Πολύ κουβέντα γίνεται επίσης στη πιάτσα τις τελευταίες µέρες σχετικά µε την διάθεση της κρατικής Τούρκικης Αρχής Σιτηρών να επιτρέψει εξαγωγές σκληρού στο όριο των 310 ευρώ ο τόνος, κάτι όµως που µέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραµµές δεν επιβεβαιώνεται επίσηµα και ίσως πάρει στη πράξη αναβολή για το χριστιανικό Πάσχα (περίοδος φορτώσεων Απριλίου – Μαΐου).
Σύµφωνα µε το ρεπορτάζ, το σκληρό σιτάρι που θέλει να έχει στα σιλό της η ιταλική βιοµηχανία ζυµαρικών µπορεί να το βρει στην Τουρκία µόνο αν πληρώσει 370-380 ευρώ ο τόνος συν τα µεταφορικά για Ιταλία. Τα νούµερα αυτά µοιάζουν αστρονοµικά µπροστά στα FOB άλλων χωρών, µεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που αυτή την περίοδο παίζουν στα 305 µε 315 ευρώ ο τόνος, εξού και η τελική διαµόρφωση της λίστας Φότζια στα 337 µε 342 ευρώ ο τόνος, τιµή αποθήκης.
Αυτή την περίοδο παιχνίδι εξακολουθεί να κάνει ο Καναδάς, ο οποίος έχει ήδη εξάγει 2,9 εκατ. τόνους µε αύξηση σχεδόν 80% στο τονάζ από έτος σε έτος και τιµές παράδοσης (CIF) στα 330 µε 345 ευρώ ο τόνος για Βόρεια Αφρική και Ιταλία. Ο Καναδάς αναµένεται να διατηρήσει το πλεονέκτηµα τιµής µέχρι να αρχίσουν τα αλώνια στην Μεσόγειο σε Ελλάδα, Τουρκία, Ισπανία, Ιταλία και Γαλλία.
Ξεφυλλίστε σε υψηλή ανάλυση το τεύχος 1006 της Agrenda
Αυξηµένα τα τούρκικα αποθέµατα
Πάνω στ’ αλώνια, η Τουρκία θα διαθέτει ισχυρό πλεονέκτηµα σε τονάζ. Σύµφωνα µε µετριοπαθείς εκτιµήσεις, οι γείτονες εξ ανατολάς έχουν φορτώσει µόλις 500.000 τόνους από την σοδειά του 2024, καθώς την απαγόρευση εισαγωγών τον Οκτώβριο ήρθε να συνοδεύσει ανατίµηση στις τιµές εξαγωγής 20 µε 30 ευρώ πάνω από τις τιµές των υπολοίπων ενεργών παικτών. Υπενθυµίζεται πως το Αµερικανικό Υπουργείο Γεωργίας εκτιµούσε τονάζ 1,5 µε 2,0 εκατ. τόνους για την περίοδο εµπορίας 2024-2025, σηµάδι πως αν δεν υπάρξει στο µεσοδιάστηµα σοβαρή αύξηση της παραγωγής ζυµαρικών στη γειτονική χώρα, είναι ορατό το ενδεχόµενο η Τουρκία να διαθέτει ξανά επαρκείς ποσότητες αποθεµάτων που θα της επιτρέψουν να βγει πολύ επιθετικά στο εµπόριο -εάν το προτιµήσει.
Σχεδόν 90 ευρώ η διαφορά µε το µαλακό
Πάνω στην εποχή σποράς, τα συµβόλαια σε άλλους τύπους σιταριού έπαιζαν ακόµη και κάτω από 20 λεπτά το κιλό, ενώ πλέον βρίσκονται σε ανοδική πορεία προς τα 24 – 25 λεπτά. Υπάρχει µια άποψη που υποστηρίζει ότι µερίδα αγροτών σε µια σειρά από χώρες (Ουκρανία, Ρωσία, Μολδαβία, Σλοβακία, Αυστρία και Καζακστάν) δέσµευσαν φέτος σηµαντικά περισσότερες εκτάσεις µε σκληρό σιτάρι, καθώς το σκληρό έπιανε ήδη ανοδικό κανάλι τις εβδοµάδες και έκανε περισσότερο γκελ. Όλα αυτά για την ώρα αποτελούν µόνο λόγια, όµως προδιαθέτουν την αγορά για καλή παραγωγή σκληρού σίτου το 2025, τουλάχιστον σε Ασιατικές χώρες. Για τον Καναδά θα έχουµε να πούµε πολλά µάλλον από Απρίλιο, ενώ η Γαλλία επίσηµα εκτιµά µείωση 6% στις εκτάσεις µε σκληρό.
Για σοδειά κοντά 4,5 εκατ. τόνους κάνουν λόγο οι Τούρκοι αναλυτές
H τούρκικη παραγωγή σκληρού θα µπορούσε και το 2025 να ξεπεράσει τους 4,3 εκατ. τόνους, αν βέβαια πάρει κανείς τοις µετρητοίς όσα µεταφέρουν σε X και Linkedin Τούρκοι κλαδικοί αναλυτές, οι οποίοι έχουν πέσει και στο παρελθόν έξω. Σύµφωνα µε αυτά, οι µεγαλύτερες ζώνες καλλιέργειες έχουν δεχθεί πολύ καλές βροχοπτώσεις µέσα στο Γενάρη και αρχές Φεβρουαρίου. Οι Τούρκοι αναλυτές εκτιµούν πως οι καλλιεργήσιµες εκτάσεις σιταριού (γενικώς και αορίστως) στην Τουρκία έχουν πιθανότατα αυξηθεί κατά 15-20% σε σύγκριση µε πέρυσι, και κάπως έτσι οι ευνοϊκές καιρικές συνθήκες θα µπορούσαν να ωθήσουν την παραγωγή σκληρού πάνω από 4,3 εκατοµµύρια τόνους.
Σε περίπτωση που ικανοποιηθεί ένα τέτοιο σενάριο, οι εξαγωγές σκληρού της Τουρκίας θα µπορούσαν να προϋπολογιστούν σε 1,5-1,8 εκατ. τόνους, επηρεάζοντας σηµαντικούς παραγωγούς και εξαγωγείς όπως Καναδάς, Αυστραλία, Ελλάδα και Ισπανία. Να σηµειωθεί πως εδώ και τρία χρόνια οι Τούρκοι λένε πάντα τα ίδια λόγια Φεβρουάριο µήνα.
