Η απραξία δηµιουργεί και την αίσθηση διόρθωσης των τιµών, χωρίς όµως να υπάρχει κάτι επιβεβαιωµένο ακόµα. Ας έχουµε υπόψη µας πως οι µύλοι έχουν καλύψει τις άµεσες ανάγκες τους και η περίοδος πανικού που επικράτησε µέχρι την αρχή του Αυγούστου µάλλον τερµάτισε. Αναφορικά µε τις νέες τιµές παραγωγού αυτό που είναι βέβαιο είναι πως θα υπάρχει µεγάλο εύρος τιµών ανάλογα ποιότητας.
Στα σκληρά σιτάρια, λογικά την επόµενη εβδοµάδα θα έχουµε νέα λίστα τιµών στη Φότζια, οπότε και µένουµε στην τελευταία. Συγκεκριµένα για τα ποιοτικά σιτάρια µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% η τιµή αποθήκης εµπόρου διαπραγµατεύεται στα 455-460 ευρώ ο τόνος και για τη δεύτερη ποιότητα στα 445-450 ευρώ ο τόνος. Οι ιταλικοί µύλοι, υπό τον φόβο της αβεβαιότητας στον Καναδά, σύµφωνα µε πηγές της αγοράς κάλυψαν κοµµάτι των αναγκών τους µε σκληρά από την Τουρκία τα οποία ήταν φτηνότερα και υψηλής ποιότητας. Κοιτώντας µπροστά, αυτό που φυσικά θα δώσει κατεύθυνση στην αγορά θα είναι η παραγωγή του Καναδά. Έχουν ακουστεί πάρα πολλές απόψεις και εκτιµήσεις όσον αφορά το τελικό νούµερο παραγωγής. Εφόσον κρατηθεί η παραγωγή σε ένα επίπεδο άνω των 4,0 µε 4,1 εκατ. τόνων δεν θα υπάρξει ιδιαίτερο άγχος στους αγοραστές να κυνηγήσουν σιτάρια. Φυσικά θα συµβεί το αντίθετο αν η παραγωγή κινηθεί κάτω των 3,9 εκατ. τόνων.
Στο χρηματιστήριο του Σικάγο, οι τιμές μαλακού σίτου πραγματοποιούν μια πλάγια κίνηση, χωρίς σαφή κατεύθυνση. Λίγο η ισοτιμία το ευρώ/δολάριο, λίγο ο καύσωνας στις ΗΠΑ επηρεάζουν σε καθημερινή βάση τις συνεδριάσεις. Ανά περιόδους βγαίνουν και πολύ φτηνές τιμές ρωσικού μαλακού, το οποίο και διορθώνει και τις τιμές ανταγωνιστικών σοδειών. Στη Γαλλία εδώ και μέρες οι τιμές φαίνεται να βρίσκουν μια ισορροπία γύρω από τα 243 ευρώ ο τόνος.
