Μια κερκόπορτα που µπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο το µέλλον της καλλιέργειας του ακτινιδίου στην Ελλάδα κρύβει η διαπραγµάτευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης µε τη Νέα Ζηλανδία, για την υπογραφή συµφωνίας ελευθέρων συναλλαγών. Με «δάκτυλο» προφανώς της «Zespri», οι Νεοζηλανδοί έχουν βάλει στο τραπέζι της συζήτησης την πρόταση για την απελευθέρωση των δασµών που επιβάλλει η Ε.Ε. στα ακτινίδια της Νέας Ζηλανδίας.
Το σχετικό αίτηµα απασχολεί, ήδη, την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και τους υπόλοιπους εµπλεκόµενους φορείς και οργανώσεις του κλάδου, οι οποίοι αντιτίθενται, καθώς µια τέτοια εξέλιξη θα οξύνει ιδιαίτερα τον ανταγωνισµό στις αγορές της Ευρώπης, όπου κατευθύνεται το µεγαλύτερο µέρος των εξαγωγών µας.
Η επίσηµη θέση της Εθνικής ∆ιεπαγγελµατικής Οργάνωσης Ακτινιδίων, όπως έχει εκφραστεί προς το ΥπΑΑT, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η Agrenda, τάσσεται όχι απλώς στη διατήρηση του υφιστάµενου status quo, αλλά αν είναι δυνατό και στην αύξηση των δασµών. Και αυτό διότι η εκτίµηση που υπάρχει είναι πως µια πιθανή κατάργησή τους θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην εµπορία της εγχώριας παραγωγής τη στιγµή που η Ελλάδα -µετά τα σοβαρά προβλήµατα που εξακολουθεί και αντιµετωπίζει η Ιταλία- είναι η µεγαλύτερη πλέον παραγωγός χώρα ακτινιδίου στο βόρειο ηµισφαίριο.
Ο µεγάλος κίνδυνος, όπως εξηγήθηκε στην Agrenda θα έχει να κάνει µε τη δυνατότητα των Νεοζηλανδών, από τη στιγµή που η παραγωγή τους φτάνει τους 600.000 τόνους ακτινιδίων, ετησίως, να αποθεµατοποιούν µεγάλες ποσότητες προϊόντος στην Ολλανδία ή το Βέλγιο, στη διάρκεια των καλοκαιρινών µηνών που παράγει το νότιο ηµισφαίριο και να τις διαθέτει τους χειµερινούς µήνες, όταν δηλαδή θα βγαίνει η ελληνική παραγωγή στις αγορές.
«Είναι προφανές πως σε ένα τέτοιο ενδεχόµενο το ελληνικό ακτινίδιο, που σε ποσοστό σχεδόν 60% έχει προορισµό στις ευρωπαϊκές αγορές θα αντιµετωπίσει αυξηµένο ανταγωνισµό και η διάθεσή του θα γίνει πιο δύσκολη», µας ανέφερε ο πρόεδρος της Εθνικής ∆ιεπαγγελµατικής Οργάνωσης Ακτινιδίου, Χρήστος Κολιός και αποκάλυψε πως ήδη η Ε∆ΟΑ έχει κάνει κάποιες επαφές και µε τους αντίστοιχους φορείς της Ιταλίας και της Γαλλίας, προκειµένου να γίνει µια πρώτη συνεννόηση και να χτιστεί κοινό µέτωπο στο πλαίσιο της ΕΕ.
Ο ίδιος θυµίζει ότι το ακτινίδιο έχει µεγάλη δυναµική στην Ελλάδα, µε τα παραγωγικά κτήµατα να ξεπερνούν ήδη τα 110.000 στρέµµατα και την εθνική παραγωγή να κυµαίνεται στους 260.000 τόνους και το ενδιαφέρον από τους παραγωγούς να είναι ζωηρό µέσα από νέες φυτεύσεις κάθε χρόνο.
Την ανάγκη να αποφευχθεί η αποδοχή της πρότασης των Νεοζηλανδών σηµειώνει και ο Μιχάλης Ξεκαρφωτάκης, πρόεδρος του Συνεταιρισµού Nespar, από το ∆ήµο Νέστου στην Καβάλα, θεωρώντας πως ο σκληρός ανταγωνισµός που θα προκύψει νοµοτελειακά αν αρθούν οι δασµοί, θα δηµιουργήσει πίεση και στις τιµές για το ελληνικό ακτινίδιο στις αγορές της Ε.Ε., λόγω και της φήµης των ακτινιδίων της Zespri. Αναφερόµενος στην περσινή χρονιά ο κ. Ξεκαρφωτάκης επισήµανε πως ήταν πολύ καλή για το ελληνικό ακτινίδιο και ότι για τα µέλη της Nespar η εκκαθάριση έδωσε µια µέση τιµή στα 81 λεπτά το κιλό. Ανάλογα καλή πορεία σε επίπεδο τιµών, φαίνεται πως θα µπορέσει να κάνει και φέτος το προϊόν, καθώς λόγω των παγετών και χαλαζοπτώσεων η εθνική παραγωγή προοιωνίζεται µικρότερη από πέρυσι, ενώ προβλήµατα έχει και η ιταλική παραγωγή, η οποία αφήνει κενά στις αγορές, τα οποία καλύπτει η ελληνική, κερδίζοντας µερίδια αγοράς.
