Νέο μητρικό υλικό στα αρωματικά φέρνει καλλιεργητικές λύσεις

Η τάση για τη ζήτηση αρωµατικών και φαρµακευτικών φυτών, σε όλα τα επίπεδα, από τον απλό καταναλωτή και τις εταιρείες φαρµάκων και τροφίµων, µέχρι και την κοσµετολογία, είναι ανοδική και τουλάχιστον µέχρι το 2025 προβλέπεται πως θα αυξάνει, διεθνώς, περίπου 13%-15% το χρόνο, ανέφερε η δρ Ελένη Μαλούπα, διευθύντρια στο Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα, η οποία και εξέφρασε την άποψη περί της αναγκαιότητας του κλάδου να ρίξει το βάρος στην πιστοποίηση των σπόρων, αλλά και στη δηµιουργία προϊόντων µε υψηλή προστιθέµενη αξία.

Απευθυνόµενη σε πάνω από 100 παραγωγούς από τη ∆ράµα, οι οποίοι έσπευσαν να παρακολουθήσουν την ειδική ενηµερωτική ηµερίδα, που διοργάνωσε το περιφερειακό γραφείο ∆ράµας του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα, στις 18 Φεβρουαρίου, η έµπειρη τακτική ερευνήτρια χαρακτήρισε θεµελιώδους σηµασίας, για το µέλλον του κλάδου, το να µπει µια τάξη στο άναρχο τοπίο, που κυριαρχεί σήµερα στο πολλαπλασιαστικό υλικό το οποίο κυκλοφορεί στην εγχώρια αγορά.

Στο σηµείο αυτό η δρ Μαλούπα ανέφερε πως έχει ήδη υποβληθεί εδώ και περίπου 8 µήνες στο ΥπΑΑΤ -χωρίς ωστόσο ακόµη να έχει υπάρξει κάποια ανταπόκριση- πρόταση από το Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα, για τη δηµιουργία ενός κέντρου διαπίστευσης και διακίνησης πολλαπλασιαστικού υλικού από ελληνικά αρωµατικά και φαρµακευτικά φυτά. Μια άλλη σκέψη, σύµφωνα µε την κ. Μαλούπα, είναι να αξιοποιηθεί το αγενές πολλαπλασιαστικό υλικό από διάφορες ποικιλίες Αρωµατικών και Φαρµακευτικών Φυτών, για τους φυτωριούχους, µε στόχο να γίνει σποροπαραγωγή, που είναι πιο άµεσο και πιο φθηνό για τον παραγωγό και σίγουρα και πιο ασφαλές από το να αγοράζει σπόρους αµφίβολης προέλευσης. «Το πρώτο υποψήφιο είναι η ρίγανη, το οποίο σχεδόν άµεσα, δεν θέλει πάνω από 1-2 έτη, µπορούµε να το κάνουµε, ενώ το δεύτερο είναι το τσάι του βουνού και κατόπιν το χαµοµήλι, το µάραθο και το κρίταµο», είπε χαρακτηριστικά, θυµίζοντας πως τα συγκεκριµένα αρωµατικά φυτά έχουν περιληφθεί και στη λίστα µε τα φυτά προτεραιότητας της εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη των αρωµατικών, η οποία, πάντως, όπως είπε, παραµένει για την ώρα κυρίως στα χαρτιά.

Αναφέρθηκε επίσης σε ένα νέο project, στο πλαίσιο του προγράµµατος Ερευνώ-Επιχειρώ-Καινοτοµώ, που έχει να κάνει µε την εύρεση, τη συλλογή και την αναπαραγωγή µικρών δασικών καρπών. «Μαζεύουµε υλικό από τη φύση, από εγκαταλειµµένους αγρούς και από τα όρια των δασών, όπως για παράδειγµα σµέουρα, βατόµουρα, µύρτιλα, κράνα, αγριοτριαντάφυλλο και αµελάγχια και ήδη έχουµε πραγµατοποιήσει τις πρώτες αναπαραγωγές και είναι να δώσουµε το µητρικό υλικό σε δύο συνεργαζόµενους φυτωριούχους, στα Βασιλικά της Θεσσαλονίκης και στην Αριδαία, µε σκοπό από το φθινόπωρο είναι διαθέσιµα σε όποιον θελήσει να τα καλλιεργήσει», είπε η κ. Μαλούπα, συµπληρώνοντας ότι στο πλαίσιο του project γίνεται και µοριακός χαρακτηρισµός τους, ώστε όλο αυτό το υλικό να διαθέτει και διαπίστευση.

Το επόµενο βήµα, εφόσον διασφαλιστεί η ύπαρξη του διαπιστευµένου πολλαπλασιαστικού υλικού στα ΑΦΦ, σύµφωνα µε την επικεφαλής του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ ∆ήµητρα, είναι να «χτίσουν» τα ελληνικά αρωµατικά φυτά το απαραίτητο branding.«Μέσα από συνεντεύξεις και ερωτηµατολόγια µεγάλων εταιρειών αυτό που διαπιστώθηκε διεθνώς είναι ότι οι νέοι, ηλικίας από 20 έως και 40 ετών, απαιτούν για το προϊόν που θα καταναλώσουν clear labeling, που σηµαίνει µια ετικέτα καθαρή σε σχέση µε τα συστατικά η οποία να είναι και πιστοποιηµένη, ενώ θέλουν να υπάρχει κι ένα story telling πίσω από το προϊόν. Να ξέρουν το Γιώργο, το Γιάννη, τη Μαρία ή το συνεταιρισµό που παράγει µε συγκεκριµένη διαδικασία αυτό το προϊόν», επεσήµανε.

Στο πλαίσιο αυτό ανέφερε ως παραδείγµατα ορθής προσέγγισης του αντικειµένου την προσπάθεια που επιχειρεί το Επιµελητήριο Τρικάλων να ταυτοποιήσει µοριακά τη ρίγανη που συλλέχθηκε στον Κόζιακα, µε σκοπό να προχωρήσει σε πιστοποίηση των τρικαλινών λουκάνικων ως Προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης.

Στις ευοίωνες προοπτικές των αρωµατικών και φαρµακευτικών φυτών στη χώρα µας, αναφέρθηκε ο Πασχάλης Παπαδάκης, πρόεδρος του Συνεταιρισµού Αρωµατικών Φαρµακευτικών Φυτών και Πολυδύναµων Καλλιεργειών Έβρου – Ροδόπης «Θράκης Θησαυρός», ο οποίος αριθµεί 28 µέλη, που καλλιεργούν γύρω στα 1.600 στρέµµατα µε λεβάντα (σ. σ. το 95%), ρίγανη, ελίχρυσο και µελισσόχορτο. O οµιλητής επισήµανε πως από την παραγωγή του 2018, η πλειονότητα των µελών του κράτησαν το έλαιο λεβάντας και το πούλησαν το Νοέµβριο, πιάνοντας την τιµή των 115 ευρώ το κιλό. «Με αυτή την τιµή έφυγαν περίπου 600-700 κιλά, ενώ όσοι πούλησαν το καλοκαίρι, επειδή είτε είχαν µικρές ποσότητες είτε χρειαζόταν ρευστό, έπιασαν γύρω στα 85 ευρώ», ανέφερε ο κ. Παπαδάκης.