Ειδικότερα, οι γεωπόνοι συστήνουν στους καλλιεργητές τα εξής:
Προληπτικά μέτρα πριν και κατά τη φύτευση:
1. Η καλλιέργεια της καρυδιάς θα πρέπει να αποφεύγεται σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου και ιδιαίτερα το διάστημα της ανθοφορίας. Η υψηλή σχετική υγρασία ευνοεί την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών, ενώ ο συνδυασμός υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας και υψηλής θερμοκρασίας ευνοεί τις προσβολές από βακτήρια.
2. Αποφασιστικός παράγοντας είναι το στραγγερό έδαφος, γιατί η καρυδιά αποκτά βαθύ και πλούσιο ριζικό σύστημα. Επίσης, με τις ασφυκτικές συνθήκες ευνοούνται οι προσβολές από εδαφογενείς μύκητες, γι’ αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται τα βαριά εδάφη και να λαμβάνεται μέριμνα για καλή αποστράγγιση του εδάφους.
3. Η βαθιά άροση πριν τις νέες φυτεύσεις βοηθά στη γρήγορη ανάπτυξη και επέκταση του ριζικού συστήματος, και κατά συνέπεια στην επιτυχημένη και γρήγορη εγκατάσταση της νέας φυτείας.
4. Η καλλιέργεια του επιλεγμένου αγρού με σιτηρά πριν την εγκατάσταση του δενδροκομείου, μειώνει τον κίνδυνο προσβολών από εδαφογενείς μύκητες.
5. Η επιλογή υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς πολλές φορές οι ασθένειες που εμφανίζονται στα δένδρα προέρχονται από τα φυτώρια. Η επιλογή της ποικιλίας εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής και η επιλογή του επικονιαστή από την ποικιλία.
6. Η ζώνη εμβολιασμού θα πρέπει να είναι 10-15 cm πάνω από την επιφάνεια του εδάφους.
7. Καλό είναι οι παραγωγοί να κάνουν τις απαραίτητες εδαφολογικές αναλύσεις πριν την εγκατάσταση, ώστε να γνωρίζουν τυχόν ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία και να προσθέτουν τα απαραίτητα λιπάσματα πριν το όργωμα.
8. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στις αποστάσεις φύτευσης των δένδρων. Με τις πυκνές φυτεύσεις αυξάνεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση ασθενειών στα φύλλα και στους καρπούς. Οι αποστάσεις φύτευσης θα πρέπει να είναι μικρότερες για τις πλαγιόκαρπες αδύνατης ή σχετικά αδύνατης βλάστησης, από ότι στις πιο δυνατής βλάστησης ακρόκαρπες ποικιλίες.
Προληπτικά μέτρα μετά τη φύτευση:
1. Ο ιδανικός τρόπος ποτίσματος είναι η στάγδην άρδευση. Αποφεύγονται η διαβροχή του κορμού, η οποία είναι καθοριστική για την προστασία από τη φυτόφθορα, καθώς και η μεταφορά μολύσματος εδαφογενών μυκήτων. Εάν η άρδευση γίνεται με σπρέι, θα πρέπει να τοποθετούνται μεταλλικά κολάρα στο λαιμό, ενώ αν γίνεται με αυλάκια ή με κατάκλιση, να γίνονται διπλές λεκάνες. Επίσης, με τη στάγδην άρδευση παρεμποδίζεται αργότερα η αύξηση της σχετικής υγρασίας στην κόμη των δένδρων και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών.
2. Τα νεαρά δένδρα, κατά τα πρώτα χρόνια από τη φύτευσή τους, θα πρέπει να προστατεύονται από τον ανταγωνισμό των ζιζανίων, αλλιώς θα υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στην ανάπτυξή τους. Επίσης, με την καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης μειώνεται η υγρασία τόσο στη βάση του κορμού, όσο και στην κόμη των δένδρων αργότερα. Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ζιζανιοκτόνων στα νεαρά δενδρύλλια.
3. Για τον περιορισμό των ασθενειών λαιμού και ριζικού συστήματος απαιτούνται επίσης:
-Αποφυγή συσσώρευσης χώματος γύρω από τη βάση του κορμού και στις ρίζες.
-Αποφυγή δημιουργίας πληγών, οι οποίες ευνοούν τις μολύνσεις, περιορίζοντας τα οργώματα και τα φρεζαρίσματα στα απολύτως αναγκαία.
-Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους με τα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία.
-Επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα, το φθινόπωρο και νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το σημείο εμβολιασμού είναι χαμηλά.
4. Τέλος, με καλό κλάδεμα διαμόρφωσης, το οποίο ξεκινά από τον πρώτο χρόνο, επιτυγχάνεται καλός αερισμός και καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό του δένδρου. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με κάποιο επουλωτικό πληγών.
