Την Τρίτη 22 Μαρτίου, η ευρωπαϊκή αγορά έγραψε το ιστορικό υψηλό των 1010 ευρώ ο τόνος για ποσότητες της προηγούμενης σοδειάς. Την ίδια στιγμή, σε ανοδικό κανάλι έχουν περιέλθει και οι τιμές παραγωγού στη Βουλγαρία, πάνω από τα 610 ευρώ ο τόνος. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, όλα δείχνουν ότι η τιμή στην εγχώρια αγορά, θα μπορούσε εύκολα να εξασφαλίσει τα 60 λεπτά το κιλό στον παραγωγό. Δεν θα μπορούσε να συμβεί και αλλιώς, όσο η τιμή του βαρελιού διαπραγματεύεται σταθερά πάνω από τα 100 δολάρια και γύρω από τα 115, με τις τιμές πρώτων υλών και εμπορευμάτων να έχουν περιέλθει σε ένα ορμητικό κανάλι ανόδου.
Εν τω μεταξύ, η Ουκρανία, ξεκαθάρισε ότι αν και θα επιχειρήσει να προχωρήσει σε εαρινές σπορές, η κατεύθυνση της παραγωγής θα είναι μακριά από βιομηχανικές καλλιέργειες. Με άλλα λόγια, η παραγωγή ηλίανθου θα περιοριστεί φέτος, για χάριν εαρινών δημητριακών όπως είναι η βρώμη. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι ισορροπίες της προσφοράς και της ζήτησης στην ευρωπαϊκή αγορά έρχονται να υποστούν ακόμα μεγαλύτερη αναστάτωση, με την αποκλιμάκωση να μην γίνεται τουλάχιστον μέχρι την επόμενη άνοιξη.
Στην εγχώρια αγορά, δεν λείπουν παρ’ όλα αυτά από τον ορίζοντα οι αβεβαιότητες που μετριάζουν τον ενθουσιασμό, διότι αν επιβεβαιωθούν θα ανακόψουν τη διαφαινόμενη κούρσα.
Κάτι που, βέβαια, επιτείνεται κι από την παροιμιώδη καθυστέρηση, που παρατηρείται και φέτος από το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης σε σχέση με τον προσδιορισμό των κατανομών, με συνέπεια να παραμένει θολό το τοπίο και να μην μπορούν οι εταιρείες να προγραμματίσουν και να δουν τα περιθώρια που έχουν ως προς τις τιμές στις νέες συμβάσεις.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον και ενώ απομένουν λίγες μόνο μέρες πριν να ξεκινήσει η σπορά, οι αγρότες και οι βιοντιζελάδες έχουν «ανοικτούς λογαριασμούς», ως προς το τί θα ισχύσει, εν τέλει, φέτος, διατηρώντας το τοπίο ρευστότητας στην καλλιέργεια. Οι περισσότερες βιομηχανίες προς το παρόν δίνουν μια τιμή ασφαλείας, η οποία σε μια περίπτωση, σύμφωνα με πληροφορίες έφτασε τα 45 λεπτά το κιλό και αναμένουν.