Αναβαθμίζει εμπορικά το καλαμπόκι το Διεθνές Συμβούλιο Σιτηρών

Η υποχώρηση κατά 5 εκατ. τόνους της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής αποδίδεται στις καιρικές συνθήκες που επικρατούν σε παραγωγικά κέντρα της Κεντρικής Ευρώπης και περιοχές της Μαύρης Θάλασσας από τους συντάκτες της έκθεσης, οι οποίες επηρρέασαν την υγεία των φυτών, επιβεβαιώντας ανησυχίες που έχουν εκφραστεί το τελευταίο διάστημα από παραγωγούς σε Γαλλία, Γερμανία και Ρουμανία.

Από την άλλη η έκθεση στέκεται στη μείωση της κατανάλωσης καλαμποκιού στις ΗΠΑ, ως αποτέλεσμα της συμφόρησης που έχει διαμορφώσει η παγκόσμια καραντίνα στην αγορά πετρελαίου και βιοντίζελ. Μάλιστα η πτώση της τιμής στην Αμερική, είχε ως αποτέλεσμα ο δείκτης τιμών καλαμποκιού του IGC να υποχωρήσει κατά 12 μονάδες. Ωστόσο όπως σχολιάζεται, η κατάστασή αυτή στην ενέργεια συμπίπτει και με την έναρξη της συγκομιστικής περιόδου στο νότιο ημισφαίριο, που οδήγησε σε απότομη αύξηση της προσφοράς.

Γενικά το Συμβούλιο αναθεώρησε προς τα κάτω την κατανάλωση σιτηρών για την περίοδο 2020/21, συγκριτικά με τα δεδομένα που παρουσίασε στην προηγούμενη έκθεσή του τον Μάρτιο, συνυπολογίζοντας την μείωση της βιομηχανικής χρήσης. Ωστόσο ακόμα και έτσι, η κατανάλωση σιτηρών παραμένει αυξημένη για την επερχόμενη περίοδο, συγκριτικά με αυτήν που διανύεται τώρα, οπότε το εμπόριο σιτηρών ενισχύεται κατά 1% για 12η συνεχόμενη χρονιά.

Ειδικότερα, η κατανάλωση θα διαμορφώσει νέο ιστορικό υψηλό, σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις του IGC για 2,222 εκατ. τόνους, όγκος αυξημένος κατά 41 εκατ. τόνους συγκριτικά με την τρέχουσα περίοδο. Από αυτήν την αύξηση, 10 εκατ. τόνοι επιπλέον θα διοχετευθούν για ανθρώπινη κατανάλωση, 14 εκατ. τόνοι για ζωοτροφές και 17 εκατ. τόνοι για βιομηχανική χρήση.

Αποτέλεσμα της δραστηριότητας αυτής, μια νέα μείωση των τελικών αποθεμάτων ειδικά για το καλαμπόκι και το κριθάρι.

Σε ό,τι αφορά στην σόγια, οι εκτιμήσεις του IGC καταγράφουν μείωση της παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατά την τρέχουσα εμπορική περίοδο, γεγονός που μάλλον συνδέεται με τον εμπορικό πόλεμο που εμπόδισε την τελευταία διετία το εμπόριο ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα. Από την άλλη σημειώνεται μια αύξηση της παραγωγής στη Λατινική Αμερική που όμως δεν εξισορροπεί επαρκώς την προσφορά στην αγορά. Σε κάθε περίπτωση η μείωση της παγκόσμιας παραγωγής αγγίζει το 7%, ενώ φαίνεται στα νούμερα του IGC ότι η κατανάλωση ενισχύεται ξανά, με αποτέλεσμα την μείωση των αποθεμάτων σε σημαντικό βαθμό. Παράλληλα το εμπόριο σόγιας αυξάνεται κατά 3% συγκριτικά με την προηγούμενη εμπορική περίοδο, ποσοστό που λογικά θα ενισχυθεί περαιτέρω την επερχόμενη εμπορική περίοδο.

Στο ρύζι τέλος, η παραγωγή της τρέχουσας εμπορικής περιόδου ήταν μειωμένη, παρά τις υψηλές αποδόσεις της Ινδίας. Επιπλέον η κατανάλωση για την περίοδο 2019/20 σημαδεύτηκε από την πανδημία του κορωνοϊού, ενισχύοντας περισσότερο από το προβλεπόμενη τον παράγοντα αυτόν. Στο κομμάτι του εμπορίου, η αύξηση θα προσεγγίσει το 4% κατά την επερχόμενη εμπορική περίοδο, εφόσον δεν επιβληθούν περιορισμοί στις εξαγωγές από χώρες με υψηλή παραγωγή, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης των εσωτερικών τους αποθεμάτων.