Προϋποθέσεις για τιμή 26-28 λεπτά το κιλό μέσα στα αλώνια για το σκληρό

Οι τελευταίες βροχοπτώσεις παρά τις διαφοροποιήσεις τους από περιοχή σε περιοχή, διέσωσαν σε κάποιο βαθµό την πορεία της φετινής παραγωγής, καθώς η παρατεταµένη ανοµβρία όλο το προηγούµενο διάστηµα είχε δηµιουργήσει τεράστιες ανησυχίες, καθώς θα µπορούσε να «βουλιάξει» τις αποδόσεις.  

Η σηµερινή εικόνα στα 3,5 εκατοµµύρια στρέµµατα των σιτοβολώνων της χώρας προµηνύει µια παραγωγή της τάξεως των 900.000 τόνων, καθώς, ήδη η ξηρασία όλο προηγούµενο διάστηµα έκοψε τουλάχιστον 100.000 τόνους από τη φετινή παραγωγή. Σε γενικές γραµµές θα µπορούσε να πει κανείς ότι οδηγούµαστε σε µια καλή παραγωγή, σίγουρα πάνω του µετρίου, στο βαθµό που δεν προκύψουν περαιτέρω δυσµενείς καιρικές συνθήκες το επόµενο διάστηµα και µέχρι τα αλώνια.

Το δεύτερο στοιχείο που θα πρέπει να έχουν υπόψη τους παραγωγοί και όλοι οι  συντελεστές της αγοράς, είναι ότι η φετινή παραγωγή στην Ελλάδα είναι αρκετά πιο πρώιµη, ως αποτέλεσµα των έγκαιρων σπορών, του ήπιου χειµώνα και της ξηρασίας που επικράτησε, όπως ήδη αναφέρθηκε το προηγούµενο διάστηµα. Αυτό σηµαίνει ότι ο αλωνισµός θα ξεκινήσει τουλάχιστον µια εβδοµάδα νωρίτερα σε σχέση µε άλλες χρονιές, εποµένως η νέα παραγωγή θα πέσει νωρίτερα στην αγορά, άρα και τα περιθώρια για εκείνους που διατηρούν αποθέµατα στενεύουν.

Σηµειωτέον ότι η τιµή που προσφέρεται σήµερα από το εµπόριο στον παραγωγό για τα τελευταία καλά σκληρά σιτάρια της περασµένης χρονιάς είναι περί τα 28 λεπτά το κιλό και δεν φαίνεται να αλλάζει, τουλάχιστον ανοδικά, όσο πλησιάζει η νέα συγκοµιδή.    

Σταδιακή άνοδος στη λίστα της Φότζια

Η σταδιακή άνοδος που παρατηρείται τις τελευταίες εβδοµάδες στη λίστα της Φότζια, πιθανότατα έχει να κάνει µε τις σοβαρές απώλειες παραγωγής λόγω ξηρασίας που καταγράφονται κυρίως στην Ιταλία, όπου οι πληροφορίες κάνουν λόγο ακόµα και για µείωση της τάξεως του 50% σε σχέση µε µια φυσιολογική χρονιά. Αντίθετα, σε καλύτερη µοίρα είναι φέτος η Ισπανία, η οποία πέρυσι τέτοια εποχή προσπαθούσε να καλύψει τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς µε εισαγωγές, ενώ φέτος εµφανίζεται ως πωλητής – εξαγωγέας.

Ο κοµβικός ρόλος της Τουρκίας

Εκεί πάντως που αναµένεται να κριθούν τα πράγµατα όσον αφορά τις ισορροπίες που θα διαµορφωθούν στην ευρωπαϊκή αγορά σκληρού σίτου, συµπεριλαµβανοµένων των χωρών της λεκάνης της Μεσογείου, είναι στο εξαγωγικό πρόσωπο που θα παρουσιάσει φέτος η Τουρκία. Όπως δηλώνει στην Agrenda ο Κώστας Θεοχαρίδης, υπεύθυνος προµηθειών της Barilla, από την προηγούµενη εµπορική περίοδο η Τουρκία κινείται έντονα εξαγωγικά στο σκληρό σιτάρι. Αυτό έχει να κάνει, αφενός µε το ότι οι καλλιεργήσιµες εκτάσεις µε σκληρό στη γειτονική χώρα έχουν αυξηθεί, αφετέρου µε την πολιτική της τουρκικής µεταποιητικής βιοµηχανίας ζυµαρικών, η οποία µάλιστα συνιστά υπολογίσιµο µέγεθος διεθνώς, να περιορίσει τη χρήση σκληρού ως πρώτη ύλη στα προϊόντα της, κάνοντας τελευταία σηµαντικές προσµίξεις µε µαλακό σιτάρι (υπάρχει σε αφθονία και λόγω της εµπόλεµης κατάστασης στην Ουκρανία). Η πολιτική αυτή στοχεύει στην παραγωγή ζυµαρικών µε όσο το δυνατόν χαµηλότερο κόστος, έτσι ώστε να µπορεί να πληρωθεί από χώρες (κυρίως της Αφρικής) µε µεγάλες ανάγκες σε τρόφιµα αυτής της κατηγορίας αλλά και µε χαµηλό κατά κεφαλή εισόδηµα.      

∆ιπλάσια από την ελληνική σοδειά η παραγωγή της Τουρκίας στην αγορά

Τα στοιχεία θέλουν την Τουρκία να παράγει περί τους 4.700.000 τόνους σκληρού σιταριού εκ των οποίων υπό τις παρούσες συνθήκες και εφόσον συνεχισθεί η ίδια πολιτική εκ µέρους των βιοµηχανιών της χώρας, θα µπορούσαν να διατεθούν στην ευρωπαϊκή αγορά και σε χώρες της Βόρειας Αφρικής, από 1,5 έως 2 εκατοµµύρια τόνοι (σκληρό σιτάρι). Μια τέτοια ποσότητα, δηλαδή διπλάσια από το σύνολο της ελληνικής παραγωγής σκληρού είναι φυσικό να διαµορφώνει άλλες ισορροπίες, καθώς δεν είναι λίγες οι χώρες που βλέπουν µε µεγαλύτερο ενδιαφέρον την αγορά πρώτης ύλης από την Τουρκία, παρά από τον Καναδά.