλλεύσεων αλλάζει τα θεµέλια της δυναµικής της αγοράς.
«Η νέα πραγµατικότητα θέλει µια προσφορά γάλακτος η οποία αντιδρά µε µικρότερη κλίµακα στις βραχυπρόθεσµες αλλαγές της τιµής στις αγορές, αφού κατά κανόνα η προσφορά αυτή προέρχεται από µεγάλες µονάδες, οι οποίες µπορούν να ανταπεξέλθουν σε µικρότερες τιµές», αναφέρει ο Μπεν Λέην, οικονοµολόγος ειδικός στα γαλακτοκοµικά από το τµήµα Ανταλλαγής Γνώσεων της CoBank. «Για τις µικρότερες κτηνοτροφικές µονάδες, είναι σχεδόν αδύνατο να ανταγωνιστούν στην αγορά γάλακτος τις µεγάλες εταιρείες, οπότε είναι υποχρεωµένες, είτε να εγκαταλείψουν το πεδίο αυτό, είτε να βρουν µια θέση σε εξειδικευµένες αγορές», συµπληρώνει ο κ. Λέην, ο οποίος υποστηρίζει πως η διαδικασία της ενοποίησης είναι αυτοσυντηρούµενη
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2018
