BACK TO
TOP
Μελισσοκομία

Εξαγωγική δύναμη άνω των 100 εκατ. ευρώ στην εγχώρια μελισσοκομία

Το ελληνικό μέλι υπερέχει ποιοτικά από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί στην αγορά, και μένει αυτή την ανωτερότητα να την κεφαλαιοποιήσει στο εμπόριο.

12-13_5

Λεωνίδας Λιάμης

20
1

Ετήσια έσοδα σε συνάλλαγµα πάνω από 100 εκατ. δολάρια µπορεί να εξασφαλίσει στην εθνική οικονοµία το ελληνικό µέλι, αν ο κλάδος και η πολιτεία επενδύσουν στην έρευνα, στο marketing και στο branding και αναλάβουν την προώθηση του προϊόντος καταρτισµένα στελέχη.

Την εκτίµηση αυτή διατύπωσε ο γενικός διευθυντής του Συνεταιρισµού Μελισσοκόµων Νικήτης Χαλκιδικής «Μέλι Σίθων», Ιωάννης Καραδήµος, σηµειώνοντας πως το ελληνικό µέλι υπερέχει ποιοτικά από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί στην αγορά, αλλά αδυνατεί αυτή την ανωτερότητα να την κεφαλαιοποιήσει στο επίπεδο της τιµής, γιατί αφενός δεν µπορεί να την πιστοποιήσει επιστηµονικά και αφετέρου πάσχει στην εµπορία.

Μιλώντας στο 8ο συνέδριο Αγροτεχνολογίας και στην ενότητα η οποία αφορούσε στη µελισσοκοµία και την επιχειρηµατικότητα, ο διευθυντής του «Μέλι Σίθων», προκειµένου να ενισχύσει την επιχειρηµατολογία του αναφέρθηκε στο τί κάνουν οι Νεοζηλανδοί µε το µέλι Manuka και πώς αντιστοίχως λειτουργούν οι ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου.

«Πριν περίπου 20 χρόνια το κράτος της Νέας Ζηλανδίας αποφάσισε να επενδύσει 60 εκατ. δολάρια για προβολή και προώθηση του Manuka στη βάση µιας έρευνας που είχε κάνει ένας επιστήµονάς τους. Αυτά τα χρήµατα δεν χάθηκαν. Πήγαν σε ενέργειες marketing και branding και το µέλι τους κατάφερε να πάρει 1.000% σε υπεραξία. Το κράτος βέβαια τους φορολογεί γενναία αλλά επανεπενδύει τα χρήµατα σε ενέργειες προβολής. Έτσι σήµερα έχουν φτάσει να πουλάνε Manuka µε 23,5 ευρώ το κιλό και σε ποσότητες που ξεπερνούν την παραγωγή τους. Εµείς τί κάνουµε; Οι πόροι για έρευνα είναι ελάχιστοι, αλλά και όποτε γίνονται κάποιες προσπάθειες, είναι ηµιτελείς και ουσιαστικά δεν µπορούµε να πιστοποιήσουµε τη διατροφική αξία του µελιού µας, ενώ για πολλούς στην Ελλάδα το marketing και το branding είναι άγνωστες λέξεις». Στο σηµείο αυτό δε, ο κ. Καραδήµος αποκάλυψε ένα περιστατικό µε πελάτη του µελισσοκοµικού συνεταιρισµού από την Ιαπωνία ο οποίος «κάποια στιγµή µας ρώτησε αν µπορεί να βάλει την ιταλική σηµαία πάνω στο βαζάκι µε το µέλι µας. Όταν του είπα όχι και τον ρώτησαν γιατί θέλει να το κάνει αυτό, απάντησε πως ό,τι είναι ιταλικό πωλείται εύκολα, γιατί η χώρα έχει brand».

«Θαύµα της φύσης» το ελληνικό µέλι, αλλά πωλείται χύµα

Τους Νεοζηλανδούς επικαλέστηκε και ο οµότιµος καθηγητής στο τµήµα µελισσοκοµίας του ΑΠΘ, Ανδρέας Θρασυβούλου, για να δείξει τί λάθη γίνονται από ελληνικής πλευράς στη διαχείριση αυτού του «θαύµατος της φύσης», όπως χαρακτήρισε το ελληνικό µέλι.

«Οι Νεοζηλανδοί στήριξαν τη διαφηµιστική καµπάνια του Manuka στην αντιοξειδωτική του δράση. Το µέλι της βελανιδιάς όµως έχει διπλάσια αντιοξειδωτική δράση από το Manuka, το µέλι καστανιάς, ελάτου και πεύκου αρκετά µεγαλύτερη από το νεοζηλανδέζικο, ενώ τα µέλια από το παλιούρι και το θυµάρι έχουν περίπου την ίδια δράση», ανέφερε ο κ. Θρασυβούλου και συµπλήρωσε πως «µπορεί να µην παράγουµε τόσο πολύ µέλι, αλλά είναι ένα θαύµα της φύσης, πολύ πλούσιο σε βιολογική αξία και εκεί πρέπει να επικεντρώσουµε». Παράλληλα υπογράµµισε την ανάγκη να δοθεί έµφαση και στην τυποποίηση του προϊόντος, καθώς «ο ελληνικός αυτός χρυσός, κατεξοχήν πωλείται χύµα».

«Μεγάλο στοίχηµα» για το ελληνικό µέλι, τόνισε από την πλευρά του ο διευθύνων σύµβουλος της Sayia Farm, Ιωάννης Καρυπίδης, αποτελεί η αγορά της Αµερικής και αυτό γιατί, όπως ανέφερε, το ελληνικό µέλι πληροί τις προδιαγραφές υγιεινής που θέτει η χώρα. Ζήτησε, ωστόσο κι αυτό, να υπάρξει κρατική µέριµνα ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστικό.

Μεγάλο πρόβληµα οι προσµίξεις  µε εισαγόµενο µέλι

Όλοι οι οµιλητές συµφώνησαν επίσης πως πληγή για το ελληνικό µέλι αποτελεί και η πρόσµιξή του µε ποιοτικά υποβαθµισµένο εισαγόµενο µέλι, που κατά τεκµήριο έρχεται από την Κίνα και όλοι ζήτησαν επίσης να βρεθεί τρόπος να µπει φρένο στην πρακτική των ελληνοποιήσεων.

Η ρίζα του κακού, κατά τον καθηγητή Θρασυβούλου έχει να κάνει µε το γεγονός ότι η νοµοθεσία διεθνώς ευνοεί την εµπορία µελιού, αντί την παραγωγή. «Αυτό έχει ως συνέπεια, ενώ το µέλι αν έχει υγρασία πάνω από 15% να χαλάει, στην Κίνα και στην Ινδία επιτρέπουν το ποσοστό της υγρασίας να φτάνει και στο 27% για να το τρυγάνε νωρίτερα και να παίρνουν µεγαλύτερες ποσότητες. Για να µη χαλάσει αναγκάζονται να το θερµαίνουν, όµως αυτό καταστρέφει όλη του θρεπτική αξία. Από το σηµείο αυτό ξεκινά το µεγάλο πρόβληµα µε τις ελληνοποιήσεις», είπε ο καθηγητής, σηµειώνοντας ότι γίνονται εισαγωγές στην Ελλάδα ως επί το πλείστον από την Κίνα και το µέλι αυτό αναµειγνύεται µε ελληνικό µέλι που είναι υψηλότερης βιολογικής αξίας και κατόπιν είτε διακινείται ως ελληνικό στην εγχώρια αγορά, είτε εξάγεται στο εξωτερικό.

Σηµειώνεται εδώ πως στο διεθνές προσκήνιο τραβάει από το 2000 ένας πόλεµος γύρω από το µέλι, ο οποίος σήµερα τείνει να οδηγήσει εκτός κλάδου την πλειοψηφία των Αµερικανών παραγωγών, ενώ έχει καθιερώσει την Γερµανία ρυθµιστή του παγκόσµιου εµπορίου, µε κινεζικό µέλι.  Στις ΗΠΑ ολοένα και περισσότεροι µελισσοκόµοι εγκαταλείπουν το µέλι και στρέφονται πλέον στην ενοικίαση µελισσιών σε καλλιεργητές για επικονίαση, καθώς αυτό τους αποφέρει περισσότερα.

Το άρθρο φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου μαζί με το περιοδικό «Wine Trails Top 50».
Σχόλια (1)
Προσθήκη σχολίου

28-12-2019 11:06ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ

Αμεσα να επεμβει η πολιτεια για. αυτο το θαυμα της ελληνικης φυσης για το κοιν οοφελος.

Απάντηση
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΧΟΛΙΟ
Σχόλιο*
χαρακτήρες απομένουν
* υποχρεωτικά πεδία

News Wire

Πληρωμές Προγράμματα Προϊόντα Τεχνολογία