Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι σκληρού από τη Ρωσία θα βρίσκουν πλέον ως γνωστόν τον τρόπο να «τουρκοποιηθούν» και στη συνέχεια να πάρουν το δρόµο για τα ιταλικά και γαλλικά λιµάνια, παρακάµπτοντας τους τσουχτερούς δασµούς των 80 ευρώ ο τόνος, φέρνοντας έτσι σε προσωρινή ισορροπία µια αγορά που βίωνε γλυκιά άνοδο από τα τέλη Ιουλίου. Βέβαια, αξίζει να καταγραφεί πως ούτως ή άλλως η αγορά είναι πλεονασµατική φέτος, µε αποτέλεσµα το αποτύπωµα που θα αφήσει το επόµενο διάστηµα το επιπλέον σιτάρι από τη Μαύρη Θάλασσα να βασίζεται στην ποιότητά του, η οποία για την ώρα είναι άγνωστη.
Συνοπτικά, στις 21 Ιουνίου, η Τουρκία ανέστειλε συνολικά τις εισαγωγές σιταριού µέχρι τις 15 Οκτωβρίου, µε σκοπό να προστατεύσει τους αγρότες από την πίεση της συγκοµιδής και να προωθήσει την εγχώρια προµήθεια σιτηρών. Αυτοί οι στόχοι εν µέρει επετεύχθησαν. Τώρα, από τις 15 Οκτωβρίου και µε χρονικό ορίζοντα το πέρας του 2024, η βιοµηχανία αλεύρων της χώρας µπορεί να εισάγει έως 15% των ποσοτήτων που αξιοποιεί από το εξωτερικό, ενώ υποχρεούται να χρησιµοποιεί τουλάχιστον 85% εγχώριο στάρι, όπως δήλωσε στο Reuters ο Haluk Tezcan, επικεφαλής της Τουρκικής Οµοσπονδίας Βιοµηχάνων Αλεύρων (TUSAF).
Βουβή η Άγκυρα, από στόµα σε στόµα οι πληροφορίες
Από τη µεριά της, η Άγκυρα δεν έχει εκδώσει καµία επίσηµη δήλωση σχετικά µε τη λήξη της απαγόρευσης εισαγωγών - ούτε σχετικά µε τους κανόνες που θα ισχύσουν στη συνέχεια. Αυτό πάνω κάτω σηµαίνει ότι πλέον δεν υπάρχει κανένας περιορισµός στην ελεύθερη εµπορία ρωσικού σιταριού στην Τουρκία, µε σκοπό πάντα τη µετέπειτα διακίνηση. Σύµφωνα τώρα µε δηλώσεις ανθρώπων της αγοράς σε ευρωπαϊκά µέσα τις τελευταίες µέρες, µεγάλοι όγκοι ρωσικού σιταριού είχαν µεταφερθεί στην Τουρκική ∆ηµοκρατία τους τελευταίους µήνες και είχαν σταθµεύσει σε τελωνειακές αποθήκες, όπου δε λογίζονται ως εισαγωγές µέχρι να απελευθερωθούν για πώληση στην εγχώρια αγορά. Με λίγα λόγια, το τούρκικο εµπόριο προετοιµαζόταν φαίνεται από καιρό για την εξέλιξη αυτή, ώστε εν συνεχεία να αρχίσει να διοχετεύει µαζικά το φθηνό ρωσικό στάρι ως «τούρκικο», µε εύλογη έκπτωση από τα σηµερινά FOB, στην ευρωπαϊκή αγορά.
Θα φορεθεί πολύ το «300 ευρώ FOB εξαγωγή»
Τις τελευταίες µέρες, η µέση τιµή εξαγωγής από την Τουρκία γνώρισε διόρθωση από τα 305 δολάρια ανά αµερικανικό τόνο (310 ευρώ ο µετρικός τόνος) σε 298 δολάρια ανά αµερικανικό τόνο (302 ευρώ ο τόνος) για ποσότητες γύρω στους 9.000-9.500 µετρικούς τόνους σε ηµερήσια βάση. H Γαλλία παραµένει εδώ και ένα µήνα στα 305 ευρώ ο τόνος (λιµάνι Λα Ροσέλ), η Ισπανία ευθυγραµµίζεται πάντα µε τις ανταγωνιστικές τιµές της Ελλάδας (295-300 ευρώ ο τόνος) και η τελευταία λίστα της Φότζια έγραψε ξανά 325 ευρώ ο τόνος, για την πρώτη ποιότητα, δίχως οποιαδήποτε αλλαγή.
Ανησυχία για τις εγχώριες τιµές µε σχεδόν το µισό σιτάρι ανοιχτό
Η εκ νέου πίεση από την Τουρκία, λειτουργεί αρνητικά για τον Έλληνα παραγωγό, καθώς το δικό µας εµπόριο δε βιάζεται να φιξάρει ποσότητες, ενώ έχει τη δυνατότητα να εξάγει φθηνά σαν τους γείτονες στα 280-290 ευρώ ο τόνος FOB, µε δεδοµένο πως διαθέτει στοκ 150-200.000 τόνους σκληρό κλεισµένο στα 23-25 λεπτά από το καλοκαίρι. Για την ώρα, η εξαγωγή FOB παραµένει σε επαφή µε τα 300 ευρώ ο τόνος, όµως οι προσφερόµενες τιµές για φιξάρισµα, µετά βίας αγγίζουν τα 25 λεπτά, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις περιορίζονται στα 24 λεπτά το κιλό. Ένα σενάριο διαρκούς και µικρής πίεσης των τιµών το επόµενο διάστηµα, στη πράξη σηµαίνει πως και το άλλο µισό της φετινής σοδειάς θα κλειστεί στα 24-25 λεπτά, καθώς από µέσα Νοεµβρίου που τα εµπορικά σπίτια θα ψάχνουν σκληρό σιτάρι, οι τιµές εξαγωγής µπορεί να βρίσκονται ξανά στα 280-285 ευρώ ο τόνος, κατ’ εικόνα του καλοκαιριού.
