Συγκεκριµένα, η Τούρκικη Αρχή Σιτηρών (TMO) καταγράφει πως η µέση τιµή εξαγωγής κάθεται πλέον στα 284-285 ευρώ ο τόνος, από 283 ευρώ την Τετάρτη και 280 ευρώ την περασµένη ∆ευτέρα. Το ενδιαφέρον στοιχείο όµως έχει να κάνει µε την ελαφριά διαφοροποίηση για την πρώτη ποιότητα, η οποία βηµατίζει προς τα 290 ευρώ ο τόνος για πρώτη φορά από τις αρχές Ιουνίου. Παράλληλα, οι όγκοι συναλλαγών είναι συντριπτικά µειωµένοι, από 30 µε 40.000 τόνους ηµερησίως καθ’ όλη τη διάρκεια του Ιουλίου και του Αυγούστου, σε 10-15.000 τόνους την ηµέρα για το Σεπτέµβριο. Με απλά µαθηµατικά, υπολογίζει κανείς πως από την έναρξη της «σεζόν», η Τουρκία έχει διώξει από 1,2 έως 1,4 εκατ. τόνους σκληρού σίτου, όταν οι Αµερικανοί εκτιµούν πως η χώρα έχει διαθέσιµο τονάζ την 2024/25 στους 2 εκατ. τόνους. Φυσικό και επόµενο λοιπόν είναι να σταµατήσει κάποια στιγµή η µαζική εξαγωγή από τη γειτονική χώρα. Βέβαια, κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς απόθεµα κουβάλησε η Τουρκία από το 2023.
Η ιταλική αγορά για την ώρα κάνει πως δεν ακούει τις εξελίξεις στα ανατολικά, διατηρώντας επίσηµα εδώ και 55 σχεδόν µέρες την ίδια τιµολόγηση σε Φότζια και Μπολόνια. Η επικαιροποίηση της 11ης Σεπτεµβρίου και 5ης του µήνα αντίστοιχα δεν είχαν καµία νέα εξέλιξη. Όσον αφορά το εµπορικό κέντρο της Φότζια, η λίστα τιµών δίνει στα ποιοτικά στάρια µε ειδικό βάρος 79,5-80 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12-12,5% τιµή αποθήκης εµπόρου 310-315 ευρώ/τόνο και στη δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65% και πρωτεΐνη 11-11,5% τιµή αποθήκης εµπόρου 300-305 ευρώ/τόνο.
Με 27 λεπτά κλείνει ο παραγωγός στον Καναδά
Άλλη ήπειρος και άλλοι κανόνες θα µπορούσε να πει κανείς για την αγορά του Καναδά, ωστόσο, καθώς εκεί οι παραγωγοί δεν έχουν να αντιµετωπίσουν τον (αθέµιτο) ανταγωνισµό µιας επιθετικά εξαγωγικής αγοράς όπως η Τουρκία, οι τιµές παραγωγού αποτελούν µια πολύ καλή ένδειξη του που θα έπρεπε να βρίσκονται σήµερα οι τιµές σε µια αγορά όπως η ελληνική, η οποία εξάγει σε ετήσια βάση σχεδόν 500.000 τόνους.
Έτσι λοιπόν, η εβδοµαδιαία αναφορά της SaskWheat βγάζει τιµή στη πρώτη ποιότητα (CWAD) στα 292 δολάρια ανά µετρικό τόνο ή αλλιώς στα 26-27 λεπτά καθαρά στο χέρι του παραγωγού, ενώ την τελευταία βδοµάδα οι τιµές πήραν και κάτι ψιλά λόγω εκτιµήσεων για περαιτέρω µείωση στις αποδόσεις.
Αγρονοµικά, η συγκοµιδή σκληρού είχε ολοκληρωθεί κατά 63% µέχρι τις 9 Σεπτεµβρίου, µε µέση απόδοση στα 222 κιλά το στρέµµα, νούµερο µειωµένο από βδοµάδα σε βδοµάδα κατά 16 κιλά το στρέµµα. Με απλή µέθοδο των τριών προκύπτει πως ο Καναδάς µπορεί να βγει µε 5,5 εκατ. τόνους αντί για 6 εκατ. τόνους. Βέβαια, ο αλωνισµός βρίσκεται σε εξέλιξη και πολλά µπορούν να συµβούν. Άλλωστε, είναι εποχή βροχοπτώσεων και αρκετές ποικιλίες σκληρού µπορούν να χάσουν και κιλά και ποιότητα την τελευταία στιγµή.
Αργότερα η άνοδος των τιµών στην ελληνική αγορά σκληρού
Με βάση τις τρέχουσες εκτιµήσεις και τη γεύση που αφήνει στην αγορά η αποτίµηση της κατάστασης σε Καναδά και Τουρκία, είναι αρκετά πιθανό µέσα στο επόµενο διάστηµα οι τιµές σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία να γνωρίσουν 10-15 ευρώ ο τόνος άνοδο. Ωστόσο, η µεταφορά αυτού του ανοδικού ρεύµατος στν ελληνική τιµή παραγωγού µάλλον θα καθυστερήσει µερικές βδοµάδες, αφού το ελεύθερο εµπόριο θα πρέπει να κλείσει πρώτα να κλείσει τιµές στα επίπεδα των 290+ ευρώ ο τόνος, πριν αρχίσει να φιξάρει στα 26 λεπτά το κιλό για την πρώτη ποιότητα. Για την ώρα, παρατηρείται µια αύξηση στον αριθµό των επιχειρήσεων/συνεταιρισµών που προσφέρουν τα 24-25 λεπτά ως επιλογή, ενώ σιγά σιγά θα βγει τις επόµενες µέρες από την εξίσωση το χαµηλό των 23 λεπτών. Μένει να φανεί πως θα εξελιχθεί η κατάσταση τις επόµενες µέρες. Πάντως, δύσκολα θα ξεκολλήσει η τιµή στα Σ2 από τα 23-24 λεπτά λόγω υπερπροσφοράς.
