Θα µπορούσε να πει κανείς ότι η σύσκεψη κατέληξε τελικά σε φιάσκο. Αιτία η υπαναχώρηση από την πλευρά των εκκοκκιστών και η σκληρή γραµµή την οποία τήρησε ο πρόεδρος της ∆ιεπαγγελµατικής Οργάνωσης του Βάµβακος (∆ΟΒ) Βασίλης Μάρκου, αρνούµενος µέχρι τέλους τον έλεγχο των παραγωγών στην καταγραφή της υγρασίας κατά τις εισκοµίσεις.
Η στάση αυτή εκ µέρους των εκκοκκιστών, τουλάχιστον όπως εκφράστηκε από τον πρόεδρο της ∆ιεπαγγελµατικής, δείχνει άρνηση κατηγοριοποίησης και τιµολόγησης του βάµβακος µε βάση τα πραγµατικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και προσπάθεια διαιώνισης ενός καθεστώτος το οποίο διατηρεί χαµηλά τις τιµές παραγωγού και µοιράζει το παιχνίδι κατά βούληση.
Οι πληροφορίες θέλουν τους λίγους γνήσιους εκπροσώπους των βαµβακοπαραγωγών και ειδικότερα τα µέλη του ∆ιοικητικού Συµβουλίου του Συνεταιρισµού Λαρισαίων Αγροτών, Φώτη Παπαδόπουλο και Γιώργο Βαρδούλη, να αντιδρούν ζωηρά στον σχεδιασµό των εκκοκκιστών, αµφισβητώντας ανοιχτά τις προθέσεις που εκφράστηκαν περί προσπάθειας βελτίωσης της ποιότητας, από τη στιγµή που δεν εξασφαλίζεται µια αυθεντική κατηγοριοποίηση και φυσικά µια σαφής επιβράβευση των καλών παραγωγών.
Ο σχεδιασµός από την πλευρά της περιβόητης ∆ιεπαγγελµατικής, στην οποία δεν αποτυπώνεται ευκρινώς η θέληση των παραγωγών, καθώς περισσεύουν οι κατ’ επίφαση εκπρόσωποί τους, φαίνεται να εξαντλείται σε µια επικοινωνιακή διαδικασία, όπου, δηµοσίως προπαγανδίζεται η ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας και στην πράξη επικρατεί η λογική... βρίζα στάρι ένα παζάρι! Κατόπιν όλων αυτών και δεδοµένης της διαφωνίας ανάµεσα στους εκκοκκιστές και τους επαγγελµατίες βαµβακοκαλλιεργητές, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δεν δείχνει διάθεση να προχωρήσει σε διαµόρφωση νέου θεσµικού πλαισίου, βάσει του οποίου θα γίνονται από τη νέα σεζόν οι παραδόσεις του συσπόρου βάµβακος. Η απόσταση που υπήρξε δυσκολεύει και την προώθηση θεσµοθετήµατος που θα ανοίγει το δρόµο για µια από κοινού προσπάθεια διαµόρφωσης πλαισίου για τις προπωλήσεις βάµβακος, θέµα µε το οποίο έχει ασχοληθεί επισταµένως η εφηµερίδα Agrenda.
Με βάση τα παραπάνω καθίσταται επίσης σαφές ότι λίγο πριν την έναρξη της σποράς του βαµβακιού, οι καλλιεργητές βρίσκονται άλλη µια φορά αντιµέτωποι µε τεράστιες προκλήσεις. Θα πρέπει να επιλέξουν τις ποικιλίες µε τις καλύτερες δυνατές αποδόσεις σε µήκος ίνας, σε αντοχή (micronaire), σε λευκότητα κ.λπ. ή θα πρέπει να ενδιαφερθούν µόνο για τις στρεµµατικές αποδόσεις, αδιαφορώντας για το αύριο του προϊόντος και την εικόνα του ελληνικού βαµβακιού στην διεθνή αγορά; Το θολό καθεστώς µέσα στο οποίο υποχρεούνται να κινηθούν επηρεάζει ανάλογα και τις εξελίξεις στον κλάδο των εισροών, όπου οι έσχατοι έσονται πρώτοι.
Αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή 22 Μαρτίου μαζί με το περιοδικό Wine Trails
