Από 42 λεπτά η διαπραγμάτευση στο σύσπορο βαμβάκι

Η θετική εξέλιξη που φέρνει στην αγορά η πρόσφατη έκθεση παγκόσµιας προσφοράς και ζήτησης του αµερικανικού υπουργείου Γεωργίας εµφανίζει σαφή µείωση ως προς τις εκτιµήσεις των υφιστάµενων αποθεµάτων αλλά και των νέων όγκων που αναµένονται το επόµενο διάστηµα στο βόρειο ηµισφαίριο. Με άλλα λόγια, τα αποθέµατα της προηγούµενης περιόδου, είναι µεν αυξηµένα, αλλά όχι τόσο όσο θεωρούσε η αγορά το προηγούµενο διάστηµα.

Ήταν το άλλοθι που ανέµεναν οι επενδυτές για να ανεβάσουν στα 66,5 σεντς ανά λίµπρα το βαµβάκι µε στόχο τώρα τα 68 ή και 69 σεντς, ειδικά σε περίπτωση που οι καιρικές αντιξοότητες χτυπήσουν βαµβακοχώραφα στις ΗΠΑ. Η δε ανάγνωση της έκθεσης από την αγορά µε έµφαση στην προσφορά αφήνει να εννοηθεί πως στη φετινή χρονιά οι αγορές θα είναι προσεκτικές και µετρηµένες, δίνοντας προτεραιότητα στην επιµεληµένη και ποιοτική πρώτη ύλη.

Εκεί που το πνεύµα της εποχής συναντά την εικόνα από τα ελληνικά βαµβακοχώραφα, που δείχνει πως η εγχώρια παραγωγή µάλλον είναι χειρότερη από πέρυσι τουλάχιστον ως προς τις αποδόσεις, µαρτυρά µια εµπορική γραµµή. Η γραµµή λοιπόν που υπαγορεύει η διεθνής εικόνα δίνει κίνητρο στα εκκοκκιστήρια να διαφοροποιήσουν την τιµολογιακή τους πολιτική ανάλογα µε το σύσπορο που φθάνει στην πλάστιγγα. Έτσι, αυτό που δεν έγινε τον περασµένο χρόνο, παρά τις διαβεβαιώσεις των εκκοκκιστών στις διάφορες εκδηλώσεις, µπορεί να γίνει φέτος, ως αποτέλεσµα των συνθηκών της αγοράς και της επιλεκτικής ζήτησης του προϊόντος από τις κλωστοϋφαντουργίες. Εν τω µεταξύ, η αναλογία της τιµής που δίνει το χρηµατιστήριο της Νέας Υόρκης (66,38 τη στιγµή που γράφονταν οι γραµµές για τα συµβόλαια ∆εκεµβρίου) διαµορφώνει στα 41 µε 42 λεπτά το κιλό την τιµή του σύσπορου στην ελληνική αγορά, ενώ σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι εκτιµήσεις για τα 69 σεντς, µε την σηµερινή ισοτιµία στο ευρωδολάριο, αυτή ανάγεται στα 44 περίπου σεντς.

Ωστόσο, για την ώρα, µε δεδοµένο ότι οι προπωλήσεις δεν είναι πολλές και οι Τούρκοι κλώστες δεν δείχνουν σε φόρµα, φαίνεται να υπάρχει µια δυσκολία γρήγορης ρευστοποίησης στην αρχή της σεζόν, οπότε και τα εκκοκκιστήρια χρειάζονται ρευστό, ανοίγοντας τον δρόµο για την προσφιλή τακτική των «ανοιχτών» τιµών, µέχρι να τρέξει η φυσική αγορά, να γίνουν φορτώσεις και πληρωµές και µετά κλεισίµατα τιµών και τελικά τιµολογήσεις στους παραγωγούς.