Για µια, δύο το πολύ ηµέρες δούλεψαν οι θεριζοαλωνιστικές µηχανές στα χωράφια, προτού οι βροχές σταµατήσουν τη διαδικασία του αλωνισµού. Οι ποιότητες που συλλέχθηκαν δείχνουν πως η παραγωγή από άποψη ποιότητας είναι καλή, ενώ οι ανησυχίες που προκαλούν οι βροχοπτώσεις περιορίζονται προς το παρόν στην καθυστέρηση της διαδικασίας και όχι σε τυχόν επιπτώσεις στα επίπεδα υγρασίας.
Όπως µεταφέρουν στην Agrenda άνθρωποι της αγοράς, η «γραµµή» των 25 λεπτών το κιλό έχει πλέον εµπεδωθεί, έτσι, αν και ανεπίσηµα οι έµποροι κουνούν καταφατικά το κεφάλι στο αίτηµα των παραγωγών. Η ανατροπή πλέον, έγκειται στην προοπτική οι τιµές να φύγουν προς τα πάνω, σε αντίθεση µε το κλίµα αβεβαιότητας που επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί πριν από µερικές εβδοµάδες µε το «σύστηµα» των ανοιχτών τιµών αλλά και τα σκληρά παζάρια του εµπορίου.
Αυτό το νέο ανοδικό µοµέντουµ στην εγχώρια αγορά σκληρού σίτου, συµπίπτει µε ένα ανανεωµένο ράλι τόσο στο χρηµατιστήριο σιτηρών σε Γαλλία και Ηνωµένες Πολιτείες όσο και στις εµπορικές πιάτσες της Ιταλίας, όπου Νάπολη και Μιλάνο γράφουν αύξηση στην τιµή του σκληρού σίτου κατά 3 και 5 ευρώ αντίστοιχα. Από την άλλη, δεν έχει δηµοσιευτεί ακόµα λίστα για τη νέα σοδειά στη Φότζια, αγορά που λειτουργεί ως δείκτης αναφοράς για τις εγχώριες τιµές. Η τελευταία αναρτηµένη πράξη που αφορά τα περσινά σιτάρια πρώτης ποιότητας µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 13% δίνει τιµή αποθήκης στα 290-295 ευρώ ο τόνος. Για την δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% η τιµή αποθήκης εµπόρου διαπραγµατεύεται στα 280-285 ευρώ ο τόνος.
Πέρα όµως από τη διατήρηση των υψηλών επιπέδων στην αγορά της Φότζια και την ανοδική κινητικότητα στις υπόλοιπες αγορές, το σενάριο περαιτέρω ανόδου της τιµής παραγωγού στην Ελλάδα στηρίζει και η εξαγωγική πολιτική της Ρωσίας, η παραγωγή της οποίας έρχεται να συµπληρώσει την προσφορά στη διεθνή αγορά προς τον Σεπτέµβρη και υπόκειται αυτή τη στιγµή σε φόρο εξαγωγής 25 ευρώ ο τόνος, µε προοπτική διπλασιασµού.
