Πράσινο φως για ένα νέο κύµα ανόδου στο σκληρό σιτάρι έδωσε προ ολίγων ηµερών η απόφαση του Καναδά να διακόψει για λίγο τις αποστολές στην Ιταλία, αφού πέραν της υψηλής τιµής της πρώτης ύλης, λόγω περιορισµένης παραγωγής, προκύπτουν σηµαντικές επιβαρύνσεις και από τα µεταφορικά. Σε κύκλους καλά οργανωµένων παραγωγών που ακόµα κρατάνε στις αποθήκες τους ακέραια την παραγωγή, συζητείται τώρα η προοπτική περαιτέρω ανόδου, αφού θέλουν την τιµή στην εγχώρια αγορά να ξεπεράσει το προηγούµενο υψηλό των 52 λεπτών το κιλό, προκειµένου να πουλήσουν.
Καθοριστικό ρόλο τις επόµενες εβδοµάδες για ακόµα µεγαλύτερη κινητικότητα στην εγχώρια αγορά σκληρού σίτου, θα διαδραµατίσει η εικόνα των σπορών. Σίγουρα αναµένεται µια στρεµµατική αύξηση, χωρίς ωστόσο να είναι εύκολος ο προσδιορισµός του µεγέθους αυτής, αφού σε υψηλά επίπεδα τιµών κινούνται και οι υπόλοιπες εκτατικές καλλιέργειες. Βέβαια εδώ τη διαφορά αναµένεται ότι θα κρίνουν οι µη αγρότες ιδιοκτήτες καλλιεργήσιµων εκτάσεων, που µπορεί φέτος να επιλέξουν να «λύσουν» τα ενοικιαστήρια µε παραγωγούς προκειµένου να σπείρουν οι ίδιοι, µιας και πρόκειται για µια «εύκολη» σχετικά καλλιέργεια.
Σε κάθε περίπτωση, µια λογική προσέγγιση της σηµερινής εικόνας της αγοράς, υπαγορεύει πως όσοι έµποροι και µεσίτες πλήρωσαν 46 και 48 λεπτά το κιλό για σκληρό σιτάρι, δεν θα µπουν σε διαδικασία πώλησης µε την τιµή στα 50 λεπτά το κιλό. Οι πληροφορίες θέλουν µεγάλο όγκο της φετινής παραγωγής να έχει µαζευτεί σε έναν κλειστό κύκλο µεγαλεµπόρων, που περιµένουν την κατάλληλη στιγµή για να βγουν και να πουλήσουν. Άλλωστε η τιµή της Φότζια, που λειτουργεί ως σηµείο αναφοράς στις τιµές της ελληνικής αγοράς, ήδη έχει σπάσει το προηγούµενο ρεκόρ της περιόδου 2007-2008, όταν έγραψε τα 505 ευρώ ο τόνος τον Φεβρουάριο εκείνου του έτους, πριν ξεκινήσει µια απότοµη διόρθωση προσµένοντας πλέον τα σιτάρια της επόµενης χρονιάς. Με άλλα λόγια, από τον Οκτώβριο η αγορά έχει ήδη διαµορφώσει νέα ιστορικά υψηλά και όπως έχει επανειληµµένα ειπωθεί, έχει µπροστά της τουλάχιστον τέσσερεις µήνες έντονης εµπορικής δραστηριότητας προτού αρχίσει να κατευθύνεται στην παραγωγή του 2022. Αξίζει να σηµειωθεί ότι µε δεδοµένο πως τα διαθέσιµα ελεύθερα αποθέµατα δεν υπερβαίνουν τους 150.000 µε 200.000 τόνους σε µια περίοδο µάλιστα που οι καιρικές συνθήκες έχουν γίνει κατά τι πιο απρόβλεπτες από προηγούµενες περιόδους, η ψυχολογία της αγοράς ευρύτερα, γέρνει προς την πλευρά της περαιτέρω ανόδου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι τελευταίες εξελίξεις στον Καναδά, όπου σύµφωνα µε µια έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης Σιτηρών της επαρχίας Σασκατσουάν, «το ιστορικά χαµηλό επίπεδο παραγωγής και τα περιορισµένα αποθέµατα στις Ηνωµένες Πολιτείες παρασέρνουν σε άνοδο τις τιµές σκληρού σίτου του Καναδά που έχει επιστρέψει στα 20 δολάρια ανά µπούσελ». Η ίδια έκθεση καταλήγει: «οι εξαγωγές σκληρού σίτου την όγδοη εβδοµάδα αποστολών ξεπέρασαν τους 36 χιλιάδες τόνους φτάνοντας τους 576.000 τόνους, 39% (139.600 τόνοι) περισσότερο από πέρυσι». Το σηµαντικότερο ίσως συµπέρασµα, καµία από τις µεγάλες αποστολές των τελευταίων δύο εβδοµάδων δεν έφτασε στην Ευρώπη.
Ολόκληρο το ρεπορτάζ στην Agrenda που κυκλοφορεί
