Για 2η εβδομάδα χωρίς τιμή σκληρού η Φότζια, υπέρ αγροτών ο καιρός

Οι βροχές του τριημέρου 16-18 Ιουνίου για τις οποίες έγινε πολύς λόγος από τους μετεωρολόγους, ήταν μάλλον «χαριστικές», όπως τις αποκαλούν οι αγρότες, είχαν τοπικό χαρακτήρα και σε λίγες μόνο περιπτώσεις αποδείχθηκαν ζημιογόνες. Αντίθετα, οι πρώτες μετρήσεις τόσο σε επίπεδο αποδόσεων όσο και σε επίπεδο ποιότητας παραγωγής, δείχνουν να ικανοποιούν τους παραγωγούς και να προδιαγράφουν μια βελτίωση της διαπραγματευτικής τους θέσης το επόμενο διάστημα.

Αυτό που προέχει είναι η φετινή παραγωγή σκληρού σίτου στην Ελλάδα να διατηρήσει τα υψηλά ποιοτικά στάνταρ που τη χαρακτηρίζουν εδώ και χρόνια, έτσι ώστε, ακόμα και αν τα στοιχεία προσφοράς και ζήτησης διεθνώς παρουσιάσουν σημάδια εξισορρόπησης, το ελληνικό σκληρό να μπορεί να διαφοροποιηθεί σε καλύτερα επίπεδα τιμής. Έμπειροι παραγωγοί επιμένουν πάντως ότι οι συνθήκες πίεσης που επικρατούν στα φετινά αλώνια, υπαγορεύουν την αποθήκευση του προϊόντος, τουλάχιστον στις περιπτώσεις που η ποιότητα κρίνεται αδιαμφισβήτητη και αυτό κρίνεται εφικτό.

Από την άλλη πλευρά, οι παραδόσεις στο ελεύθερο εμπόριο ή και σε μονάδες μεταποίησης με ανοιχτή τιμή, όπως απαιτούν σύσσωμοι αυτόν τον καιρό οι αγοραστές, μοιάζει με «ραντεβού στα τυφλά» και μάλλον διευκολύνει το σχεδιασμό του εμπορίου για πίεση της τιμής παραγωγού. Βέβαια, και σ’ αυτή την περίπτωση, έχει σημασία, η σαφής αποτύπωση των στοιχείων ποιότητας, ο χρονικός ορίζοντας που παρέχεται για το φιξάρισμα της τιμής και φυσικά τα εχέγγυα που παρέχει ο παραλήπτης για την τήρηση των συμφωνηθέντων κατά την εκκαθάριση.

Για όλα αυτά καλό είναι να υπάρχει η σχετική μέριμνα και από την πλευρά της Πολιτείας. Τα τελευταία χρόνια, η απουσία αξιόλογων συνεταιριστικών οργανώσεων στη συγκέντρωση και διάθεση των σιτηρών, έχει επιτρέψει μια ασυδοσία από την πλευρά του εμπορίου που εκμεταλλεύεται στο έπακρο την πλεονεκτική του θέση, ειδικά όταν η ζήτηση δεν υπερισχύει της προσφοράς. Κάτι τέτοιο συνέβη ξεκάθαρα την προηγούμενη σεζόν, όταν η ζήτηση για το σκληρό αλλά και για άλλα είδη σιτηρών ήταν μεγάλη και τα περιθώρια ελιγμών στο διεθνές εμπόριο περιορισμένα. 

Φέτος που τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα, η Πολιτεία καλείται να επαναπροσδιορίσει τους όρους του παιχνιδιού, να εφαρμόσει διαδικασίες ελέγχου (τουλάχιστον φυτοϋγειονομικούς) στα εισαγόμενα σιτηρά και να έχει γνώση της προέλευσης των αντίστοιχων προϊόντων, ώστε να αποφεύγεται η διάθεσή τους στην εγχώρια αγορά, χωρίς να είναι σαφές από πού προέρχονται.  

Ανάλογη μέριμνα θα μπορούσε να υπάρξει βέβαια και για την υπόθεση των ανοικτών τιμών, καθώς δεν είναι δυνατόν σήμερα, μεσούσης της διαδικασίας συγκομιδής να μην ξέρει κανείς, ποια είναι η αφετηρία από την οποία ξεκινάει η παραλαβή της παραγωγής, με εξαίρεση ενδεχομένως ότι συνοδεύεται από συμβάσεις συμβολαιακής.

Θα πρέπει να επαναληφθεί πάντως ότι η βελτίωση των καιρικών συνθηκών και οι προβλέψεις που θέλουν το μεγαλύτερο μέρος του αλωνισμού να ολοκληρώνεται με καλό καιρό και υψηλές θερμοκρασίες, είναι στοιχεία υποστηρικτικά της θέσης του παραγωγού. Αυτό που χρειάζεται άλλη μια φορά, είναι ψυχραιμία και εναλλακτικές λύσεις που να αφήνουν περιθώρια ελιγμών και αποσαφήνισης των όρων με τους οποίους γίνονται αυτόν τον καιρό οι παραδόσεις, ειδικά στο σκληρό σιτάρι. 

Τροχιοδείκτη για την πορεία της αγοράς το επόμενο διάστημα αναμένονταν μέχρι πριν από λίγη ώρα να αποτελέσει και ο δείκτης τιμών της Φότζια. Αυτό όμως δεν έγινε, καθώς η σχετική καρτέλα (λίστα Φότζια) παραμένει για δεύτερη κατά σειρά Τετάρτη κενή, παρατείνοντας τις αγωνίες των συντελεστών του κλάδου. Ωστόσο, κάποια σημειώματα αναλυτών αναφέρουν ότι τα περιορισμένα αποθέματα και η όχι τόσο καθαρή εικόνα για την παραγωγή της νέας σοδειάς, κατέστησαν αναγκαίνα την μη ανάρτηση τιμής στα μεγάλα εμπορικά κέντρα σκληρού της Φότζια και της Μπολόνια.